Οι γνώσεις που παρουσιάζονται σε αυτή τη σελίδα είναι προχωρημένες και περιέχουν πληροφορίες για όσους θέλουν να γνωρίσουν σε βάθος τον Αζάζελ. Περιέχονται επίσης και ιερατικές [βαθιά πνευματικές] γνώσεις, όπως τα Θεϊκά Ονόματα του Αζάζελ.

Όσον αφορά τις πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με τα Θεία Ονόματα, πρόκειται για Ονόματα τα οποία είναι τα αριθμολογικά ηχητικά Θεία Ονόματα που πρέπει να χρησιμοποιούνται για το Κάλεσμα και την Επίκληση:

Θεϊκά Ονόματα: [*]Αζάζελ, Azazee-eel [pronounced AZAZ-EE-EEL], [*]Ούντου, UDDTHU [U-D-U]* [*]Παιάνα, PAIANA [PE-ANA]* [*]Απόλλων, APOLON [A-POL-ON]	Θεϊκά Σύμβολα: Η Λύρα (Μουσικό Όργανο) Ο Ηλιακός δίσκος Το Γράμμα "Ε" Χρυσό τόξο Χρυσό βέλος
Θεϊκοί αριθμοί και ιδιότητες: Αριθμοί: 5, 7, 20, 36* Ρούνοι: Sowilo, Raidho, Kenaz* Ζώδιο δύναμης: Σκορπιός [μοίρες του Οφιούχου]*  Σύμβολο Θεϊκού Ζώου: Πύθωνας [είδος φιδιού], Γεράκι, Περιστέρι, Δελφίνι*, Κοτσύφι*	Ψαλμός του Αζάζελ: Τιμητικός/Επικλητικός Ψαλμός προς τον Αζάζελ

Θεϊκές Δυνάμεις: Το Φως Μουσική Αρμονία Νόμος Δικαιοσύνη Χάρη Προφητεία

Σημαντικοί Τίτλοι: Άρχοντας του Φωτός Ήλιος Αυτός που Φέρνει το Φως Ουράνιος Προστάτης Μουσαίος [Μουσικός] Θεϊκός Ένορκος Αιώνιος Ήλιος

[*]Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να τον αναφέρετε επίσης ως Αζάζελ στη συνηθισμένη ομιλία. Το όνομα Αζάζελ είναι αραβικής προέλευσης. Τα Ιερατικά Ονόματα είναι παραπάνω και θα δώσουν την καλύτερη επαφή για πνευματικές εργασίες όπως η κλήτευση.

Γνωστός ως: ΑΖΑΖΕΛ ή αλλιώς ΖΑΖΕΛ, ΑΠΟΛΛΩΝ (Θεός του Λαμπρού Ήλιου), Μίθρα (Ρωμαϊκός), Mitra/Surya (Βεδική περίοδος), LUGUS/LUGH (Ιρλανδικός/Ουαλικός), SHAMASH (Βαβυλωνιακός), UTU (Σουμεριακός, μτ: Αυτός που λάμπει),* SAMAS (Ακκαδική γλώσσα), BABBAR ( Σουμεριακός), Ashur (Ασσυριακός), SHAMIYAH (Hathra), SAMYAZA, SEMJAZA, SEMIHAZAH, SEMIHAZAI, (Όπως εμφανίζεται σε πολλή εχθρική λογοτεχνία, παρμένη από τα ονόματα και τους τίτλους του Θεού στη Μέση Ανατολή), Ιαπωνικός Susanoo-No-Mikoto, Αζτέκος Huitzilopochtli

Ο Αζάζελ είναι ένας από αυτούς τους Θεούς που ήταν πιο δημοφιλείς στον Αρχαίο Κόσμο. Ένας μακροχρόνιος και ισχυρότατος Θεός, τον οποίο ακολουθούσαν όλοι οι Αρχαίοι Πολιτισμοί.

Ο Άρχοντας Αζάζελ είναι Θεός της αρμονίας, του μεγαλείου, της ομορφιάς, της τέχνης και της υψηλής πνευματικότητας. Η έντονη σύνδεσή του με τον Ήλιο είναι μια ιδιότητα που ταιριάζει έντονα στον χαρακτήρα και τη φύση του. Κάτω από όλες τις εκδηλώσεις του, υπήρξε Θεός της Δικαιοσύνης. Υποστηρίζει σθεναρά ότι οι άνθρωποι "πληρώνουν τα οφειλόμενα" και επίσης ότι οι άνθρωποι "πληρώνονται για όσα τους αναλογούν", με καρμικό τρόπο.

Ο Αζάζελ έχει δώσει στην ανθρωπότητα πολλά δώρα. Σε πολλές γλώσσες επιβιώνει ακόμη η φράση ότι "Ουδέν κρυπτόν υπό του Ηλίου". Στον Utu, το Σουμεριακό Όνομα του Θεού, αποδίδεται η ικανότητα να βλέπει "όλα όσα συμβαίνουν μέσα στον κόσμο", αλλά και να παρατηρεί τις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους. Το Μαντείο του Απόλλωνα συμβουλεύονταν στην Αρχαία Ελλάδα για την ορθότητα των νόμων και των νομικών συστημάτων, ώστε να μην είναι λανθασμένοι ή καταχρηστικοί για τους πολίτες. [1, 2]

Μαζί με πολλές άλλες παγανιστικές θεότητες σε πολλά Πάνθεα, λατρευόταν από τους Αρχαίους Έλληνες και πολλούς άλλους με το πολύ γνωστό όνομα "Απόλλων". Ο Απόλλωνας δεν είναι ο συγκεκριμένος θεός του Ήλιου στον ουρανό ως ουράνιο σώμα, αλλά μάλλον αντιπροσωπεύει το μεγαλείο και τη δύναμη του Ήλιου. Ο κυριολεκτικός Ήλιος στον ουρανό είναι ο Θεός "Ήλιος" στα αρχαία ελληνικά. Ο Ήλιος, χρησιμοποιήθηκε επίσης ως τίτλος για τον Αζάζελ, όπως "Ήλιος Απόλλων" ή ο "Απόλλων του Ήλιου", για να υποδηλώσει τις μεγάλες δυνάμεις του και την υψηλή πνευματική του θέση.

Οι δυνάμεις του Απόλλωνα είναι πολλές, αλλά επικεντρώνονται γύρω από τις τέχνες, τη μουσική, την ιατρική και την προφητεία. Η προφητεία είναι μια πολύ περίπλοκη πρακτική, που περιλαμβάνει όλες τις μαντικές τέχνες, με τις οποίες προσδίδεται σε κάποιον η ικανότητα να λέει το παρελθόν, το παρόν ή το μέλλον. Κάθε μία από αυτές τις δυνάμεις, έχει πολύ βάθος και ανάλυση. Θα χρειαζόταν μια εγκυκλοπαίδεια για να εξηγήσει τα πάντα γι' αυτόν, καθώς ο Απόλλωνας είναι πολύ πλούσιος σε μυστήρια και γνώσεις. [3]

Ως Μίθρα, κατά την εποχή των Ρωμαίων, ήταν προστάτης των μυστηρίων της Ρώμης. Και εκεί, πάλι, ήταν έντονα συνδεδεμένος με τον Ήλιο. Στον Μιθραϊσμό, υπήρχαν 7 επίπεδα μύησης. Στη βεδική λογοτεχνία, ονομαζόταν "Μίτρα", και πάλι έντονα συνδεδεμένος με τον Ήλιο και την τήρηση των όρκων.

Στον συμβολισμό του Ρωμαίου Μίθρα, μπορούμε να δούμε τον Αζάζελ να δίνει το φως, τους νόμους και να παραδίδει το χέρι του ως χειρονομία βοήθειας προς τον μυηθέντα. Το σύμβολό του ως Απόλλωνας, αυτό του Πύθωνα [που επίσης σχετίζεται με την Κουνταλίνι] δείχνεται από τον μυημένο, προς τα δεξιά.

Στην ίδια απεικόνιση, ο Αζάζελ εμφανίζεται εδώ οπλισμένος, κρατώντας στο ένα χέρι το σπαθί. Από το άλλο χέρι, επικοινωνεί με τον ανθρώπινο μαθητή με φιλικό τρόπο.  Βλέπουμε επίσης έναν μαθητή, να "ανυψώνεται" στη θέση του Θεού, ο οποίος φαίνεται να βρίσκεται σε ένα βουνό ή σε ένα σύννεφο.

Το φρυγικό καπέλο που φορούν οι μυημένοι, είναι ένα πολύ σημαντικό σύμβολο των μιθραϊκών τελετών. Συμβολίζει το άνοιγμα της συνείδησης. Όπως σε πολλές απεικονίσεις του, έχει ένα φωτοστέφανο και έναν ηλιακό δίσκο γύρω από το κεφάλι του.

Η θανάτωση του Ταύρου συμβολίζει πολλά πράγματα. Η θανάτωση του ταύρου, σε μια καθημερινή προοπτική, συμβολίζει τον έλεγχο των δημιουργικών ορμών του ατόμου. Στην επιγραφή της αριστερής πλευράς, βλέπουμε επίσης τους θεούς Ήλιο και Σελήνη, που συμβολίζουν την Ένωση [ενωμένοι από τον Μίθρα και τον Ταύρο]

Ο Απόλλωνας συνδέεται έντονα με τις ηλιακές ακτίνες, την ακτινοβολία της πνευματικής δύναμης. Οι τίτλοι που δόθηκαν στον Θεό ήταν πολλοί, εκτεταμένοι και ιδιαίτερα σεβαστοί και τιμητικοί. Ως Απόλλωνας του δόθηκαν εκατοντάδες δοξαστικά επίθετα. Είναι ένας "Θεός της Μουσικής", με την απόκρυφη έννοια της μουσικής να είναι η μουσική των πλανητικών σφαιρών ή των ανώτερων επιπέδων της ύπαρξης, που αντιπροσωπεύονται από τις επτά μουσικές οκτάβες. Αυτές αντιπροσωπεύουν τα ανερχόμενα επίπεδα προς τη διαφώτιση για το εκάστοτε ανθρώπινο ον. [4]

Στα βαθύτερα μυστήρια, ο Απόλλωνας είναι ένας πολύ σοφός δάσκαλος των Τεχνών της Αλχημείας και της λειτουργίας του φωτός της ψυχής. Ως Απόλλωνας, το όργανό του είναι η λύρα, που συμβολίζει τη γνώση όλων των διαστάσεων του κόσμου που αντιστοιχούν σε κάθε μία από τις επτά σχετικές χορδές της λύρας, οι οποίες και αντιστοιχούν σε ένα από τα 7 κύρια τσάκρα. Ως αποτέλεσμα, ο Αζάζελ/Απόλλων χαρακτηρίστηκε από τον Αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο Πλούταρχο ως ο "εφευρέτης της μουσικής", μαζί με τον Ερμή ή Θωθ που δημιούργησε τα λυρικά του όργανα. Οι δύο Θεοί μοιράζονται επίσης μια πολύ στενή σχέση, βασισμένη σε ισχυρή φιλία. Ο Απόλλωνας μπορεί να θεραπεύσει μέσω της μουσικής, ένας συμβολισμός για τη σωστή ψαλμωδία των mantras στην ψυχή αλλά και την κυριολεκτική μουσική. Τέτοια "τραγούδια" ονομάζονταν από τους Αρχαίους Έλληνες "Παιάνες". [5]

Οι τελετές του, οι οποίες ήταν εξαγνιστικές, αφορούσαν τη δύναμη του ήλιου να εξαγνίζει την ανθρώπινη ψυχή. Επιπλέον, ήταν γνωστό ότι διέθετε εξαιρετικές προφητικές ικανότητες, και παρέχει το χάρισμα να βλέπει κανείς στο μέλλον ή να έχει εκτεταμένες προφητικές ικανότητες, όντας ο ίδιος ένας Θεός που είναι ένας κορυφαίος Μάντης. Οι ικανότητες αυτές προέρχονται από τον εξαγνισμό και την πνευματική ανύψωση της ψυχής, κάνοντας χρήση της γνώσης των Θεών. [6]

Ο Πλούταρχος, ένας σημαντικότατος Έλληνας φιλόσοφος και παγανιστής θεολόγος, γράφει για τον σεβαστό μας Θεό στο έργο του "Σχετικά με το Δελφικό Έψιλον":

"Ο αγαπημένος μας Απόλλωνας θεραπεύει τα δεινά της ζωής μας, επιλύοντάς τα δίνοντας χρησμούς σε όλους εκείνους που θα τον ρωτήσουν, ενώ ο ίδιος θέτει μέσα μας και δίνει αφορμή να γεννηθούν πνευματικές λαχτάρες στους φιλοσόφους, για να θέσουν τα απαραίτητα ερωτήματα προς την ορθή γνώση [λογός] - το κάνει αυτό κάνοντας την ψυχή μας ανοιχτή στην αλήθεια, κάτι προφανές σε πολλά άλλα πράγματα [που αφορούν τον Θεό], αλλά και προφανές στην επιλογή του για το γράμμα Ε να τον αντιπροσωπεύει". [7]

Η προφορά του γράμματος "Ε", ήταν αυτό που έπρεπε να πει κανείς κατά την είσοδο και την έξοδο από το ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς. Η επιλογή αυτού του γράμματος θεωρούνταν ένα μεγάλο μυστήριο του θεού. Το γράμμα προφερόταν ακριβώς όπως η σημερινή λέξη "Hey", ένας κοινός χαιρετισμός μεταξύ των ανθρώπων που μιλούν αγγλικά αλλά και άλλες γλώσσες. Η λέξη "Ει" στα αρχαία ελληνικά [που χρησιμοποιούνταν για τον χαιρετισμό μέσα στο ναό του Απόλλωνα], είχε όμως μια άλλη πνευματική έννοια. Μεταφραζόταν ως "Αυτό που πραγματικά είναι", μια μεγαλειώδης παραβολή της δύναμης του "υπάρχοντος". [8] Το γράμμα Ε συμβολίζεται έντονα και στην Σφραγίδα του. Η σχέση μεταξύ του γράμματος Ε και του ναού του απεικονίζεται με σαφήνεια εδώ στο νόμισμα.

Ναός του Απόλλωνα στους Δελφούς, Ανακατασκευασμένος	Νόμισμα με τον Ναό ως σύμβολο	Τα ερείπια του Ναού στους Δελφούς, Ελλάδα σήμερα

Στην είσοδο του Ναού των Δελφών υπήρχαν επιγραφές σοφίας. Τρεις από αυτές βρίσκονταν στην είσοδο.

Η πρώτη: " ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΣΟΥ"	Η δεύτερη: "ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΒΟΛΗ"	Η τρίτη: "Μια υπόσχεση, μετά μια συμφορά"
Μια πολύ σημαντική αποκρυφιστική δήλωση, που υιοθετείται εδώ και χιλιάδες χρόνια από όλες τις σχολές μυστηρίου. Εδώ, ο Απόλλωνας περιγράφει τη σημασία του διαλογισμού και της γνώσης του εαυτού σου. Χωρίς αυτογνωσία, δεν υπάρχει σοφία.	Η υπερβολή εδώ περιγράφει μια κατάσταση ανισορροπίας και έλλειψης αρμονίας εκατέρωθεν της ελλείψεως σε κάτι, ή της υπεραφθονίας που προκαλεί δυσαρμονία και επομένως ζημιά. Αυτή η "υπερβολή " είναι επίσης μια κωδική λέξη για την ισορροπία της ψυχής.	Αυτή η δήλωση, μεταφράζεται ως "Μια υπόσχεση, μετά μια συμφορά". Αυτή είναι η πιο αινιγματική από τις τρεις δηλώσεις. Η δήλωση αυτή προειδοποιεί έντονα κατά της παραπλάνησης με ψευδή βεβαιότητα, η οποία μπορεί αργότερα να φέρει συμφορά. Προειδοποιεί να μην "υπόσχεται " κανείς στον εαυτό του φήμες ή ψευδή ιδανικά. Μόνο αν οι Χριστιανοί έπαιρναν υπόψη τους αυτή τη συμβουλή...

Επιστρέφοντας στους όρκους, ο Μίθρα ήταν επίσης έντονα ταυτισμένος, όπως και όλα τα άλλα ονόματα του Αζάζελ, με την ικανότητα να παίρνει όρκους και να τους τηρεί. Οι όρκοι δεν σχετίζονται μόνο με τους κυριολεκτικούς όρκους, αλλά και με τους όρκους σιωπής στις Αρχαίες Σχολές Μυστηρίου. Ως Lugus για τους Ιρλανδούς, ήταν επίσης ο Θεός της φωτεινής ζωντάνιας και ο φύλακας των όρκων. Ίδιες είναι και οι σχέσεις με την βεδική του ταυτότητα ως Mitra. [9]

Σήμερα, μια πολύ διαδεδομένη πρακτική του να δίνεις όρκο προς τους Θεούς, είναι ο όρκος όπου δίνουν όλοι οι γιατροί [σαφώς συνδεδεμένος με τις θεραπευτικές δυνάμεις του Απόλλωνα/Αζάζελ], ο όρκος του Ιπποκράτη. Παρά τα όσα ακολουθούν οι σύγχρονοι γιατροί στις πρακτικές τους, ο όρκος είναι αληθινός και δεσμευτικός.

Στη σύγχρονη "Δαιμονολογία", ο Απόλλωνας έχει συκοφαντηθεί ως "Apollyon" και εμφανίζεται ως τέτοιος σε πολλά "γριμόρια". Αυτό αποτελεί βλασφημία και η λέξη Apollyon σημαίνει "αυτός που φεύγει" ή "αυτός που πετιέται". Αυτός ο υπαινιγμός αφορά επίσης τον τράγο του Αζάζελ, ο οποίος "πετιέται" από έναν γκρεμό στις τελετές αίματος που κάνουν οι Εβραίοι κάθε χρόνο, για να καταραστούν τον Αζάζελ. Ενώ ο Απόλλωνας σημαίνει όλα τα θετικά πράγματα που αναφέρθηκαν παραπάνω, η λέξη " Apollyon" χρησιμεύει ως βλασφημία προς τον Θεό. Ο Απόλλωνας ήταν επίσης γνωστό ότι έστελνε την κατάρα των ακριδών στους εχθρούς του, και τρεις αυτοκράτορες που έκαναν σοβαρή ζημιά στον εχθρό, ήταν στενά συνδεδεμένοι με τον Απόλλωνα. Οι Χριστιανοί μέχρι σήμερα κατανοούν ότι η φιγούρα του "Apollyon" στη Βίβλο ήταν ένας από τους "Υποτακτικούς του Σατανά", και ένας πολύ ισχυρός Θεός που παραδέχονται επίσης ότι κυβερνούσε τη Ρώμη, και την αυτοκρατορία που χτίστηκε από τις "Δυνάμεις της Κόλασης". [10]

Ακόμα και στα εχθρικά κείμενα δυσφήμισης, ο Αζάζελ, πορευόμενος με τον εχθρικά δοσμένο τίτλο "Semihazah" που σημαίνει "Η Μεγάλη Εξέγερση", παίρνει όρκο με άλλους Δαίμονες ώστε να πραγματοποιήσουν την εξέγερση κατά της τυραννίας του εχθρού, ενώ ο Αζάζελ λέει ότι θα αναλάβει ο ίδιος την ευθύνη. Ο Αζάζελ, αντιδρώντας στην αδικία του εχθρού να μας βυθίσει πνευματικά, αντιστάθηκε. Με αυτόν τον τρόπο συκοφαντήθηκε επειδή προστάτευε την ανθρωπότητα από τον εχθρό. [11] Το ίδιο αντικατοπτρίζεται και στο πώς ο Απόλλωνας ενώθηκε επίσης με τους υπόλοιπους "Ολύμπιους" εναντίον των "Γιγάντων" ή των ακάθαρτων πνευμάτων στη Γιγαντομαχία, όπου παίρνει τα όπλα για να υπερασπιστεί τους άλλους Θεούς.

Ανεξάρτητα από αυτό, ο μύθος αποκαλύπτει ότι ο Απόλλωνας "κατέβηκε" στην πραγματικότητα σε μια θνητή γυναίκα και της χάρισε ένα γιο, το όνομα της γυναίκας αυτής αναφέρεται στο μύθο ως "Κορωνίς". [12] Το όνομα " Κορωνίς", υπονοεί την ελληνική λέξη για το στέμμα, οπότε πρόκειται για μια αλληγορία. Ο Αζάζελ σε όλη την εχθρική λογοτεχνία δέχεται σφοδρή επίθεση επειδή "κατέβηκε" προς τα κάτω για να βοηθήσει την ανθρωπότητα. Αυτό έχει να κάνει με την άφιξη των Θεών πριν από πάρα  πάρα πολύ καιρό. Σημαντικό να γνωρίζουμε, είναι ότι ο Αζάζελ απέκτησε έναν γιο με μια φυσική σύζυγο, ο οποίος αργότερα ονομάστηκε ημίθεος με το όνομα Ασκληπιός. Ο Ασκληπιός είναι ο πατέρας της σύγχρονης ιατρικής και των θεραπευτικών τεχνών. Το σύμβολο του Ασκληπιού είναι επίσης το σύμβολο του Πατέρα του, ο περιπλεγμένος Πύθωνας.

Ένας πιο διάσημος μαθητής και θεωρούμενος "Υιός" του ευλογημένου Θεού, ήταν ο "Απολλώνιος" ο Τυανεύς. Κατά το μύθο του Απολλώνιου, ήταν θαυματουργός και άνθρωπος που έφτασε στη Θέωση, αλλά και στην πλήρη αθανασία. Ο Απολλώνιος δεν πέθανε ποτέ. Όλα τα γραπτά, οι διδασκαλίες και οι οδηγίες του Απολλώνιου, αργότερα, μετά από άφθονη διαστρέβλωση και πλαστογράφηση, αποδόθηκαν ψευδώς στον ανύπαρκτο χαρακτήρα με το όνομα "Ιησούς". Σε αυτά περιλαμβάνονται διδασκαλίες όπως "Η Βασιλεία του Θεού είναι μέσα μας" και άλλες αποκρυφιστικές δηλώσεις. Φυσικά, αυτές ήταν επίσης κοινή γνώση στις Σχολές Μυστηρίου της εποχής.

Το Όνομα του Απολλώνιου σημαίνει "Αυτός του Απόλλωνα", καθώς έτσι ονομάστηκε "Απολλώνιος" των Τυανών. Η εύνοια και η καλοσύνη του Αζάζελ είναι μεγάλη, και τα δώρα που χαρίζει είναι πολλά προς τους μαθητές του. Ο Απολλώνιος ήταν γνωστό ότι πέρα από κάθε αμφιβολία είχε γίνει Θεός, με εκτεταμένες δυνάμεις που σχετίζονται με τον Απόλλωνα, όπως εξαιρετική σοφία, μαντική ικανότητα, θεϊκά επίπεδα μαντείας, αλλά και πολλές άλλες δυνάμεις. Αναγνωρίστηκε ότι ήταν Θεός από όλα τα Αρχαία Ιερατεία της εποχής. Αγαπήθηκε από όλους και ταξίδεψε στη Ρώμη, τη Μέση Ανατολή, την Άπω Ανατολή, την Ινδία, την Αίγυπτο και την Αρχαία Ελλάδα, δίνοντας διδασκαλίες, πνευματικές γνώσεις και προωθώντας τη μυστικιστική γνώση. Χαιρετίστηκε ως ένας ζωντανός "Θεός". Ο Απολλώνιος ήταν κοινός πολίτης, ούτε βασιλιάς, ούτε τίποτα άλλο. Ωστόσο, η έντονη αγάπη του για τον Απόλλωνα και η ακραία πνευματική του επιμέλεια, του απέφεραν όλη τη δόξα του τότε γνωστού κόσμου. Θεωρήθηκε ότι μέσα του ζούσε κυριολεκτικά μια πτυχή του θεού Απόλλωνα.

Ο Απολλώνιος έφτασε σε ένα πνευματικό επίπεδο που είναι των Θεών, ικανό για κάθε είδους θαύματα. Προς το ''τέλος'' της ζωής του, ήταν τόσο πνευματικά προχωρημένος, που αναφέρθηκε ότι μπορούσε να αναστήσει νεκρούς ή να κάνει αυτό που σήμερα αποκαλούμε "τηλεμεταφορά" ή "διπλή τοποθέτηση". Αυτά ξεπερνούσαν κατά πολύ τα "θαύματα" που ισχυριζόταν η απάτη του "Ιησού". Η αινιγματική φιγούρα του Απολλώνιου, ήταν αγαπητή σε όλους - όπου κι αν πήγαινε, ο κόσμος συνέρρεε για να ακούσει τα κηρύγματά του, και τον λάτρευαν όλοι οι άνθρωποι. Διέδιδε τη θεραπεία και τη θετικότητα όπου κι αν πήγαινε. Οι ηγέτες της εποχής υποκλίνονταν στον Απολλώνιο και την τεράστια σοφία του, πολλοί τον αναγνώριζαν ως σαρκικό θεό, ενώ ακόμη περισσότεροι ηγέτες έγραφαν επιστολές προς αυτόν. Υπάρχουν σωζόμενα αποσπάσματα από τις απαντήσεις του προς αυτόν. Ο Απολλώνιος άφησε πίσω του έναν σημαντικό πλούτο γραπτής γνώσης, ο οποίος κάηκε και καταστράφηκε από τον εχθρό. Ο Απολλώνιος ονομάστηκε "δαιμονικός μάγος" από την Εκκλησία και δαιμονοποιήθηκε. [13]

Σε αντίθεση με την εβραϊκή απάτη του Ιησού, για την οποία μάλιστα υποστηρίζεται ότι πετροβολήθηκε και "σταυρώθηκε" κυριολεκτικά από τους Αρχαίους Παγανιστές της εποχής, ο Απολλώνιος όντως έγινε πιστευτός και αγαπήθηκε. Λόγω της εκτεταμένης επιρροής που είχε ο Απολλώνιος, η χριστιανική Εκκλησία κατέστρεψε κάθε γνώση και αναφορά για τον Απολλώνιο, και όπου δεν τα αφαίρεσε όλα, απλά τα αντικατέστησε με την ευτελέστερη συκοφαντία. Ο Απολλώνιος ονομάστηκε "γοητικός μάγος" από την Πρώιμη Χριστιανική Εκκλησία, και διασύρθηκε και γελοιοποιήθηκε σε βαθμό που λίγοι άνθρωποι έχουν. Αυτή ήταν μια προσπάθεια να τον δυσφημίσουν, όχι διαφορετική από το πώς το έκαναν αυτό στους ίδιους κυριολεκτικά Θεούς των Αρχαίων Λαών.

Κανείς δεν αγαπούσε καθόλου τον "Ιησού" - η φάρσα έπρεπε να θεμελιωθεί στο αίμα των αθώων, που χύθηκε κυρίως αιώνες μετά "στο όνομά του" από τρελούς αυτοκράτορες, και φυσικά στη δολοφονία χαρακτήρων των αληθινών "Μεσσίων", όπως ο Απολλώνιος ο Τυανεύς. Η αυτοκρατορία του "Ιησού" χτίστηκε αποκλειστικά και μόνο πάνω στο αίμα.

Όπως ο Απολλώνιος συκοφαντήθηκε ως άνθρωπος και αντικαταστάθηκε από τον "Ιησού", έτσι φυσικά και ο Απόλλωνας συκοφαντήθηκε χωρίς τέλος από τον εχθρό. Ο Αζάζελ μετονομάστηκε σε τίτλο, και ακόμα και σήμερα οι Εβραίοι διατηρούν το πιο ιδιαίτερο μίσος και τη μνησικακία γι' αυτόν.

Το Όνομα "Αζάζελ" που ο εχθρός αποκαλεί αυτόν τον Θεό, βασίζεται σε δύο ξεχωριστές λέξεις. Είναι απλώς ένας τίτλος και όχι το πραγματικό Όνομα της Θεότητας. Αυτές ήταν οι λέξεις Αζάζ και ΕΛ. Πολυάριθμες βλάσφημες ερμηνείες έχουν γραφτεί για αυτό το Όνομα, όπως και για κάθε άλλο Όνομα των Θεών από τον εχθρό, ωστόσο το νόημά τους παραμένει ξεκάθαρο ακόμη και στη σημερινή αραβική γλώσσα της Μέσης Ανατολής.

Η λέξη "Αζάζ" σχετίζεται με έννοιες σχετικά με τη "δύναμη" ή την "ακραία δύναμη". Η λέξη "ΕΛ" σημαίνει απλά "Θεός", αλλά συνήθως μεταφράζεται σε "Φως". Ωστόσο, ο Θεός εδώ είναι μια κωδική λέξη για το πνευματικό φως. Αυτές οι δύο λέξεις μαζί, πρόκειται να δηλώσουν την ακραία δύναμη και την πνευματική λάμψη του Αζάζελ- τη δύναμη του Φωτός του. Περαιτέρω αποκαλύπτεται η δύναμη και ο υψηλός βαθμός του Αζάζελ, καθώς πολλά από τα εχθρικά κείμενα τον αναφέρουν ως τον "Αρχηγό των στρατευμάτων του Κακού", δηλαδή των Θεών. Η υψηλή θέση του, όπως και στο παγανιστικό Πάνθεον, αναγνωρίζεται ανοιχτά και από τον εχθρό. Το Όνομα του Αζαζέλ στην εχθρική βιβλιογραφία, περιγράφεται επίσης ως "Azael", που σημαίνει "Αυτός που ο Θεός ενισχύει". Αυτή είναι και πάλι μια κωδική λέξη για το φως. Επίσης, "καταδικάζεται" και δέχεται επίθεση επειδή έδωσε τα "Μυστικά των Ουρανών" στην ανθρωπότητα, ή την πνευματική γνώση. [14]

Υπάρχουν λίγοι Δαίμονες που είναι τόσο ισχυροί όσο ο Αζάζελ, και ο Αζάζελ είναι πολύ υψηλόβαθμος και πιστός στον Σατανά, την Αστάρτη, τον Βεέλζεβουλ και όλους τους άλλους Θεούς. Αναφέρεται επίσης ότι είναι τόσο σημαντικός σε αυτή την ιεραρχία, που ο εχθρός επικεντρώνει πολλές από τις επιθέσεις του ειδικά στον Αζάζελ, επειδή αναγνωρίζει την ανώτερη δύναμη και τον ύψιστο βαθμό του, αλλά και το πόσο πολλοί από τους Θεούς ευδοκιμούν κάτω από αυτόν. Γνωρίζουν ότι αν "ο Αζάζελ τους χτυπήσει", θα σημάνει το τέλος γι' αυτούς. [15]

Εκτός από το να υποβιβαστούν σε έναν απλό "Δαίμονα", ο εχθρός είναι τόσο επίμονος να προσπαθήσει να κρυφτεί ενάντια στη δύναμη του Αζάζελ, ώστε έχουν αφιερώσει μία από τις σημαντικότερες Θρησκευτικές τους γιορτές [Γιομ Κιπούρ] σε άμεση ολομέτωπη επίθεση ενάντια στον Θεό Αζάζελ. Κατά τη διάρκεια αυτών των ημερομηνιών κακοποιείται βάναυσα μια κατσίκα, όπου οι Αβραάμικοι της κάνουν τελετουργικές πράξεις, κατάρες και κακοποιήσεις. Η κατσίκα αφήνεται έρημη να πεθάνει ή πετιέται από έναν γκρεμό, για να πεθάνει με αργό και οδυνηρό θάνατο. Ο συμβολισμός της κατσίκας συμβολίζει επίσης και τους παγανιστικούς πολιτισμούς, ωστόσο υπάρχουν πολλά άλλα πιο κρυφά μηνύματα σε αυτή την τελετουργική επίθεση που διεξάγεται κάθε χρόνο από τους Αβρααμίτες. [16]

Ο Απόλλωνας, στον εξωτερικό κόσμο, αντιπροσωπεύει την προστασία των παιδιών και είναι προστάτης των παιδιών και της εκπαίδευσής τους. Ο Απόλλωνας ονομαζόταν "Απόλλωνας Κουροτρόφος", υπονοώντας ότι είναι ο παιδαγωγός και ο προστάτης των παιδιών. Θεωρούνταν μια δύναμη που τα βοηθάει να ενηλικιωθούν και τα προστατεύει κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου της ζωής τους. Το "Παιδί" εδώ είναι επίσης μια κωδική λέξη για τη νέα ψυχή που προκύπτει από το διαλογισμό, προοδευτικά αναπτύσσεται και φτάνει στη φώτιση ή την ωριμότητα. Μέσα στην πάροδο του χρόνου, προστατεύει και επιβλέπει τα παιδιά και την ανάπτυξή τους, αλλά και την εκπαίδευση, ώστε να γίνουν πλήρεις ενήλικες. [17]

Οι οπαδοί των αβρααμικών βαρβαρικών προγραμμάτων, κάνουν για τον παραπάνω λόγο την προσπάθεια να ξεφύγουν από τη δικαιοσύνη, εκτελόντας τελετουργίες για να προσπαθήσουν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους από την κρίση του Αζάζελ. Θα πρέπει να αφεθεί στη σκέψη των αναγνωστών γιατί συμβαίνει αυτό, γνωρίζοντας την ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας, του Βατικανού και των Εβραίων και τη χιλιόχρονη ιστορία τους στην σεξουαλική κακοποίηση παιδιών και ανηλίκων. Ο Μωάμεθ, ο "προφήτης" του Κορανίου και η σύζυγός του που ήταν λιγότερο από 9 ετών, έχουν κάτι να δηλώσουν εδώ.

Όπως ο Σατανάς επιπλήττεται επειδή το όνομά του σημαίνει "Αιώνια Αλήθεια" στα σανσκριτικά, έτσι και ο Αζάζελ επιπλήττεται στην αντίθεση του εχθρού με τη συλλογική λαμπρότητα και την προσανατολισμένη στη Δικαιοσύνη φύση του Παγανισμού. Οι εχθρικές θρησκείες κηρύττουν την ανομία, συγχωρώντας τα εγκλήματα επ' αόριστον, γυρνώντας και το ''άλλο μάγουλο'' και ούτω καθεξής.

Ο Αζάζελ είναι επίσης ο ελευθερωτής της Δικαιοσύνης. Ενώ χαρίζει πολλά δώρα στους μαθητές και τους ανθρώπους του, μπορεί να είναι το ακριβώς αντίθετο όταν πρόκειται για τους εχθρούς των Θεών. Μπορεί να φέρει πολύ σκοτεινές συμφορές, και όσο φωτεινό και όμορφο μπορεί να είναι το στοργικό του πρόσωπο, τόσο σκοτεινές και ζοφερές μπορεί να είναι οι κατάρες που ρίχνει στους εχθρούς του. Η δύναμη του Απόλλωνα να καταριέται συμβολιζόταν από το τόξο του, με το οποίο εκτόξευε βέλη στους εχθρούς του. Ο Σωκράτης στο έργο του Πλάτωνα αναφέρεται σε αυτό ως τη δύναμή να "ρίχνει βέλη", η οποία μπορεί να επιφέρει μεγάλες ζημιές στους εχθρούς. [18] Στον αντίποδα, ο Απόλλωνας είναι ένας ισχυρός προστάτης για εκείνους που ανήκουν στους Θεούς, αποτρέποντας το κακό από το να τους φτάσει. [19]

The statue on the left is one of the greatest forms of fine art the world has ever seen. It is called "Apollo Belvedere" and it currently resides in the Vatican. Even the Vatican could never pass by as a construct worth existing, without stealing the artwork of the Gods and the Ancients. The beauty of Apollo is so extensive, that still the phrase "Apollonian Body" is a phrase that is commonly used to describe aesthetic perfection. Apollo represents a very strong balance between being a man but having beautiful grace. Apollo was regularly called "Uranios" which means "Heavenly", as in Heavenly Apollo. The title except of a spiritual title, is also pointing to the beauty of this God. For centuries, Apollo was considered one of the ultimate types of human beauty and perfection.

In our modern world, Apollo remains a major inspiration for us humans collectively. NASA's most important mission to get to the moon, was named after the God Apollo. It was also the first successful mission of landing on the moon. Except of reaching the starry heavens in this manner, Apollo still remains an inspiration for those who want to reach the heavens in their souls. 

Those who partake in the spiritual communion with this God will find all the power shinning strongly above them.

HAIL AZAZEL!!!

15. Andrei Orlov, “Azazel as the Celestial Scapegoat”, excerpts from which are translated here: https://www.marquette.edu/maqom/azazelscapegoat.html The author of the article points to the book “Symbola Caelestis. Le symbolisme liturgique et paraliturgique dans le monde Chrétien”.

16. Encyclopedia Britannica, “Azazel” section. The source further elaborates: “After the high priest symbolically transferred all the sins of the Jewish people to the scapegoat, the goat destined “for Azazel” was driven into the wilderness and cast over a precipice to its death. Azazel was the personification of uncleanness and in later rabbinic writings was sometimes described as a fallen angel.” https://www.britannica.com/topic/Azazel

17. Wikipedia on Apollo https://en.wikipedia.org/wiki/Apollo : “As the protector of young (kourotrophos), Apollo is concerned with the health and education of children. He presided over their passage into adulthood.“

18. Plato’s Cratylus, Socrates to Ermogenes about Apollo

19. Pausanias, Description of Greece 6. 24. 6 : "Apollon Akesios (Healer): The meaning of the name would appear to be exactly the same as that of Alexikakos (Averter of Evil), the name current among the Athenians."