1. Μην αποθηκεύεις όλα σου τα βιβλία, τα εργαλεία και τα κεριά σε ένα μόνο μέρος. Έτσι, στην περίπτωση που οι γονείς σου ανακαλύψουν μερικά από αυτά, δεν θα τα πετάξουν όλα στα σκουπίδια, όπως έγινε σε εμένα πριν από χρόνια. Ας μην αναφέρω το "μπάρμπεκιου" που έκαναν οι γονείς μου με τα βιβλία μου σε μια άλλη περίπτωση.
2. Προσπάθησε να δικαιολογήσεις την σταδιακή προσθήκη κεριών σε διάφορους χώρους ως απλή διακόσμηση, ώστε να θεωρηθούν απλώς νεωτερισμός και τίποτα άλλο. Κράτα τα όμως για εσένα, για να μην μπορεί κανείς άλλος να τα ανάψει.
3. Καλλιέργησε μια αγάπη για τα θυμιάματα. Άρχισε να ανάβεις θυμιάματα πού και πού στο δωμάτιό σου, όσο διαβάζεις ή είσαι μόνος. Οι φίλοι μου κυμαίνονται από την ηλικία μου, έως μεγαλύτερους στα τριάντα τους, έως και λυκειόπαιδα. Μόλις πρόσφατα βοήθησα την κοπέλα ενός φίλου μου με τα μαθήματά της. Και αυτό επειδή είμαι αρκετά αταίριαστος τύπος, αλλά δεν είναι αυτό το νόημα. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι όλοι οι νέοι φαίνεται να χρησιμοποιούν θυμιάματα. Αρχικά ήταν μόνο οι χασικλήδες, όμως έφτασε σε όλους τελικά. Εάν σου γίνει καθημερινή συνήθεια, τότε θα είναι λιγότερο ύποπτο. Μπορείς να χρησιμοποιείς και μικρά ξυλαράκια/κλαδάκια.
4. Άρχισε να "γράφεις και να σκηνοθετείς ένα σύντομο θεατρικό έργο", σαν να είναι το καινούριο σου χόμπι. Αυτό όχι μόνο θα δικαιολογεί την παρουσία ενισχύσεων (props), ειδικών εφέ και συνέργων (ειδικών εργαλείων), άλλα θα λειτουργεί και ως "Βιβλίο των Σκιών", στο οποίο θα μπορείς να καταγράφεις τις εμπειρίες σου με την μαγεία, βαφτίζοντάς τις ως σενάριο θεατρικού έργου ωσότου ανεξαρτητοποιηθείς από τους γονείς σου.
ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ επινόησε μια ιστορία. Ίσως ότι το "θεατρικό έργο", εάν επιλέξεις αυτό το τέχνασμα, δεν είναι δικό σου και ότι εσύ και ο/η φίλος/η σου απλώς κάνετε πρόβες. Στην χειρότερη περίπτωση, πες ότι ξαναγράφεις το σενάριο που υποτιθέμενα έσβησε ο σκληρός δίσκος του υπολογιστή σου. Αν έχεις βιντεοκάμερα, πες ότι η σκηνή είναι πάντα "άνω-κάτω". Μπορεί να αρχίσει να σου αρέσει η ιδέα και να τραβήξεις αρκετές οικιακές ταινίες μικρού μήκους, τις οποίες οι γονείς σου μάλλον θα στήριζαν. Μετά θα είναι δύσκολο να γνωρίζουν ακριβώς τι είναι αληθινό και τι φανταστικό. Απλώς μείνε στο μεταίχμιο αφού (και αν) εγκαθιδρυθεί η "εικόνα" σου αυτή. Αυτή είναι ΜΙΑ μόνο ιδέα ανάμεσα σε πολλές άλλες.