Όλες οι συκοφαντίες εναντίον των Δαιμόνων και των Θεών των Εθνικών ή των Παγανιστικών Θεών, προέρχονται μόνο από τους Εβραίους και τα προγράμματα του Αβραάμ. Όλες οι πηγές που ισχυρίζονται ότι οι Δαίμονες είναι κακοί προέρχονται από εβραϊκές πηγές και από πουθενά αλλού. Οι Δαίμονες είναι εναντίον των Εβραίων από τότε που οι Εβραίοι επιτέθηκαν στον Δαιμονικό πολιτισμό και στο σχέδιο των Θεών μας να κάνουν την ανθρωπότητα σαν Θεούς.

Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, όλες οι πληροφορίες που υπήρχαν προηγουμένως για τους Δαίμονες και είναι ακριβείς έχουν σκόπιμα αποκρυφτεί. Ενώ υπάρχουν ατελείωτες αποδείξεις που επιβιώνουν μέχρι σήμερα για το πόσο καλοί είναι οι Αρχαίοι Θεοί μας (τους αποκαλούσαν Δαίμονες), ο συντριπτικός έλεγχος του Τύπου από τον εχθρό, των μέσων ενημέρωσης και των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, αλλά και της αποκρυφιστικής βιβλιογραφίας, έχει αποκρύψει σκόπιμα τη γνώση αυτή από το κοινό.

Αυτά τα ψέματα που διαιωνίζονται συνεχώς είναι ενσωματωμένα σε πολλά αποκρυφιστικά κείμενα που είχαν την πηγή και την προέλευσή τους στην εβραϊκή παράδοση, τον μυστικισμό και τη λογοτεχνία. Όλα τα κείμενα βλασφημίας και λανθασμένων μεθόδων προσέγγισης των Δαιμόνων, έχουν συγγραφεί από Εβραίους ή βασίζονται σε εβραϊκές πηγές, που προέρχονται από τα κύρια προγράμματα αντι-Δαιμονικής κακοποίησης, όπως το Ισλάμ, ο Χριστιανισμός και ο Ιουδαϊσμός.

Η λέξη «Κλιπόθ» στα εβραϊκά σημαίνει «Άδειο Κέλυφος». Όσοι είναι εξοικειωμένοι με τη διεφθαρμένη γνώση του «Μονοπατιού του Αριστερού Χεριού», θα είναι εξοικειωμένοι με αυτές τις διεφθαρμένες εβραϊκές επινοήσεις που πάντα παρουσιάζουν τους Δαίμονες ως πηγές σκότους, θανάτου και καταστροφής. Αυτή είναι μόνο η εβραϊκή άποψη επί του θέματος και όλα αυτά είναι καθαρή συκοφαντία.

Ο Τόμας Χομπς, ένας διαβόητος Εβραίος Ραββίνος, εκθέτει γλαφυρά το θέμα αυτό στην πηγή που μπορείτε να διαβάσετε στο κάτω μέρος της σελίδας. Παραδέχεται ότι το έγκλημα των Εβραίων ήταν να συκοφαντούν τους Θεούς των Ειδωλολατρών [μη Εβραίων]. Εξηγεί πώς οι Εβραίοι δυσφήμισαν τους Δαίμονες με τις βιβλικές και εβραϊκές παραδόσεις τους, δημιουργώντας τους σε τέρατα και βυθίζοντάς τους στον διασυρμό και την πολιτιστική βεβήλωση.

Επιπλέον, το μεγαλύτερο μέρος της «γνώσης» σχετικά με τους «Δαίμονες» της Αριστεράς Ατραπού, έχει τον πυρήνα του σε αυτό που αναφέρουμε ως «Κλιπόθ» ή το «Πέπλο της Αρνητικής Ύπαρξης», μια ψευδής διδασκαλία που διαιωνίστηκε από έναν άλλο Ραββίνο ονόματι Ισαάκ Λούρια. Από αυτά τα ψέματα ξεπήδησε μια γενική λανθασμένη συναίνεση διεφθαρμένων πρακτικών και βλάσφημων διαλογισμών, όπως το «Κλίποθικό Δέντρο» και άλλα εβραϊκά τεχνάσματα. Αυτός ο Ραββίνος συνέχιζε μόνο τον πυρήνα της εβραϊκής παράδοσης, η οποία δεν είναι παρά μια αντιδημοκρατική παράδοση. Όπως αναφέρεται αλλού, η λέξη «Δαίμονας» είναι μια λέξη με πολύ θετική σημασία.

Όλη η ιστορία της Βίβλου, είναι απλώς μια μεγάλη μισητή πολιτισμική αντίδραση των Εβραίων ενάντια στους Θεούς των Εθνικών και τους πολιτισμούς τους, αλλά και τα Έθνη. Όλοι οι καλύτεροι και σοφότεροι πολιτισμοί του κόσμου δέχονται ανελέητη επίθεση στη Βίβλο, μαζί με τους Θεούς τους, οι οποίοι είναι οι Παγανιστικοί Θεοί. Η Βίβλος δεν αποτελεί πράγματι τίποτε άλλο παρά ένα βιβλίο μίσους κατά των Εθνικών λαών και των Θεών τους. Φυσικά όλα όσα περιέχονται σε αυτά τα χειρόγραφα που επιτίθενται στους Δαίμονες, περιέχουν σε αλλοιωμένες μορφές γνώσεις και σοφία κλεμμένες από αυτούς τους λαούς που αυτά τα βιβλία τόσο ανοιχτά επιτίθενται.

Ο Ραββίνος Λούρια δημιούργησε όλα τα ψέματα και τη δυσφήμιση των Δαιμόνων που είναι «νεκρά και άδεια κελύφη», «κατοικούν στα βασίλεια του κακού» και ατελείωτα άλλα ψέματα. Ο διασυρμός των Θεών μας σε «Κλιπόθ», αυτή την αρρωστημένη βρωμιά, επινοήθηκε από τον Ραββίνο Ισαάκ Λούρια κατά τη διάρκεια του 16ου αιώνα, μετά την εκδίωξη των Εβραίων από την Ισπανία. Η απέλαση αυτή ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για την εβραϊκή κοινότητα. Τόσο μεγάλο, που ο Λούρια έγραψε για το «Κλιπόθ», αναζητώντας απαντήσεις στο εβραϊκό ερώτημα: «Αν ο Θεός είναι καλός, γιατί υπάρχει το κακό;».

Δυστυχώς, λόγω της εβραϊκής επιρροής, το μόνο που είχε το Μονοπάτι του Αριστερού Χεριού σχετικά με αυτό ήταν μόνο απόψεις και ψέματα που δημιούργησαν οι Εβραίοι. Με βάση αυτά τα ψέματα, πολλοί άνθρωποι κατέστρεψαν τις ζωές τους ή στην καλύτερη περίπτωση δεν προχώρησαν πουθενά πνευματικά, ενώ παρέμεναν αποσυνδεδεμένοι από τους Θεούς και συνδεδεμένοι μόνο με τα εβραϊκά ψέματα και τις ψευδείς απόψεις.

Οι Εβραίοι έχουν επιτεθεί σε εμάς τους Εθνικούς εδώ και αιώνες. Ειδικά τους Παγανιστικούς Θεούς μας. Η Καθολική Εκκλησία, ο Χριστιανισμός, ο Κομμουνισμός και πολλά άλλα είναι διαφορετικά πρόσωπα της Εβραϊκής αυτοκρατορίας.

Εκτός από όλα αυτά, οι Εβραίοι έχουν πάλι την ελευθερία να μας ΥΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ και να μας ΛΕΝΕ σε όλους τι υποτίθεται ότι είναι ο Σατανισμός, το λεγόμενο «κακό» και τα σχετικά. Οι Εβραίοι αναλαμβάνουν πάντα θέσεις εξουσίας όπου διατάζουν τους Εθνικούς.

Η ουσία είναι ότι πολλοί Σατανιστές έχουν παραπλανηθεί από αυτή την επινοημένη Εβραϊκή βρωμιά και την ακραία βλασφημία εναντίον των Θεών μας. Πολλοί που εξερευνούν αυτά τα σκουπίδια μέσω διαλογισμού και άλλων τέτοιων καταστάσεων, έχουν φρικτές εμπειρίες.

Αυτή η βρωμιά που επινόησαν οι Εβραίοι, δεν έχει καμία σχέση με κανέναν από τους Θεούς μας.

Οι Θεοί αγαπούν τους Εθνικούς και τους αντιμετωπίζουν θετικά, εφόσον αντιμετωπίζονται θετικά από αυτούς. Οι Εβραίοι από την άλλη πλευρά, λόγω των πολυάριθμων επιθέσεών τους κατά τη διάρκεια των αιώνων, μισούνται από τους Δαίμονες. Αυτό το γεγονός εκφράζεται ανοιχτά σε όλη την Εβραϊκή παράδοση.

Όποιος ενδιαφέρεται για τους Θεούς, δεν πρέπει ποτέ, σε καμία περίπτωση, να τους προσεγγίσει μέσα από τα ψέματα των Εβραίων. Όχι μόνο αυτές οι τεχνικές δεν λειτουργούν, αλλά αποτελούν απόλυτη βλασφημία και ψευδή γνώση που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές ζημιές όσους είναι αρκετά ανόητοι να το κάνουν αυτό.

Η Χαρά του Σατανά παρέχει σωστή και ευσεβή μεθοδολογία για την προσέγγιση των Δαιμόνων.

_____________________

Ένα παράδειγμα φαύλης συκοφαντίας όπου οι Εβραίοι παραδέχονται ότι έχουν παραπλανήσει σκόπιμα όλο τον κόσμο σχετικά με τους Δαίμονες, είναι ένα μέρος του έργου του Τόμας Χομπς, του ραββινικού «Φιλοσόφου» του 1600, που γράφει ανοιχτά στο έργο του, τον διαβόητο «Λεβιάθαν» [3] :

(Βιβλίο IV, Κεφ. 45-46)

«Περί Δαιμονολογίας και άλλων αξιόπιστων στοιχείων της θρησκείας των ΕΘΝΙΚΩΝ. [...] Και με αυτόν τον τρόπο τους φοβόντουσαν (τους Δαίμονες, τους «Ειδωλολάτρες του παρελθόντος») ως πράγματα άγνωστα, δηλαδή με απεριόριστη δύναμη να τους κάνουν καλό ή κακό, και κατά συνέπεια δόθηκε η αφορμή στους Κυβερνήτες και στις ΕΘΝΙΚΕΣ. Κοινοπολιτείες να ρυθμίσουν αυτόν τον φόβο τους, καθιερώνοντας τη Δαιμονολογία (στην οποία οι ποιητές, ως Αρχιερείς της ΕΘΝΙΚΗΣ Θρησκείας, απασχολούνταν ή σέβονταν ιδιαίτερα) για τη δημόσια ειρήνη και την υπακοή των Υποκειμένων που ήταν αναγκαία σε αυτήν, και για να καταστήσουν μερικούς από αυτούς ΚΑΛΟΥΣ Δαίμονες και άλλους ΚΑΚΟΥΣ- τους μεν ως κίνητρο για την τήρηση, τους δε ως χαλινάρι για να τους συγκρατούν από την παραβίαση των νόμων. [...]

Οι Γραικοί, με τις αποικίες και τις κατακτήσεις τους, μετέδωσαν τη Γλώσσα και τα γραπτά τους στην ΑΣΙΑ, την ΑΙΓΥΠΤΟ και την ΙΤΑΛΙΑ και εκεί, με αναγκαία συνέπεια τη ΔΑΙΜΟΝΟΛΟΓΙΑ τους ή (όπως την αποκαλεί ο Άγιος Παύλος) τα ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ τους: και με τον τρόπο αυτό, η μόλυνση μεταδόθηκε και στους Εβραίους, τόσο της Ιουδαίας όσο και της Αλεξάνδρειας και άλλων περιοχών, όπου είχαν διασκορπιστεί. Αλλά το όνομα «Δαίμων» δεν το απέδιδαν (οι Εβραίοι) στα πνεύματα και στα καλά και στα κακά, αλλά μόνο στα κακά- και στους καλούς Δαίμονες τους έδιναν το όνομα του Πνεύματος του Θεού- και εκτιμούσαν εκείνους που έμπαιναν στα σώματα των προφητών τους (των Εβραίων)».

_____________________