Ο «τρίπτυχος», ο «δεκαπλός», ο «εκατονταπλός», όλοι αυτοί εφευρέθηκαν από μερικούς ανθρώπους για να τρομάξουν τις μάζες, με σκοπό να διατηρήσουν τον πνευματικό έλεγχο. Με τη διαθεσιμότητα της γνώσης στους σύγχρονους καιρούς, η μαγεία δεν θα μπορούσε να καταπιεστεί, έτσι οι κυρίαρχοι έπρεπε να βρουν κάποιον άλλο τρόπο για να διατηρήσουν τον έλεγχο και η δύναμη να παραμείνει στα χέρια των λίγων. Αυτοί οι λίγοι *ξέρουν* την αλήθεια και είναι έμπειροι στη μαύρη μαγεία που χρησιμοποιούν ελεύθερα για να σκλαβώσουν πνευματικά τις μάζες. Ελέγχουν τις δημοφιλείς θρησκείες που δεν είναι τίποτα πέρα από προγράμματα για να καταστείλουν τη γνώση και να ελέγξουν την ανθρωπότητα.

Το παρακάτω άρθρο εκθέτει αυτό το ψέμα για αυτό που είναι:

«Η πρώτη γνωστή έντυπη αναφορά στον τρίπτυχο νόμο της επιστροφής εμφανίστηκε το 1970 στο βιβλίο ‘Μαγεία Αρχαία και Σύγχρονη’ [Witchcraft Ancient and Modern] από τον Raymond Buckland, ο οποίος μυήθηκε στην τέχνη από τον Gerald Gardner και ήταν ο κύριος παράγοντας για την εισαγωγή της Gardnerian Μαγείας [γουίκα] στις Η.Π.Α.» [1]

Με αρκετή έρευνα, είναι προφανές ότι ο «τρίπτυχος νόμος» αναδείχτηκε με την «Gardnerian παράδοση». Στη συνέχεια έχουμε την «επταπλό νόμο» και είμαι σίγουρη ότι όλοι έχουν ακούσει για τη «δεκαπλό νόμο». Το επιχείρημά μου εδώ είναι ότι καμία από αυτές τις ανοησίες που δημιουργήθηκαν από ανθρώπους δεν έχουν σχέση με τις πραγματικές θρησκείες. Ο μόνος λόγος ύπαρξής τους είναι να εμποδίζουν τον κόσμο να χρησιμοποιεί τις έμφυτες δυνάμεις τους και να προωθήσουν μια παθητική συμπεριφορά που είναι δεκτική στην κακοποίηση. Αυτό δεν διαφέρει καθόλου από τη Χριστιανική Εκκλησία.

Το δίδαγμα του «τρίπτυχου νόμου» έχει παρθεί από την ανατολική έννοια του «κάρμα» αφού συμμίχθηκε με τον Δυτικό Χριστιανισμό. Αφού τα ανατολικά διδάγματα του κάρμα συνάντησαν τις ιουδαιοχριστιανικές τάσεις της θείας τιμωρίας, το αποτέλεσμα εξελίχθηκε σε ένα άλλο σύστημα ελέγχου με το ίδιο θέμα: τη διατήρηση της δύναμης στα χέρια των λίγων που ξέρουν πως να την χρησιμοποιούν και να εκμεταλλεύονται την ανθρωπότητα. Μετά από μια αλληλουχία εξελίξεων ο Gerald Gardner πρόσθεσε κι άλλα σε αυτό και προώθησε την πίστη ότι οι μάγοι/μάγισσες δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούν τις δυνάμεις τους για να βλάψουν. Όλοι θα πρέπει αποδέχονται την κακοποίηση και να διατηρούν μια παθητική συμπεριφορά.

Το Δόγμα της Γουίκα [Wiccan Rede] λέει: «Αν δεν κάνεις κακό, κάνε ότι θέλεις». Σύμφωνα με τον Gardner, το «δόγμα» προέρχεται από τον «Καλό Βασιλιά Pausol» που δήλωσε: «Κάνε οτιδήποτε θελήσεις αρκεί να μην βλάψεις κανέναν». Ο Βασιλιάς Pausol είναι ένας ψεύτικος χαρακτήρας από τη Γαλλική νουβέλα «Les Adventures du Roi Pausole» από τον Pierre Louÿs (1870-1925), με την πρώτη έκδοση το 1901 και επανέκδοση το 1925 και πολλές φορές μετά. Αυτή είναι η βάση της «Γουίκα».
Η Γουίκα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια εκχριστιανισμένη έκδοση των παλαιών θρησκειών. Οι Γουικανοί έχουν πάρει επιλεγμένες τελετές και διδάγματα που τους ταίριαζαν από τις πραγματικές θρησκείες και τις έχουν διαστρεβλώσει, αλλοιώσει και μεταμορφώσει και τώρα τις προωθούν σαν μια πραγματική θρησκεία. Η υποκρισία διακρίνεται εύκολα στους Θεούς που αναγνωρίζουν. Πολλοί, εάν όχι όλοι από τους Θεούς και Θεές που ισχυρίζονται ότι δοξάζουν, ήταν αυτοί που μας έφεραν τα διδάγματα της μαγείας στους ανθρώπους. Και της λευκής και της μαύρης μαγείας. Είναι γνωστοί ως οι «Έκπτωτοι».

Ο πραγματικός Κερασφόρος Θεός είναι ο Σατανάς. Επιπροσθέτως, λίγοι Γουικανοί κάνουν τον κόπο να ερευνήσουν περαιτέρω για τους Θεούς με τους οποίους επικοινωνούν και λατρεύουν. Οι περισσότερες από αυτές τις θεότητες είναι στο Πάνθεον της Κόλασης. Επίσης, πολλοί Γουικανοί και σύγχρονοι παγανιστές χωρίς να το γνωρίζουν αναμειγνύουν τις θεότητές τους (Άγγελοι με Δαίμονες) και αυτό είναι σίγουρη καταστροφή. Διάβασα μια εκτενή λίστα από όλες τις θεότητες που ισχυρίζονται ότι λατρεύουν και είναι προφανές ότι δεν έχουν καμία ιδέα για αυτούς. Πολλές από αυτές τις γραφές δεν περιέχουν τίποτα από αντιφάσεις, για παράδειγμα: η «Ιστάρ» θα πρέπει να επικαλείται αντί για την «Αστάρτη» παρότι είναι η ίδια Θεότητα. Ισχυρίζονται ότι χρησιμοποιώντας το όνομα «Ασταρώθ» είναι διαφορετικό, ακόμα και εάν παραδέχονται ανοιχτά ότι είναι η ίδια Θεά.


Σύμφωνα με τον συγγραφέα Raymond Buckland, οι Γουικανοί ισχυρίζονται ότι οι θρησκευτικές ρίζες τους εντοπίζονται σε μια παλαιολιθική τοιχογραφία σπηλαίου που απεικονίζει έναν άνδρα ντυμένο σε δέρμα ελαφιού υποτιθέμενα χορεύοντας (δεξιά η αναφερόμενη τοιχογραφία). Το μέρος αυτής της τοιχογραφίας είναι το «Caverne des Trois Freres» στην Αριέζ [Ariege] της Γαλλίας. Είναι μόνο αυτό- ένας άντρας ντυμένος με δέρματα ζώων και αυτό δεν αποδεικνύει τίποτα.

Ο Σατανισμός συχνά έχει χρησιμοποιηθεί ως ο αποδιοπομπαίος τράγος για αυτές τις θρησκείες και κινήσεις της νέας εποχής, με όσους συνδέονται με αυτές αυτοπροβάλλονται ως καλοί και τέλειοι. Η Γουίκα είναι μια εκχριστιανισμένη διαστρέβλωση των παλαιών παγανιστικών θρησκειών. Η Γουίκα είναι η ιουδαίο-εκχριστιανισμένη έκδοση της μαγείας. Ένας από τους κύριους στόχους του Χριστιανισμού είναι να καταστρέψει το παρελθόν και να το αντικαταστήσει με ψεύτικες εκδόσεις που συμμορφώνονται με το ψέμα του Χριστιανισμού.

Πρόσφατα, οι Γουικανοί λειτουργούν ώστε να μετατρέψουν τη θρησκεία σε μια λατρεία της Θεότητας, με το να ξεφορτώνονται σταδιακά τον Κερασφόρο Θεό, ώστε να υπάρχουν ολοένα και λιγότερες συνδέσεις με τις πραγματικές θρησκείες. Η Γουίκα είναι μια ψεύτικη κίνηση που δεν βασίζεται σε γεγονότα, αλλά όπως και ο χριστιανισμός, βασίζεται σε κλεμμένες και παραλλαγμένες τελετές και διδάγματα. Όπως και ο χριστιανισμός, βασίζεται στην άγνοια των ακολούθων της για να ευδοκιμήσει.

______________________________________________

**Πηγές:

«Witches and Witchcraft» από την Rosemary Guiley, 1989

• [1] «Threefold law of return» σελίδες 340-341,
• «Wiccan Rede» σελίδες 363-364
• «Horned God» σελίδες 163-164

«Witchcraft Ancient and Modern» από τον Raymond Buckland