Χθες το βράδυ, δούλευα πάνω σε μερικά δαιμονικά σύμβολα, κάνοντας μεγαλύτερα αντίγραφα με το χέρι για ένα έργο. Μετά από λίγο χρόνο που δούλευα πάνω σε αυτά (δεν ήταν εύκολο) άρχισα να παρατηρώ πολύ θετική ενέργεια και ότι τα σύμβολα μου έδωσαν ένα συναίσθημα ενθουσιασμού. Ήταν 2 τα ξημερώματα και ήμουν κουρασμένη. Αυτό με εξέπληξε.

Τότε άρχισα να σκέφτομαι όλα τα ψέματα που έχουν περαστεί με τη βία στους ανθρώπους και πώς ο Σατανισμός καταπιέστηκε τόσο πολύ.

Οι Εβραίοι είναι υπέρμαχοι και αισθάνονται ότι έχουν το δικαίωμα να είναι "ο θεός" και να λένε στους Εθνικούς τι πρέπει να σκέφτονται, πώς πρέπει να ζουν, τι μπορούν και τι όχι να πιστέψουν, ώστε οι Εθνικοί να γίνουν υποταγμένοι σκλάβοι.

Υπάρχει τόση πνευματική ομορφιά και ευδαιμονία στον Σατανισμό. Όσο πιο κοντά ερχόμαστε στον Πατέρα Σατανά, διαπιστώνουμε πόσο θετικός και υπέροχος είναι. Πολλές φορές, με έχει γεμίσει με ακραία χαρά.

Δεν υπάρχει τίποτα κακό να κάνουμε τον Πατέρα Σατανά το κέντρο της ζωής μας, αν επιλέξουμε να το κάνουμε. Το να έρθω κοντά του, για μένα, ήταν μια εμπειρία πέρα ​​από λόγια. Κάθε μέρα γεμίζει το πνεύμα μου με δύναμη και χαρά.

Είμαι περήφανη που είμαι Σατανίστρια. Μέσα στην "θρησκευτικότητα" του Σατανισμού, είναι που βρίσκουμε την εσωτερική ελευθερία και λύτρωση. Όσο πιο κοντά ερχόμαστε στον Σατανά, διαπιστώνουμε ότι δεν φοβόμαστε τίποτα. Οι άνθρωποι φοβούνται λόγω έλλειψης γνώσης και εξ'αιτίας του εβραϊκού προγραμματισμού. Ο Σατανάς μας δίνει την γνώση.