Καθένας από εμάς έχει ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο γύρω από το σώμα του. Αυτό είναι αυτό που γνωρίζουμε ως αύρα. Οι σκέψεις μας και η λειτουργία του εγκεφάλου μας παράγουν ένα κύκλωμα σε αυτή την αύρα. Εφόσον οι σκέψεις και η εγκεφαλική δραστηριότητα είναι ηλεκτρικά σήματα, μπορούν να αποκωδικοποιηθούν και να διαβαστούν. Οι παγκόσμιες δυνάμεις το γνωρίζουν καλά αυτό και με προχωρημένη τεχνολογία υπολογιστών, μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν τις σκέψεις ενός ατόμου, όπου μπορούν να διαβαστούν από μια ειδική συσκευή και να λειτουργήσουν όπως τα δορυφορικά σήματα που μετατρέπονται σε εικόνα στην τηλεόρασή μας.

Υπάρχουν επίσης μικροτσίπ που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εμφυτεύματα κοντά σε συγκεκριμένους αγωγούς του νευρικού συστήματος για να στέλνουν ηλεκτρικά σήματα στον εγκέφαλο, ενεργοποιώντας συγκεκριμένες σκέψεις, συναισθήματα, πεποιθήσεις ή υποβολή συγκεκριμένων αναμνήσεων. Παρότι αυτή η τεχνολογία έχει πολύ δρόμο ακόμα, υπάρχουν ήδη πραγματικές μηχανές που διαβάζουν τη σκέψη, οι οποίες όπως με οτιδήποτε άλλο, με τον χρόνο τελειοποιούνται. Μια συσκευή τοποθετείται στο δέρμα του ατόμου σε συγκεκριμένα σημεία που διαβάζουν τη βιοηλεκτρική έξοδο και αποκωδικοποιούν αυτούς τους παλμούς σε σημείο που να μπορούν να διαβαστούν εύκολα με έναν ειδικό υπολογιστή.

Κατά τη δεκαετία του 1970 οι παγκόσμιες δυνάμεις κατάφεραν σημαντικές εξελίξεις και επιτεύγματα στην τεχνολογία ελέγχου του μυαλού. Ο υπνωτισμός έχει πολλές θετικές εφαρμογές, όπως η θεραπεία ή τη διακοπή συγκεκριμένων συνηθειών. Οι περισσότεροι "επαγγελματίες" υπνωτιστές συμφωνούν ότι όταν βρίσκεται σε κατάσταση ύπνωσης, το υποκείμενο δεν θα λειτουργήσει ποτέ ενάντια στην θέλησή του, ούτε θα εκτελέσει πράξη ενάντια στην φύση του. Αυτή η πραγματικότητα είναι ψευδής. Ένας εκπαιδευμένος και βέβαιος χειριστής μπορεί να υποβάλει ένα υποκείμενο να κάνει οτιδήποτε του πει, εκτός και εάν υπάρχει μια έντονη αποστροφή του υποκειμένου ή εάν η δύναμη θέλησης του υποκειμένου είναι εξαιρετικά δυνατή.

Το 20% του πληθυσμού είναι τέλεια υποκείμενα για υπνωτισμό. Ευφυΐα πάνω από τον μέσο όρο, η ύπαρξη κάποιου φανταστικού φίλου στη παιδική ηλικία, έντονη τάση για ονειροπόληση και φαντασία και η προθυμία να συμμορφωθεί συνθέτουν έναν τέλειο υποψήφιο.

Στις απόκρυφες τέχνες του υπνωτισμού, ο υπνωτιστής και το υποκείμενο δημιουργούν μια σχέση άρχοντα/σκλάβου. Το υποκείμενο θα πρέπει να απομονωθεί από φίλους και οικογένεια και να περνάει πολύ χρόνο μόνο με τον χειριστή όπου δημιουργείται συμπάθεια, όπως σε κυβερνητικά πειράματα ή κάποιες φορές με τους κρατούμενους στη φυλακή.Η συναισθηματική συμπάθεια είναι πολύ σημαντική στο να δημιουργηθεί εμπιστοσύνη και υπακοή. Ο χειριστής θα πρέπει να φαίνεται καλός στο να ακούει και να δείχνει ειλικρινές ενδιαφέρον στο υποκείμενο. Το υποκείμενο φροντίζεται ώστε να νιώθει άνετα με τον χειριστή και να είναι ανοιχτό απέναντί του.

Η πρώτη υπνωτική συνεδρία είναι η πιο σημαντική, καθώς διασπά τις άμυνες μπαίνοντας στο μυαλό του υποκειμένου και ανοίγει την πόρτα στον υπνωτιστή. Όταν βρίσκεται στη κατάσταση άλφα, το λογικό μυαλό είναι ανενεργό και το άτομο είναι ανοιχτό σε όλες τις υποβολές. Ο χειριστής δίνει στο υποκείμενο την υποβολή ότι θα υπνωτίζεται ακόμα πιο βαθιά όταν ο χειριστής δίνει στο υποκείμενο το κατάλληλο σήμα. Αυτό μπορεί να είναι είτε λέξεις, είτε κάποιο σημάδι. Κάθε συνεδρία προκαλεί μια ακόμα πιο βαθιά υπνωτική κατάσταση, όπου το υποκείμενο πέφτει υπό τον πλήρη έλεγχο του χειριστή. Όσο πιο βαθιά η ύπνωση, τόσο πιο ανίσχυρο είναι το υποκείμενο ενάντια στον χειριστή.

Η τεχνητή αμνησία (γνωστή και ως «απαλοιφή αναμνήσεων») προκαλείται από τον χειριστή ώστε το υποκείμενο να μην έχει καμία συνειδητή γνώση για τη συνεδρία. Επιπλέον σημαντικές υποβολές συμπεριλαμβάνουν ότι το υποκείμενο δεν θα μπορεί να υπνωτιστεί από οποιονδήποτε άλλο και ότι θα λειτουργεί σαν να είναι σε κατάσταση ύπνωσης, ενώ είναι ξύπνιο. 

Όταν το υποκείμενο υπνωτίζεται εύκολα από τον χειριστή, το μυαλό και η προσωπικότητα μπορούν να μορφοποιηθούν. Οι φανταστικοί φίλοι της παιδικής ηλικίας συνήθως είναι προεκτάσεις της προσωπικότητας, ειδικά σε αυτούς που είναι αδύναμοι χαρακτήρες και δεν θα αντιδρούσαν προσωπικά ή θα υπερασπίζονταν τον εαυτό τους. Ο φανταστικός φίλος μπορεί να αντιδράσει και να θυμώσει, ενώ το παιδί δεν μπορεί. Συνήθως υπάρχει κάποιος καταχρηστικός γονιός, στον οποίο κατευθύνονται οι θυμωμένες σκέψεις ή πράξεις του φανταστικού φίλου.

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίας στην αρχική φάση μορφοποίησης, ο χειριστής επαναφέρει το υποκείμενο στην παιδική ηλικία. Η επαναφορά παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στο να ορίσει τον έλεγχο στο υποκείμενο. Ένας χειριστής που δουλεύει για τη κυβέρνηση παράγοντας κατασκόπους, θα ψάξει για τους πιο επιθετικούς φανταστικούς φίλους, προσπαθώντας τεχνητά να διαχωρίσει την προσωπικότητα. Τα πιο επιθετικά κομμάτια της προσωπικότητας είναι ιδανικά για να καταστρέψουν τις οποιεσδήποτε αναστολές.

Ο τεχνητός διαχωρισμός της προσωπικότητας συμβαίνει όταν ο φανταστικός φίλος αφυπνίζεται στο υποκείμενο και το υποκείμενο όταν του δοθεί το κατάλληλο σημάδι μετατρέπεται στον φανταστικό φίλο. Ο παιδικός φίλος συνήθως βγαίνει μέσα από ένα από τα τσάκρα του υποκειμένου. Ο χειριστής πληροφορεί το υποκείμενο ότι ο «το όνομα του παιδικού φίλου» θα βγει από το στομάχι του υποκειμένου, το τρίτο μάτι, το λαιμό κτλ. Στο υποκείμενο επαναλαμβάνεται ξανά ότι δεν θα θυμάται τίποτα από τη συνεδρία ή την αναδυόμενη προσωπικότητα. Σε πραγματικές υποθέσεις, η αναδυόμενη προσωπικότητα μορφοποιείται μέσω προγραμματισμού και υποβάλλεται ώστε να είναι εχθρική στην κανονική προσωπικότητα του υποκειμένου.

Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις αυτή η επιθετική προσωπικότητα είναι πιο δυνατή και μπορεί να καταχραστεί περισσότερο. Οι παγκόσμιες δυνάμεις χρησιμοποιούν τα θύματα ως κατασκοπικά ρομπότ. Εκτενής προγραμματισμός επιβάλλεται στην επιθετική προσωπικότητα ώστε να μην αποκαλύψουν ποτέ συγκεκριμένες πληροφορίες, ούτε κατά τον βασανισμό. Η κύρια προσωπικότητα, που δεν έχει καμία ανάμνηση από την όλη εμπειρία, είναι αυτή που δέχεται συστηματικά βασανιστήρια χωρίς καμία ανάμνηση ή τρόπο για να ανακαλέσει τις πληροφορίες που ο βασανιστής θέλει να την αναγκάσει να αποκαλύψει.

Μέσα από επαναλαμβανόμενες συνεδρίες, η προσωπικότητα αναδύεται ολοένα και περισσότερο και γίνεται ολοένα και δυνατότερη, διαχωρίζοντάς την εντελώς από την κύρια προσωπικότητα. Το υποκείμενο, λόγω του ότι προγραμματίζεται για να μη θυμάται, να μην έχει καμία γνώση, παρά μόνο κενά χρόνου και χαμένες αναμνήσεις. Πολύς χρόνος περνά χωρίς ανάμνηση και χωρίς αντίληψη.

Περαιτέρω συνεδρίες μορφοποίησης περιλαμβάνουν την υποβολή του υποκειμένου μέσα από μια εμπειρία που είναι εντελώς αντίθετη με τη φύση τους, όπου βάζουν το υποκείμενο να βιώσει με το μυαλό του μια εμπειρία που κανονικά δεν θα έκανε ποτέ. Το υποκείμενο όντως βιώνει οτιδήποτε του πει ο χειριστής. Μέσω επαναλαμβανόμενων συνεδριών, όλες οι αναστολές ξεπερνιούνται και η προσωπικότητα μορφοποιείται σε οτιδήποτε θέλει ο χειριστής. Εκεί είναι που το υποκείμενο, για παράδειγμα, μπορεί να δολοφονήσει ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ χωρίς αναστολές ή να κάνει οτιδήποτε διατάξει ο χειριστής. Όπως με οτιδήποτε άλλο, ο επαναλαμβανόμενος προγραμματισμός ενισχύεται και συντηρείται σε επόμενες συνεδρίες.

Σε ένα υποκείμενο που αντιστέκεται μπορούν να του κάνουν ένεση με βαρβιτουρικά που θα ανοίξουν το μυαλό του σε οποιεσδήποτε υποβολές επιθυμεί ο χειριστής. Αυτό είναι γνωστό ως «Στρατιωτική Ψυχολογία». Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν ψυχεδελικά ναρκωτικά είναι εξαιρετικά εύκολο να ελεγχθούν, είτε πνευματικά, όπως θα έκανε ένας έμπειρος μάγος, είτε σε ένα πραγματικό κλινικό περιβάλλον. Η χρήση ναρκωτικών δημιουργούν τρύπες στην προστατευτική αύρα που μπορούν πολύ εύκολα να χειριστούν από κάποιον έμπειρο.

Η Θεραπεία Ηλεκτροσόκ λειτουργεί ώστε να καταστρέψει αναμνήσεις και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να διαγράψει το μυαλό από τις μυστικές υπηρεσίες των παγκόσμιων δυνάμεων. Στη συνέχεια το μυαλό επαναπρογραμματίζεται, πεποιθήσεις, ιδέες, τρόποι σκέψης και συνήθειες επιβάλλονται, συνήθως μέσω μιας ύπνωσης που προκαλείται από ναρκωτικά, μέχρι η νέα προσωπικότητα να αναδυθεί και τα ναρκωτικά να μην είναι απαραίτητα πλέον. Αυτή είναι η λεγόμενη «πλύση εγκεφάλου» και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οποιαδήποτε περίσταση.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα του τι μπορεί να γίνει στο μυαλό τους από αυτούς που έχουν περισσότερη γνώση και έλεγχο. Η αυτοΰπνωση είναι χρήσιμη όπου εμείς οι ίδιοι προγραμματίζουμε το δικό μας μυαλό. Προγραμματίζουμε το μυαλό μας να αντιστέκεται σε όλες τις ανεπιθύμητες επιρροές. Επιπροσθέτως, οι άλλοι δεν θα μπορέσουν να επηρεάσουν το μυαλό μας ή να αποκτήσουν έλεγχο πάνω μας σε καμία περίπτωση.

Παραπομπή: Secret, Don't Tell: The Encyclopedia of Hypnotism by Carla Emery, 1998