Το Τρίτο Ράιχ: Καταπολέμηση της Χριστιανικής παιδοφιλίας
Όταν κάποιος πηγαίνει αρκετά μακριά σχετικά με την αποκάλυψη του εγκλήματος και της διαφθοράς, και ακόμη πιο μακριά στην προσπάθεια να κάνει κάτι γιαυτό, θα δέχεται πάντα επιθέσεις. Η Ναζιστική Γερμανία δεν ήταν διαφορετική. Δεδομένων των σημερινών ανοιχτών ΜΜΕ, τα εγκλήματα του Χριστιανισμού δεν μπορούν πλέον να κρυφτούν από τον κόσμο. Αυτές οι αποτρόπαιες σεξουαλικές επιθέσεις σε παιδιά συνεχίζονται εδώ και αιώνες. Το Τρίτο Ράιχ δεν το ανεχόταν αυτό και για την πάταξη των Χριστιανικών εκκλησιών και της πληθώρας των αποβρασμάτων που κακοποιούσαν παιδιά, δέχτηκε επίθεση από τον κόσμο.
Η αλήθεια είναι ότι οι "ομοφυλόφιλοι που φυλακιστηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν συνελήφθησαν επειδή ήταν απλώς ομοφυλόφιλοι. Η πλειονότητα ήταν πολιτικοί κρατούμενοι, Ιερείς, Υπουργοί και άλλα μέλη του Χριστιανικού κλήρου που παρενοχλουσαν και βίαζαν παιδιά, όπως οι Ιερείς που λυμαίνονταν τα παπαδοπαιδια. Το Βατικανό επιτέθηκε στην Ναζιστική Γερμανία γιαυτό. Σε αντίθεση με την Κομμουνιστικη Σωβιετικη Ένωση, το Τρίτο Ράιχ, στην πραγματικότητα δεν προσπάθησε να ελέγξει την ιδιωτική σεξουαλική ζωή των Γερμανών πολιτών.
Τα παρακάτω προέρχονται από το βιβλίο "Hitler’s Hangman: The Life of Heydrich" by Robert Gerwarth © 2011:
"Εκτός από τους Κομμουνιστες και τους Εβραίους, το ιδιαίτερο μίσος του Χάιντριχ στην δεκαετία του 1930 ήταν αφιερωμένο στην Καθολική εκκλησία, και επιδίωξε την καταδίωξη των Καθολικών κληρικών με έναν ενθουσιασμό που ξεπερνούσε ακόμη και αυτόν του Χίμλερ. Η Χριστιανική ιδέα του γάμου θα έπρεπε τελικά να εγκαταλειφθει υπέρ της πολυγαμιας- που θα επέτρεπε την γονιμοποίηση περισσότερων Αρίων γυναικών- και μιας φυλετικά καθοδηγούμενης αντίληψης για τις ανθρώπινες συνευρεσεις που θα επέτρεπε το διαζύγιο για τους στείρους και τους φυλετικά ακατάλληλους".
"Ο Χάιντριχ και άλλοι ισχυροί και σκληροπυρηνικοι που τάχθηκαν κατά της εκκλησίας, όπως ο Γιόζεφ Γκέμπελς, ο Ρούντολφ Ες και ο Μάρτιν Μπόρμαν, προσπάθησαν να υπονομεύσουν την θέση της εκκλησίας συνδέοντας μεμονωμένους Ιερείς με τον Κομμουνισμό και την παιδοφιλία. Για παράδειγμα, λίγο μετά την κατάληψη της εξουσίας στην Βαυαρία, ο Χάιντριχ κινήθηκε κατά τριών Ιερέων που είχαν εκφράσει την ανησυχία τους για την μεταχείριση των κρατούμενων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου. Στα τέλη Νοεμβρίου, μετά απο έρευνα, παραδέχτηκαν ότι διεδιδαν ψευδείς ιστορίες φρικαλεοτητων και συνελήφθησαν. Σε έρευνες στα διαμερίσματα τους βρέθηκε η αναπόφευκτη μαρξιστική λογοτεχνία και άλλα στοιχεία που τους συνέδεαν με τον Κομμουνισμό, τα οποία δημοσιοποιηθηκαν δεόντως. Ο Χάιντριχ χρησιμοποίησε δημόσια την υπόθεση για να σκιαγραφησει την εικόνα ενός Ιερατείου στο οποίο είχαν διεισδύσει Κομμουνιστες και προσπάθησε να επιχειρηματολογησει υπέρ μιας πολιτικής αστυνομίας ικανης να καταπολεμησει μια τέτοια απειλή"
"Το 1935 το Ναζιστικό κράτος οργάνωσε μια σειρά από δίκες εναντίον μελών διαφόρων Καθολικών ταγματων, κατηγορώντας τα για διεθνές ξέπλυμα χρήματος και ανήθικες- δηλαδή ομοφυλοφιλικες και παιδεραστικες- πρακτικές"
"Οι έρευνες για τα αδικήματα που αφορούσαν το ξένο συνάλλαγμα επεκτάθηκαν συστηματικά τον Μάρτιο του 1935- τόσο η Γκεστάπο όσο και η SD συμμετείχαν σε μεγάλο βαθμό σε έρευνες σε μοναστήρια και κατάσχεσαν έγγραφα που θα χρησίμευαν ως αποδεικτικά στοιχεία στις δίκες που ακολούθησαν. Μέχρι το τέλος του 1935, περίπου εβδομήντα κληρικοί είχαν καταδικαστεί σε τριάντα δίκες με βάση αυτό το υλικό. Τα φερόμενα σεξουαλικά αδικήματα που διέπραξαν Καθολικοί κληρικοί και μέλη των ταγμάτων είχαν ακόμη μεγαλύτερη προπαγανδιστικη χρησιμότητα για το Ναζιστικό καθεστώς. Οι δίκες αυτές επεδίωκαν να καταστρέψουν την φήμη της Καθολικής εκκλησίας και στόχευαν κυρίως Ιερείς, μοναχούς, λαϊκούς αδελφούς και μοναχές που εργάζονταν σε σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβαθμιας εκπαίδευσης. Μία ταυτόχρονη εκστρατεία στον τύπο που ξεκίνησε ο Γιόζεφ Γκέμπελς προσπάθησε να πείσει τους γονείς να μην εκθέσουν τα παιδιά τους στον πιθανό κίνδυνο της σεξουαλικής κακοποίησης στα θρησκευτικά σχολεία. Μία διαβόητη και ευρέως δημοσιοποιημενη δίκη το 1936 αφορούσε τους Φραγκισκανους μοναχούς της πόλης Βαλντμπραιτμπαχ της Ρηνανιας, οι οποίοι κατηγορήθηκαν ότι κακοποιούσαν συστηματικά τα παιδιά που τους εμπιστεύονταν. Τόσο οι ενήλικες όσο και οι μαθητές ενθαρρύνονταν να διαβάσουν τις φρικιαστικες περιγραφές κακοποίησης και σεξουαλικου χάους που φαίνεται να βρίσκονται στο επικέντρο της δραστηριότητας των Φραγκισκανων μοναχών. Συνολικά, διεξήχθησαν διακόσια πενήντα δίκες εναντίον φερόμενων ως ομοφυλόφιλων κληρικών και μελών του τάγματος, κατά την διάρκεια των οποίων καταδικαστηκαν πάνω από διακόσια μέλη του Καθολικού τάγματος ".
"Η παπικη εγκύκλιος Mit brennender Sorge ("με φλεγόμενη αγωνία") του Μαρτίου το 1937 είναι αυτή στην οποία ο Πάπας Πιος ΙΑ' εξέφρασε την βαθιά του ανησυχία για τις παραβιάσεις της συμφωνίας της εκκλησίας του 1933 από τις Ναζιστικες αρχές"
"Ο Χίτλερ σταδιακά αποσύρθηκε από κάθε άμεση ανάμειξη στην εκκλησιαστική πολιτική και η θεμελιώδης αναδιαρρυθμιση των σχέσεων μεταξύ Ναζιστικού κράτους και εκκλησίας, στην οποία ήλπιζαν ο Χάιντριχ και άλλοι ριζοσπαστες του κόμματος, αναβλήθηκε για μετά τον πόλεμο. Ενώ ο Χίτλερ απείχε από δημόσιες αντιεκκλησιαστικες δηλώσεις, ο Χίμλερ από την άλλη έδωσε επισήμως εντολή στα SS να παραμείνουν ουδέτερα σε σχέση με την εκκλησιαστική πολιτική, ενώ ο Χάιντριχ πίεζε, πιθανώς με τις ευλογίες του Χίμλερ. Στις 27 Μαΐου του 1937, έγραψε απευθείας στον Χίτλερ, ζητώντας του να του επιτραπεί να συλλαμβάνει αντιφρονουντες Ιερείς "για την διατήρηση της κρατικής εξουσίας", αν αυτοί δραστηριοποιούνταν πολιτικά. Ένα χρόνο αργότερα, τον Ιούνιο του 1938, ο Χάιντριχ έγραψε στον Χανς Λάμερς, τον επικεφαλής της καγκελαριας του Ράιχ, δηλώνοντας ότι το Βατικανό ήταν τελικά υπεύθυνο για την αντιγερμανικη διέγερση συναισθημάτων στην Τσεχοσλοβακια και Γαλλία. Όμως ο Χίτλερ συνέχισε να επιμένει ότι η επίλυση του "εκκλησιαστικου προβλήματος" έπρεπε να αναβληθεί για τέλος του παγκόσμιου πολέμου που γινόταν όλο και πιο πιθανώς"
Τα παρακάτω αποσπάσματα αντλήθηκαν απο το βιβλίο: "The Third Reich in Power" by Richard J. Evans © 2005
Ο Υπουργός προπαγάνδας του Ράιχ Γκέμπελς έπαιξε επίσης τον δικό του ρόλο. Μετά την εγκύκλιο, ενετεινε την εκστρατεία δημοσιότητας κατά των υποτιθέμενων σεξουαλικων σκανδάλων που αφορούσαν Καθολικούς Ιερείς, η οποία είχε ήδη αρχίσει στα μέσα του 1935. Δεκαπέντε μοναχοί οδηγήθηκαν ενώπιον των δικαστηρίων τον Νοέμβριο του 1935 για αδικήματα κατά του νόμου περί ομοφυλοφιλίας σε ένα ίδρυμα για ψυχικά ασθενείς στην δυτική Γερμανία. Τους επιβλήθηκαν αυστηρές ποινές φυλάκισης και εστίασαν σε αυτόν τον κίνδυνο σε πολλές εφημερίδες στον τύπο. Σύντομα και άλλοι ιερείς δικαστηκαν για φερόμενα σεξουαλικά αδικήματα σε βάρος ανηλίκων σε Καθολικά παιδικά σπίτια και παρόμοια ιδρύματα. Μέχρι τον Μάιο του 1936, ο τύπος ανέφερε την δίκη του Κομπλεντς με περισσότερους από διακόσιους Φραγκισκανους μοναχούς για παρόμοια εγκλήματα"
"Εστιάζοντας στις κατηγορίες για παιδεραστία, ο τύπος ισχυρίστηκε ότι τα μοναστήρια ήταν εκτροφείο μιας "αποκρουστικής επιδημίας" που έπρεπε να παταχθεί. Μέχρι τον Απρίλιο του 1937 λέγεται ότι πάνω από χίλιοι Ιερείς, μοναχοί και μοναχές ανέμεναν να δικαστουν με τέτοιες κατηγορίες".
"…απαιτώντας από την Καθολική εκκλησία "κάτω η μάσκα", ήταν κάτι παραπάνω από υπαινικτικο ότι η ομοφυλοφιλία και η παιδοφιλία ήταν επιδημία στο σύνολο της εκκλησίας και όχι μόνο σε κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις
"Ιδιαίτερα προσβλητικό, δήλωσε ο τύπος, ήταν το γεγονός ότι η εκκλησία στάθηκε πίσω από τους κατηγορουμενους και τους αντιμετώπισε ως μάρτυρες. Καθώς ακολούθησαν περισσότερες δίκες, το υπουργείο προπαγάνδας δημιούργησε μία σταθερή εκστρατεία για να παρουσιάσει την εκκλησία ως σεξουαλικά διεφθαρμένη και ανάξια να της ανατεθεί η εκπαίδευση των νέων".
"…τέτοια πράγματα συνέβαιναν μόνο στην εκκλησία, όπου όπως υποστηριχθηκε, ήταν αναπόφευκτο προϊόν της αγαμίας που απαιτούσε η εκκλησία από τους Ιερείς. "Η Καθολική εκκλησία ήταν μία "πληγή στο υγιές φυλετικο σώμα" που έπρεπε να αφαιρεθεί" δήλωνε ένα άρθρο στον Ναζιστικό τύπο. Η εκστρατεία κορυφώθηκε με μια οργισμένη ομιλία του ίδιου του υπουργού προπαγάνδας του Ράιχ, η οποία εκφωνήθηκε σε ακροατηρίο είκοσι χιλιάδων πιστών τους κόμματος και μεταδόθηκε από το εθνικό ραδιόφωνο, στις 28 Μαΐου το 1937, καταγγελοντας τους Καθολικούς "διαφθορεις και δηλητηριαστες της ψυχής των λαών" και υποσχόμενος ότι "αυτή η σεξουαλική μάστιγα πρέπει να εξοντωθει ριζικά". "Δεν είναι ο νόμος του Βατικανού που κυβερνά εδώ ανάμεσα μας προειδοποίησε την εκκλησία, αλλά ο νόμος του Γερμανικού λαού".
"…οι Ναζί ξεκίνησαν τώρα μία εκστρατεία διάρκειας για να κλείσουν τα ομολογιακά σχολεία και να τα αντικαταστήσουν με μη θρησκευτικά "κοινοτικά σχολεία" υποστηριζομενα από τις ψήφους των γονέων"