Οι κώνοι και οι πυραμίδες συσχετίζονται εξ’ αρχαιοτάτων χρόνων με την μαγεία, καθώς έχουν το σχήμα των τσάκρα/ενεργειακών κέντρων της ανθρώπινης ψυχής. Οι πίνακες με μάγους και μάγισσες τους/τις απεικονίζουν σχεδόν πάντα με μυτερά καπέλα (βλ. τον σύνδεσμο στο τέλος της σελίδας). Ο κώνος ισχύος αντιπροσωπεύει το σχήμα της ψυχικής ενέργειας που συσσωρεύει και κατευθύνει μια σύναξη, όταν τα μέλη της σχηματίζουν κύκλο για κάποια μαγική τελετουργία.

Όλα τα μέλη της σύναξης συγκεντρώνονται έντονα στον επιθυμητό στόχο, ο οποίος λαμβάνει την μορφή ενός συμβόλου ή εικόνας που φαντάζονται τα μέλη και στην οποία έχουν συμφωνήσει όλοι. Η ισχύς παράγεται χορεύοντας, τυμπανίζοντας, ψάλλοντας ισχυρές λέξεις εν συγχρονισμώ, κάνοντας παλαμάκια, καθώς και μέσω της μουσικής. Όσο τα μέλη χορεύουν γύρω από τον κύκλο, ο ρυθμός αυξάνεται και ο κώνος ισχύος αρχίζει και αναδύεται από τον κύκλο, ο οποίος αποτελεί την βάση του. Όσοι έχουν ανοικτό και πλήρως ενδυναμωμένο τρίτο μάτι, μπορούν να δουν την ενέργεια, η οποία συνήθως έχει την μορφή λαμπερού ασημί ή μπλε φωτός. Όταν ο/η Αρχιερέας αισθανθεί την ενέργεια να φτάνει στο αποκορύφωμά της, δίνει εντολή στα υπόλοιπα μέλη να την απελευθερώσουν εκρηκτικά προς τον επιθυμητό στόχο. Ο συγχρονισμός είναι κρίσιμος.

Οι κυκλικοί χοροί μπορούν να πραγματοποιηθούν και σε εξωτερικούς χώρους, γύρω από μια φωτιά. Συνήθως λάμβαναν χώρα στους ετήσιους εορτασμούς της 30ης Απριλίου: την Παραμονή του Μπελτέιν/Πρωτομαγιάς. Στα αρχαία χρόνια η ομάδα χόρευε, έτρεχε και πηδούσε πάνω από την φωτιά με ενωμένα χέρια μέχρι να εξαντληθούν όλοι ή κάποιος να λιποθυμήσει, το οποίο ήταν ένδειξη επιτυχούς αποστολής της ενέργειας. Ο κώνος ισχύος είναι πανάρχαια και παγκόσμια παράδοση.

Σε περιοχές της αρχαίας Συρίας, ο κώνος ήταν σύμβολο της Θεάς Αστάρτης, της Φοινικικής Θεάς της μητρότητας, της γονιμότητας και του πολέμου, η οποία είναι η Δαιμόνισσα Ασταρώθ και η Θεά Δήμητρα/Αφροδίτη/Άρτεμις.

Οι Παγανιστικές/Σατανικές Ρίζες των Κωνοειδών Καπέλων