Οι Παγανιστικές/Σατανικές Ρίζες των Κωνοειδών Καπέλων

Είναι γνωστό ότι τα πάντα στο Καθολικό πρόγραμμα, τα παραδοσιακά τους σύμβολα (ακόμη και ο σταυρός) και η ενδυμασία των κληρικών τους είναι κλεμμένα από τον Παγανιστικό κόσμο. Μόνο το Βατικανό είναι καλυμμένο με Παγανιστικές εικόνες κλεμμένες από τον κόσμο που προσπάθησαν να καταστρέψουν, να κλέψουν και να καλύψουν. Μαζί με τη διαφθορά των εννοιών πίσω από αυτές, για να δημιουργήσουν το πρόγραμμά τους. Εδώ θα εξετάσουμε τη σύνδεση μεταξύ της εορταστικής και τελετουργικής ενδυμασίας της Semana Santa και από πού είναι η κλεμμένη προέλευσή της (Αυτό έχει να κάνει με την Κου Κλουξ Κλαν και το σχεδιασμό των χιτώνων, των μασκών και των μυτερών καπέλων τους).

Η «Οστάρα» είναι μια Παγανιστική γιορτή που γιορτάζεται μεταξύ 21-23 Μαρτίου κατά την εαρινή ισημερία. Το «Πάσχα» κλάπηκε από την Αστάρτη. Αρχικά ήταν γνωστό ως «Άσταρ». Η γιορτή αυτή συμπίπτει με την εαρινή ισημερία της άνοιξης, όταν η μέρα και η νύχτα έχουν το ίδιο μήκος. Γνωστή ως «Οίστρε» στους Αγγλοσάξονες. Ως Θεά της γονιμότητας, συνδέθηκε με τα κουνέλια και τα αυγά. Οι Χριστιανοί έκλεψαν αυτή τη γιορτή και διαστρέβλωσαν το νόημά της. Άλλες ονομασίες περιλαμβάνουν: Ήστερ, Οίστρε, Ηώς, Εστήρ και Οίστρος (Οίστρος είναι η κατάσταση καύσου ενός ζώου, η περίοδος ζευγαρώματος). Και πάλι, ο «Αμνός του Θεού» κλάπηκε από το ζώδιο του Κριού, του Κριού που εμφανίζεται κάθε άνοιξη. Τον αμνό επίσης κουβαλούσαν ο Ερμής και ο Όσιρις. Επιπλέον, ο Όντιν, ο Κρίσνα, ο Μαρσύας και ο Δίας της Δωδώνης κρεμάστηκαν επίσης από δέντρα. Ο Σετ «σταυρώθηκε» σε έναν «σταυρό», γνωστό ως φούρκα.

-Από το βιβλίο «The Woman's Dictionary of Symbols and Sacred Objects» της Barbara G. Walker, σελίδα 54. Ο εαρινός αμνός, που συμβολίζει την είσοδο του Ήλιου στο ζώδιο του Κριού, έχει επίσης να κάνει με την έναρξη του Μεγάλου Έργου. Στις κατεξοχήν Καθολικές χώρες ονομάζεται Μεγάλη Εβδομάδα ή «Semana Santa» στα Ισπανικά. Σε ορισμένες μεταφράσεις ονομάζεται επίσης «Εβδομάδα του Πάσχα».

Οι άνδρες με τα ράσα και τα κωνοειδή καπέλα περιγράφονται ως εξής:

"Είναι μετανοημένοι - άνθρωποι που πληρώνουν για κάποιο είδος αμαρτίας. Σύμφωνα με την παράδοση, είναι ντυμένοι έτσι επειδή τους κάνει να μοιάζουν με κυπαρίσσια, τα οποία με τη σειρά τους μοιάζουν με κεριά, το παραδοσιακό σύμβολο της ψυχής που ανεβαίνει στον παράδεισο."

Αυτό οδηγεί στο νόημα που κρύβεται πίσω από την κωνοειδή κόμμωση και τη φορεσιά, η οποία ανάγεται σε πολύ αρχαίους Παγανιστικούς χρόνους:

"Ο Sims λέει ότι οι ιερείς αυτοί φορούσαν κωνοειδή καπέλα σε σχήμα πυραύλου διακοσμημένα με σειρές για τα σύμβολα του Ήλιου και της Σελήνης που λέγεται ότι σκιαγραφούσαν τον μετωνικό κύκλο του Ήλιου και της Σελήνης. Αρκετά από αυτά τα ψηλά χρυσά καπέλα -το ένα με λουρί στο πηγούνι- έχουν ανακαλυφθεί στην Ιρλανδία και την κεντρική Ευρώπη, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί να είναι κελτικής προέλευσης. Λέγεται ότι χρονολογούνται από το 1500 π.Κ.Ε., και είναι πιθανώς ένας πρόδρομος του παραδοσιακού κωνοειδούς καπέλου του μάγου. Ένα καπέλο παρόμοιου σχήματος τοποθετούνταν στο κεφάλι ενός ατόμου που θεωρούνταν «dunce» (χαζοί), μια λέξη που προέρχεται από το «dunn» ή «dune» που σημαίνει “λόφος” ή «ανάδυση ενέργειας». Με τον τρόπο αυτό, εστιάζοντας την προσοχή (δηλαδή την ενέργεια) στη δίνη τσάκρα πάνω από το κεφάλι, πίστευαν ότι ο κάτοχος θα αποκτούσε περισσότερη «εγκεφαλική δύναμη» ή νοημοσύνη".

Ο Ήλιος και η Σελήνη που απεικονίζονται στα κράνη σχετίζονται επίσης με την ένωση του Ήλιου και της Σελήνης ή των αρσενικών και θηλυκών πτυχών της ψυχής στο κέντρο της Άζνα ή της επίφυσης, όπου συναντιούνται και ενώνονται οι τριάδες της δύναμης του φιδιού. (Η δύναμη του φιδιού είναι του Σατανά). Το βιβλίο αναφέρει επίσης ότι στην Κίνα αυτά τα καπέλα φορούνταν επίσης από τους μάγους (αυτό το όνομα είναι σημαντικό) ή τους μάγους της αυλής τους. Το μαγ είναι ένας άλλος τίτλος για τον μυστικιστικό πυλώνα (άξονας του Όρους Μέρου ή της σπονδυλικής στήλης), ο ίδιος με τους μάγους που φορούσαν αυτά τα κωνοειδή καπέλα. Βρίσκεται επίσης στα Σουμεριανά και σημαίνει «μετακινώ» αναφερόμενος στην κίνηση της δύναμης του φιδιού προς τα πάνω.

Αυτή η ενδυμασία εμφανίζεται επίσης στην εικόνα των ιερέων του ΕΑ ή του Οάννες στη ΜΕ (απ' όπου προέρχεται η μίτρα).

«Η οποία απεικονίζεται μη περιγραφικό είδος ψαριού που σχηματίζεται σαν στήλη ή πύργος, που περνάει σαν γαϊτανάκι, μέσα από το δαχτυλίδι ή το Ο της ΙΟ». Σημειώστε ότι αυτές οι εικόνες βρέθηκαν και στην Ευρώπη, καθώς χρησιμοποιούνταν και από τους Παγανιστές. Το «ΙΟ» είναι μια άλλη παραλλαγή του «ΕΑ». Το Ι συμβολίζει τον όρθιο ανδρικό φαλλό (πέος)- είναι αρσενικό και το Ο συμβολίζει τον κόλπο- είναι θηλυκό. Το σύμβολο του ψαριού συμβολίζει επίσης τον κόλπο. Οι Χριστιανοί το έχουν αλλοιώσει αυτό και το έχουν γυρίσει από την πλευρά του. Το μήνυμα αυτών των συμβόλων αφορά τις αρσενικές και θηλυκές πτυχές της ψυχής και το Ι και το Ο μπορούν να παρατηρηθούν σε πολλές Δαιμονικές σφραγίδες της Γοητείας.

Ο πύργος Μπένμπεν του Όσιρι με την κωνοειδή ή πυραμιδοειδή κορυφή αντιπροσωπεύει τη σπονδυλική στήλη, με τη δύναμη να ανεβαίνει στην κορυφή της σπονδυλικής στήλης στο στέμμα. Ο οβελίσκος είναι μια εκδοχή αυτού και αρχικά σχετιζόταν με τον βασιλίσκο: «Ο Όσιρις ήταν επίσης γνωστός ως Ομπ-Ελ ("Λαμπερό Φίδι"), ή Pytho Sol ("Φίδι Ήλιος"). Μεγάλοι πέτρινοι στύλοι ήταν αφιερωμένοι σε αυτή τη λατρεία, και στους Ελληνικούς χρόνους αυτοί ονομάζονταν Οβελός ή Οβελίσκος. Σήμερα είναι γνωστοί ως κίονες οβελίσκων και σχετίζονται με τους Βασιλίσκους (σημείωση μου το Βασιλικό Φίδι). Αυτοί οι στύλοι ήταν προφανείς υπαινιγμοί στον Axis Mundi ή Παγκόσμιο Άξονα και συμβόλιζαν τόσο τον πολικό άξονα της Γης όσο και την ανθρώπινη σπονδυλική στήλη, όπως αποδεικνύεται επίσης από τη στήλη Τζεντ, το Αιγυπτιακό σύμβολο της σταθερότητας, η οποία σχετιζόταν επίσης με τον Όσιρι και αναφερόταν ως «σπονδυλική στήλη» ή «ραχοκοκαλιά» του.

Ο κεφαλόδεσμος και ο τελετουργικός χιτώνας των ψαριών και ο θείος φαλλός έχουν την ίδια σημασία. Πολλές εικόνες φαλλού, όπως οι εικόνες φιδιών, έχουν στην κορυφή το κεφάλι ενός ανθρώπου για το ίδιο νόημα- την ανυψούμενη δύναμη. Ο πύργος Μπενμπέν συνδέεται με τον Φοίνικα. Η πέτρα Μπενμπέν απεικονίζεται ως κωνοειδής πέτρα που στηρίζεται πάνω στο σύμβολο του πυλώνα της σπονδυλικής στήλης.

Ο Ιχθύς ή το Ψάρι ήταν ένα από τα ονόματα του Διονύσου και ο θείος φαλλός απεικονιζόταν επίσης σε σχήμα ψαριού. Ο φαλλός είναι η σπονδυλική στήλη με την κουνταλίνι πλήρως ανεβασμένη. Ο ΕΑ (Οάννης) παρουσιάζεται επίσης ως Θεός με μανδύα Ψαριού στη ΜΕ και Κύριος του Νερού για τον ίδιο λόγο. Το ψάρι συμβολίζει τη θηλυκή φιδίσια ενέργεια- τη θηλυκή/υποσυνείδητη πλευρά του εγκεφάλου- τη δύναμη shakti.

Αυτό το κωνοειδές σύμβολο παρουσιάζεται επίσης ως η κορυφή του Όρους Μέρου στα Ανατολικά κείμενα, η οποία φαίνεται να είναι πανομοιότυπη με τον πυλώνα Amurru που βλέπουμε στις κυλινδρικές σφραγίδες των Σουμερίων. Στην Αίγυπτο το ιερό σύμβολο για το ψωμί έχει σχήμα κώνου αλλά σχετίζεται με το ψωμί της ζωής ή το μάννα που συνδέεται με τις ενέργειες της ψυχής και ειδικά φαίνεται η δρόσος της επίφυσης.

«Στον θρησκευτικό συμβολισμό το κηροπήγιο είναι το σύμβολο του πνευματικού φωτισμού, του φωτός και του σπόρου της ζωής και της σωτηρίας».

- Ο Cirlot στο Λεξικό των Συμβόλων.

Το φωτισμένο δέντρο είναι επίσης μια αρχαία Παγανιστική έννοια. Το δέντρο είναι ένα αρχαίο σύμβολο της ανθρώπινης ψυχής, όπως το Παγκόσμιο Δέντρο. Ο κορμός είναι η σπονδυλική στήλη με τα κλαδιά να αντιπροσωπεύουν τα 144.000 νάντις της ψυχής, και οι «καρποί» είναι η φιδίσια ενέργεια και η ζωτική δύναμη, μαζί με τους επιμέρους κόσμους που αντιπροσωπεύουν τα κέντρα charka κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης. Το «Χριστουγεννιάτικο» δέντρο (Παγκόσμιο Δέντρο) είναι ένα αρχαίο Παγανιστικό σύμβολο που στηνόταν στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο για να συμβολίζει την αναγεννημένη ψυχή με τα κεριά να είναι τα φωτισμένα νάντις και το αστέρι στην κορυφή το φωτοστέφανο του αναστημένου φιδιού- της τελειοποιημένης και αναγεννημένης ψυχής.

Η εσωτερικιστική έννοια του «Δρυίδη» είναι «Γνώστης του Δέντρου» και στα αρχαία ιερατεία, ένα από τα υψηλότερα επίπεδα που μπορούσε να αποκτήσει κάποιος, όπως στα Ελευσίνια μυστήρια, ήταν ο τίτλος του Υιού. Το ιερό δέντρο Yew, μαζί με τη βελανιδιά, τιμούσαν οι Παγανιστές. Ο πνευματικός συμβολισμός σε όλο τον Παγανιστικό κόσμο σχετικά με το δέντρο και τη σύνδεσή του με την ψυχή θα μπορούσε να γεμίσει ένα δικό του βιβλίο.

Επιστρέφοντας στη Semana Santa:

Σύμφωνα με την παράδοση, ντύνονται έτσι επειδή τους κάνει να μοιάζουν με κυπαρίσσια, τα οποία με τη σειρά τους μοιάζουν με κεριά, το παραδοσιακό σύμβολο της ψυχής που ανεβαίνει στον παράδεισο. Αυτό που αρχικά βλέπουμε είναι ένα σύμβολο της αλχημείας, όπου οι άνδρες φορούν σύμβολα της ανερχόμενης δύναμης κατά την ώρα της ανάστασης (η ανάβαση του φιδιού), την οποία γιόρταζαν οι Παγανιστές, όπως οι οπαδοί του Διονύσου, αυτή την εποχή (Semana Santa/Πάσχα). Εξ ου και οι εικόνες δέντρων ή κεριών- όλα σύμβολα της αναληφθείσας δύναμης, ενώ το κωνικό καπέλο όπως φαίνεται είναι το σύμβολο των Ιερέων που έχουν αναληφθεί από τη δύναμη του φιδιού, οι οποίοι με τη σειρά τους έχουν πάρει το όνομά τους από το μυστικό δέντρο ή τον πύργο του Μαγ. Το σύμβολο του κωνικού κεφαλόδεσμου συμβολίζει την ψυχή που ανεβαίνει στον παράδεισο, καθώς «παράδεισος» είναι ο αλχημιστικός όρος για το τσάκρα της κορώνας, αυτός ο κώνος αντιπροσωπεύει τη φιδίσια δύναμη του Σατανά και την άνοδό της στο τσάκρα της κορώνας, τον Μπένμπεν ή την κωνική πέτρα που στηρίζεται στη συμβολική σπονδυλική στήλη του πύργου του Όσιρι.

Για να το θέσω ωμά, αυτοί οι τύποι μιλούν για «Χριστουγεννιάτικα δέντρα» και τον Παγανιστικό/Σατανικό συμβολισμό πίσω από το δέντρο του Χειμερινού Ηλιοστασίου και τον φωτισμό της ψυχής, με το κωνοειδές καπέλο να σημαίνει το ίδιο με το φωτοστέφανο ή το αστέρι στο δέντρο. Στη Semana Santa βλέπουμε Παγανιστές Ιερείς να γιορτάζουν την ανάσταση της δύναμης του Σατανικού Φιδιού που ανεβαίνει από τη σπονδυλική στήλη προς το στέμμα, και τον καθαρισμό της ψυχής που έρχεται μαζί του, και την αναγεννημένη κατάσταση της συνείδησης, την ώρα της ανάστασης του Παγανιστικού Θεού, που συμβολίζει αυτή τη δύναμη. Τα λευκά ράσα συμβολίζουν την εξαγνισμένη ψυχή.

Κάποιοι «μετανοούντες» σε αυτές τις πασχαλινές πομπές, κρατάνε το ραβδί με τα μεταλλικά άκρα που μοιάζουν με ημισέληνο και συμβολίζουν τη σπονδυλική στήλη με τις διπλές όψεις της δύναμης. Και σε μια φωτογραφία παρατηρώ ότι ο αρχηγός κρατάει ένα λάβαρο. Ο επικεφαλής της παρέλασης για τον Διόνυσο στον αρχαίο κόσμο, έβαζε τον Αρχιερέα να κρατά έναν ξύλινο στύλο ή ένα φαλλικό σύμβολο, ή σε ορισμένες περιπτώσεις έναν σταυρό (ο Χριστιανισμός δεν χρησιμοποίησε τον σταυρό μέχρι τον Έβδομο Αιώνα). Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένας γυμνός νέος καλυμμένος με λευκό πηλό το έκανε αυτό ως σύμβολο της εξαγνισμένης ψυχής και του αναγεννημένου Ήλιου/ψυχής. Ορισμένες από αυτές τις γιορτές επιβιώνουν ακόμη και σήμερα στην Ανατολή.

Οι Σατανικές Ρίζες της Ku Klux Klan