Ο "Τράγος της Μένδητος" προέρχεται από την Αρχαία Αίγυπτο. Οι τράγοι και τα κριάρια λατρεύονταν σε πόλεις της Αιγύπτου πριν από χιλιάδες χρόνια. Ο τράγος είναι συνώνυμος με τον Σατανισμό. Τα κέρατα αντιπροσωπεύουν τους Κερασφόρους Θεούς/Θεές. Οι τράγοι είναι επίσης σύμβολο της γονιμότητας σε πολλούς πολιτισμούς και εποχές, με αρχική προέλευση στην Σουμερία.

Ο τράγος συμβολίζει την γονιμότητα, πολλαπλασιάζοντας την ζωτική δύναμη Βριλ, η οποία ενεργοποιεί και ανεγείρει τον όφι. Ο "Τράγος των Χιλίων Νέων" αναφέρεται στο τσάκρα της Κορώνας, "Σαχασράρα" στα Σανσκριτικά, που σημαίνει "Λωτός με χίλια πέταλα".

Ο Πταχ, ο Αιγυπτιακός Θεός της μαγείας, της γνώσης και της σοφίας, έγινε ο τράγος που λατρευόταν στην Μένδη. Ο Τράγος της Μένδητος αντιπροσώπευε την "ψυχή". Ο Πταχ θεωρείτο μεγάλος μάγος και "Κύριος των Όφιδων".

Υπάρχουν πολλοί ψευδείς ισχυρισμοί, όλοι βασισμένοι στην άγνοια, ότι ο Τράγος επινοήθηκε ως αντίδραση στον "αμνό" του χριστιανισμού. Η χριστιανική χρήση του αμνού είναι πολύ μεταγενέστερη και στην πραγματικότητα βασίζεται στο ζώδιο του Κριού. Τα πάντα στον χριστιανισμό έχουν κλαπεί και αλλοιωθεί.

Ο Κερασφόρος Τράγος είναι επίσης του Σατανά. Ο Ήλιος διέρχεται από τον Αιγόκερω με το Χειμερινό Ηλιοστάσιο.

Ο Τράγος ήταν γνωστός στους πρώιμους Βαβυλωνιακούς χρόνους ως ο Θεός "Έα" (Ένκι/Ποσειδώνας/Σατανάς). Ο Έα ήταν γνωστός ως "Έχων αχανούς νου", Κύριος του Ιερού Ματιού, προστάτης του λαού του και φέρων της γνώσης και του πολιτισμού στην ανθρωπότητα. Αναπαριστώμενος ως φίδι, κατέληξε στον "Κήπο της Εδέμ" ως το φίδι στο δέντρο της ζωής, ενθαρρύνοντας την μάθηση και την γνώση, έναντι της "μακάριας άγνοιας". Κάθε φορά που ο Έα περιπλανείτο στην Γη, έπαιρνε την μορφή τράγου. Ο Έα θεωρείτο ο Πατέρας του Φωτός και οι γιορτές του, που χρονολογούνται από το 15.000 πκε τουλάχιστον, γίνονταν φορώντας δέρμα τράγου.

Ο Σατανισμός είναι η αρχαιότερη θρησκεία του κόσμου. Ο Σατανισμός δεν είναι "εφεύρεση" ή "αντιστροφή" του χριστιανισμού.

Η Πραγματική Προέλευση του Σατανισμού

Αναφορές:

"Αιγυπτιακή Μυθολογία" της Βερόνικα Ίονς, σελίδες 103,124

"Μυθολογία Larousse", σελίδα 56

"Απώτερο Διάστημα" του Jobes