Η χαλαρή κατάσταση ύπνωσης:

• Το υποκείμενο είναι σωματικά χαλαρό.
• Τα βλέφαρα του υποκειμένου μπορεί να φτερουγίζουν ή να σφίγγουν.
• Οι ήχοι μπορεί να γίνουν επίπονοι.

Χαλαρή με μέτρια κατάσταση ύπνωσης:

• Το υποκείμενο αισθάνεται τα άκρα του βαριά.
• Η αναπνοή του υποκειμένου γίνεται πιο αργή και πιο βαριά.
• Έντονο αίσθημα βαθιάς χαλάρωσης (το υποκείμενο δεν θέλει να κινηθεί, να μιλήσει ή να σκεφτεί).
• Το υποκείμενο αποσπάται από το περιβάλλον του.

Μεσαία κατάσταση ύπνωσης:

• Το υποκείμενο συνειδητοποιεί την ύπνωση, αλλά δε μπορεί να τη περιγράψει.
• Κατάσταση υποβολής (Για παράδειγμα, ο υπνωτιστής δηλώνει ότι το υποκείμενο έχει ένα μυρμήγκι στο χέρι του και το υποκείμενο νιώθει το περπάτημά του, ακόμα και εάν δεν υπάρχει τίποτα εκεί πέρα ή ο υπνωτιστής δηλώνει ότι στο δωμάτιο υπάρχει καπνός και το υποκείμενο τον μυρίζει, παρότι δεν υπάρχει καθόλου καπνός).
• Καταληψία: Μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από την έλλειψη απόκρισης σε εξωτερικά ερεθίσματα και από μυϊκή ακαμψία, όπου τα άκρα παραμένουν στη θέση που θα τοποθετηθούν.

Βαθιά ή υπνοβατική κατάσταση ύπνωσης:

• Το υποκείμενο μπορεί να ανοίξει τα μάτια χωρίς να επηρεάζει την ύπνωση.
• Απλανές βλέμμα και διεσταλμένες κόρες όταν τα μάτια είναι ανοιχτά.
• Πλήρης αμνησία.
• Συστηματοποιημένη μετα-υπνωτική αμνησία.
• Ανεξέλεγκτη κίνηση ματιών.
• Αίσθηση ελαφρότητας, αιώρησης, ταλάντωσης ή πτώσης.
• Το υποκείμενο βιώνει μια διαστρέβλωση του ήχου.
• Το υποκείμενο μπορεί να χειριστεί τις ακούσιες σωματικές λειτουργίες του πχ. ρυθμός καρδιάς, αρτηριακή πίεση.
• Ανάκληση χαμένων αναμνήσεων.
• Ηλικιακή αναδρομή.
• Οπτικές παραισθήσεις.
• Ακουστικές παραισθήσεις.
• Πλήρης αναισθησία.

Μέθοδοι για έλεγχο του βαθμού ύπνωσης:

Ο υπνωτιστής θα πρέπει να καθορίσει το βαθμό ύπνωσης για να παραμείνει υπό έλεγχο στην ύπνωση. Αυτό γίνεται με το να τεστάρει το υποκείμενο για την δεκτικότητά του στις υποβολές του υπνωτιστή. Η πιο συνηθισμένη μέθοδος που χρησιμοποιείται είναι ο υπνωτιστής να δηλώσει στο υποκείμενο ότι δε μπορεί να κουνήσει το χέρι του.

Παράδειγμα:

"Το χέρι σου είναι κολλημένο στη πολυθρόνα, δεν μπορείς να το σηκώσεις και όταν μετρήσω μέχρι το πέντε, θέλω να προσπαθήσεις να το σηκώσεις. Εάν έχεις συνεργαστεί, θα παρατηρήσεις ότι όσο πιο πολύ προσπαθείς να σηκώσεις το χέρι σου, τόσο πιο πολύ παραμένει κολλημένο στην καρέκλα."

Ο υπνωτιστής τότε μετρά μέχρι το πέντε, λέγοντας μετά από κάθε αριθμό "το χέρι σου είναι κολλημένο στη πολυθρόνα."

Όταν μετρήσει μέχρι το πέντε, εάν το υποκείμενο δεν μπορεί να κουνήσει το χέρι του, βρίσκεται σε ύπνωση. Εάν μπορεί να το κουνήσει δεν έχει αποδεχτεί την υποβολή. Ο υπνωτιστής θα πρέπει να ξανα-ξεκινήσει εξηγώντας ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς τη συνεργασία του υποκειμένου. Είναι πάντα σημαντικό να εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη του υποκειμένου.

Το επόμενο στάδιο είναι που ο υπνωτιστής εμβαθύνει την ύπνωση και ξανά-ελέγχει πόσο βαθιά έχει φτάσει το υποκείμενο. Ο υπνωτιστής δηλώνει στο υποκείμενο ότι θα χαϊδέψει το πίσω μέρος του χεριού και αυτός/αυτή θα νιώσει ένα αυξημένο μούδιασμα και χάσει οποιαδήποτε αίσθηση σε αυτό το χέρι. Μετά από μερικά λεπτά χαϊδέματος και μιλώντας, ο υπνωτιστής τσιμπά το πίσω μέρος του χεριού του υποκειμένου για κάνει το ίδιο με το άλλο χέρι που δεν έχει χαϊδευτεί και ρωτά το υποκείμενο για το εάν μπορεί να νιώσει τη διαφορά. Εάν το υποκείμενο απαντήσει ότι υπάρχει διαφορά, τότε αυτό το επίπεδο ύπνωσης έχει επιτευχθεί. Εάν όχι η υπνωτιστής εξηγεί στο υποκείμενο ότι πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο για να εμβαθύνει την ύπνωση. Περισσότερες συνεδρίες θα χρειαστούν για να οδηγήσουν το υποκείμενο ολοένα και πιο βαθιά στην ύπνωση.

Στο επόμενο στάδιο ο υπνωτιστής ελέγχει για ένα ακόμα πιο βαθιά κατάσταση. Εάν το υποκείμενο έχει φτάσει σε αυτό το στάδιο, θα έχει αμνησία. Ο υπνωτιστής ζητά από το υποκείμενο να φανταστεί ότι στέκεται μπροστά από έναν μαυροπίνακα με μια κιμωλία και το προστάζει να πάρει τη κιμωλία και να γράψει τρεις λέξεις στον πίνακα. "Τώρα θέλω να πάρεις τη κιμωλία και να γράψεις τις ακόλουθες τρεις λέξεις στον πίνακα: Πρώτη, δέντρο, μετά γρασίδι και τέλος σύννεφο. Σήκωσε το χέρι σου όταν τελειώσεις να γράφεις τις τρεις λέξεις". Όταν το υποκείμενο σηματοδοτήσει ότι τελείωσε τη γραφή των λέξεων, ο υπνωτιστής του δηλώνει ότι υπάρχει ένα σφουγγάρι στην άκρη του μαυροπίνακα και λέει "θέλω να πάρεις το σφουγγάρι και να διαγράψεις τις λέξεις δέντρο και γρασίδι αφήνοντας μόνο τη λέξη σύννεφο. Καθώς σβήνεις τις λέξεις, θέλω να τις διαγράψεις και από το μυαλό σου, έτσι ώστε να μπορείς να σκεφτεί είναι η λέξη σύννεφο. Σύννεφο. Φτάνεις σε ολοένα και πιο βαθιά ύπνωση. Είσαι σε μια βαθιά, ασφαλή ύπνωση και μπορείς να σκεφτείς μόνο τη λέξη σύννεφο. Τώρα ποιες είναι οι τρεις λέξεις που έγραψες στον πίνακα;" Εάν το υποκείμενο μπορεί να θυμηθεί τις τρεις λέξεις, δεν έχει φτάσει στο στάδιο της αμνησίας στην ύπνωση. Εάν όχι, τότε έφτασε στη κατάσταση βαθιάς ύπνωσης. Ο υπνωτιστής τότε λέει 'Όταν μετρήσω μέχρι το τρία, θα θυμηθείς τις τρεις λέξεις και θα τις επαναλάβεις σε μένα". Το υποκείμενο θα πρέπει να μπορεί να θυμηθεί τις λέξεις και να τις επαναλάβει.

Για να μπορέσει να θέσει το υποκείμενο σε αυτή τη κατάσταση ύπνωσης την επόμενη φορά που ο υπνωτιστής θα κάνει την ύπνωση, θα πρέπει να πει στο υποκείμενο πριν το επαναφέρει: "Από εδώ και στο εξής, όταν σε βάζω σε ύπνωση, θα επιτυγχάνεις το ίδιο επίπεδο ύπνωσης που βρίσκεσαι σε αυτή τη στιγμή καθώς μετρώ μέχρι το δέκα".

Ο υπνωτιστής τότε επαναφέρει το υποκείμενο: "Τώρα θα μετρήσω μέχρι το πέντε. Όταν φτάσω στο πέντε, θα ξυπνήσεις εντελώς και θα νιώθεις αναζωογονημένος και ευτυχισμένος".