Ως Σατανιστές, είναι υψίστου σημασίας να δημιουργήσουμε μια ισχυρή σχέση με τον Σατανά. Πολλοί άνθρωποι ψάχνουν βιβλία αντί να απευθύνονται στον ίδιο τον Σατανά. Τα βιβλία ανοίγουν πόρτες, δημιουργούν όμως και εσφαλμένες αντιλήψεις, τις οποίες καταρρίπτουμε μόνο όταν επικοινωνούμε με τον Σατανά.

Υπάρχει τεράστια παραπληροφόρηση, χυδαιολογία και ψέματα σχετικά με τον Πατέρα Σατανά. Όλα αυτά έχουν επινοηθεί και διαδοθεί από τους εχθρούς του, από ανθρώπους που δεν τον γνωρίζουν, από ανθρώπους που θέλουν να βγάλουν γρήγορα λεφτά και από ανθρώπους που έχουν δογματιστεί με χριστιανικά ή συναφή ψέματα.

Αυτά τα ψέματα έχουν διαμορφώσει μια αρνητική άποψη για τον Σατανά στο μυαλό της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων. Λαμβάνω πολλά mail από ανθρώπους που έχουν παραπληροφορηθεί, έχοντας παράλογες προσδοκίες από τον Σατανά. Αυτές προκύπτουν, μεταξύ άλλων, από εβραιολογίες όπως είναι η "Σατανική Βίβλος" του εβραίου Αντόν ΛαΒέι, η οποία προωθεί την απληστία. Μπορώ να σας πω από εμπειρία ότι ο Σατανάς δεν είναι άπληστος. Στην πραγματικότητα, η απληστία είναι αναπόσπαστο χαρακτηριστικό των χριστιανικών εκκλησιών. Οι χριστιανοί κατηγορούν τον Σατανά για όσα κάνει ο εβραϊκός "θεός".

Ο Αληθινός Σατανισμός δεν είναι ταξίδι στην Ντίσνεϋλαντ. Ο Αληθινός Σατανισμός έχει να κάνει με την πρόοδο, την πνευματική απελευθέρωση και την Θέωση. Ο Σατανάς μάς βοηθάει όταν χρειαζόμαστε βοήθεια, αλλά δεν χαρίζει ακραία πλούτη και φήμη από την μια μέρα στην άλλη, όπως στηρίζουν διάφορες ιστορίες, ούτε αγοράζει τις ψυχές των ανθρώπων.

Όταν αφιερωνόμαστε στον Σατανά, μάς βοηθάει χαρίζοντάς μας γνώσεις, κατευθύνσεις, σοφία και προσωπική δύναμη, επιτρέποντάς μας να εξελιχθούμε και να βαδίσουμε προς την Θέωση. Όταν πεθάνουμε, δεν θα είμαστε απλώς ένα πνεύμα. Αντιθέτως, θα αναδειχθούμε πολύ πιο ισχυροί και όταν μετενσαρκωθούμε, θα γεννηθούμε σε μια ανώτερη ύπαρξη, σε μια καλύτερη ζωή. Όταν κάποιος βαδίζει προς την Θέωση, η ζωή του αλλάζει προς το καλύτερο. Δεν χρειάζεται πλέον να ανέχεται την αδικία, καθώς έχει σοβαρή δύναμη και κατανόηση, πολύ ανώτερη του μέσου ανθρώπου, με την ικανότητα να θεραπεύει τον εαυτό του και να επηρεάζει το περιβάλλον του, ακόμη και τους άλλους.

Η πρόοδος λαμβάνει χώρα όταν ζεις την ζωή στο έπακρο, σπρώχνοντας τον εαυτό του πέρα από τους φυσικούς, ψυχολογικούς, νοητικούς και πνευματικούς περιορισμούς και ξεπερνώντας τα εμπόδια της ζωής. Η αδράνεια και η αποχή οδηγούν στον εκφυλισμό. Το ανθρώπινο σώμα είναι τέλειο παράδειγμα αυτού, καθώς οι μύες που δεν χρησιμοποιούνται, ατροφούν. Ο νους που δεν χρησιμοποιείται, γίνεται ανιαρός και ανόητος. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για την ανθρώπινη ψυχή.