Η Εβραϊκή τελετή του Πάσχα είναι μια Καμπαλιστική τελετουργία που συνδέεται με τις ενέργειες του αποκρυφιστικού νέου έτους, το οποίο ξεκινά Μάρτιο προς Απρίλιο, όπου τίθενται σε κίνηση οι αποκρυφιστικές μαγικές εργασίες του έτους.
Το Εβραϊκό Πάσχα βασίζεται στην δολοφονία των πρωτότοκων, Εθνικών παιδιών της Αιγύπτου, συμπεριλαμβανομένου του παιδιού του Φαραώ, από τον Εβραϊκό «θεό». Γιορτάζουν το Πάσχα την ίδια περίοδο με τους Χριστιανούς. Κατά την περίοδο αυτή, οι Εβραίοι πραγματοποιούν τελετουργικές δολοφονίες Εθνικών παιδιών. Τα παιδιά δολοφονούνται σε μια παρωδία του θανάτου του Χριστού. Έτσι επιτυγχάνεται μια σύνδεση με την χριστιανική τελετουργία, η οποία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια παρωδία των Εβραϊκών τελετουργικών φόνων. Οι Εβραίοι στραγγίζουν το αίμα των παιδιών σε ποτήρια και το πίνουν, ή το βάζουν μέσα στο ψωμί «Μάτζα». Η χριστιανική Θεία Λειτουργία βασίζεται πάνω σε αυτό και συνδέει στο αστρικό πεδίο τις ενέργειες που αποστέλλονται σε αυτήν, με εκείνες των Εβραϊκών τελετουργικών φόνων, παρέχοντας έτσι περισσότερη ενέργεια στην τελετουργία. Αυτό ονομάζεται συμπαθητική μαγεία στην Καμπάλα.
Αν καταλάβει κανείς ότι στα εσωτερικά κείμενα χρησιμοποιείται η ενέργεια ορισμένων τσάκρα για την υλοποίηση έργων με τις αντίστοιχες ενέργειες, θα καταλάβει και το Πάσχα. Το Πάσχα είναι ένα μαζικό τελετουργικό έργο που χρησιμοποιεί ολόκληρη την Εβραϊκή φυλετική ψυχή σε συλλογικό επίπεδο, για να εκδηλώσει τον στόχο του στον κόσμο. Η Εβραϊκή φυλετική ψυχή και η ατομική Εβραϊκή ψυχή, ονομάζονται «Θεός» στα κείμενα της Καμπάλα, ενώ τα δέκα σεφιρότ ή κόσμοι του δέντρου της Καμπάλα είναι ο χάρτης της ψυχής τους. Το δέντρο, οι κόσμοι και τα 22 γράμματα είναι ο «Θεός», ενώ μάλιστα το ΓΧΒΧ, το όνομα του «Θεού» τους, αφορά τον χωρισμό των δέκα κόσμων σε στοιχειακά τμήματα στο δέντρο. Είναι η Εβραϊκή ψυχή και τίποτα περισσότερο. Αυτό καθίσταται σαφές στην Καμπάλα. Στην Καμπάλα, ο «Θεός» δημιουργεί τον κόσμο μέσω των δέκα σεφιρότ, τα οποία είναι οι συνολικές ενέργειες της ατομικής και συλλογικής φυλετικής ψυχής των Εβραίων, συμπεριλαμβανομένων των 22 Εβραϊκών γραμμάτων.
Τα Καμπαλιστικά κείμενα αποκαλύπτουν τις πραγματικές λεπτομέρειες για το τι γίνεται το Πάσχα και γιατί. Το Πάσχα βασίζεται στην κατεύθυνση των ενεργειών του Άιν Σοφ ή Κεθέρ προς τα κάτω, μέσω των σεφιρότ Μπινάχ και Τσοκμάχ, δηλαδή από τους τρεις ανώτερους κόσμους προς τους επτά κατώτερους, τα υπόλοιπα επτά σεφιρότ.
Οι δέκα κόσμοι είναι ο χάρτης της Εβραϊκής ψυχής, τόσο ατομικά όσο και συλλογικά. Η Εβραϊκή σκεπτομορφή του ΓΧΒΧ δεν είναι τίποτα περισσότερο από την προβολή της ενέργειας της συλλογικής και ατομικής Εβραϊκής ψυχής. Το Κεθέρ ή Άιν Σοφ ονομάζεται επίσης Σεκινάχ ή «Άγιο Πνεύμα» και είναι τα 22 Εβραϊκά γράμματα. Και αυτό επειδή, όταν κάποιος μελετά την πρακτική Καμπάλα, το πρότυπο της Εβραϊκής ψυχής, διαπιστώνει ότι το πρότυπο δόνησης που διαμορφώνει την Εβραϊκή ψυχή μέσα από τα διάφορα επίπεδα της υλοποίησης, είναι τα 22 γράμματα και οι δέκα κόσμοι.
Το δείπνο Σέντερ του Πάσχα, βασίζεται σε δέκα τελετουργικά αντικείμενα, καθένα από τα οποία σχετίζεται με την κατεύθυνση της ενέργειας σε έναν από τους κόσμους/σεφιρότ. Τα ποτήρια με το κρασί και οι κεφτέδες από Μάτζα, σχετίζονται με την κατεύθυνση των ενεργειών.
Το ποτήρι με το κρασί και αίμα είναι ο κόσμος του Μπινάχ, ενώ η Μάτζα με αίμα είναι ο κόσμος του Τσοκμάχ. Το Κεθέρ είναι το αστρικό πρότυπο της Εβραϊκής ψυχής, το οποίο χωρίζεται στα προαναφερθέντα μισά, την αρσενική και θηλυκή πτυχή των ενεργειακών τους κέντρων. Η Καμπάλα λέει ότι η ζωτική δύναμη, δηλαδή η ενέργεια της ψυχής, βρίσκεται στο αίμα, και για αυτό οι Εβραίοι πίνουν το αίμα, λαμβάνοντας τη ζωτική δύναμη του θύματος για να ενισχύσουν την τελετουργία, αυξάνοντας έτσι και τα δικά τους ενεργειακά κέντρα. Οι αστρικές ενέργειες που απελευθερώνονται από την καύση και τη δολοφονία των θυμάτων, κατευθύνονται επίσης στη μαζική τελετή.
Οι ενέργειες των τελετουργικών δολοφονιών του Πάσχα κατευθύνονται στη συλλογική Εβραϊκή ψυχή, στο ενεργειακό κέντρο του Κεθέρ, το αστρικό πρότυπο που συνδέεται με ολόκληρη την Εβραϊκή ψυχή και τα ενεργειακά της κέντρα, και από το οποίο ρέουν στις αρσενικές και θηλυκές πτυχές και τα ενεργειακά κέντρα της Εβραϊκής ψυχής. Θεωρείται ότι όλα τα ενεργειακά κέντρα κάθε Εβραίου, έχουν σχεδιαστεί ώστε να συνδέονται με τις ενέργειες των τελετουργικών φόνων κατά τη διάρκεια του Σέντερ μέσω συμπαθητικής σύνδεσης, μέσω της συγκέντρωσης του νου για ψαλμό των Καμπαλιστικών τυπικών στα Εβραϊκά, καθώς και μέσω της κατανάλωσης των ποτηριών κρασιού και του ψωμιού Μάτζα. Από εδώ, η συλλογική ενέργεια των ιδιοτήτων των δέκα κόσμων/σεφιρότ, εμποτισμένη με τις ενέργειες που προκαλούνται από το τελετουργικό, αποτελώντας έτσι την πλήρη δύναμη ολόκληρης της Εβραϊκής ψυχής, προβάλλεται συλλογικά προς τα έξω για να συνδεθεί με το χριστιανικό τελετουργικό του Πάσχα και να συνδυαστεί με την προβαλλόμενη και συνδεδεμένη ενέργεια εκατομμυρίων Χριστιανών, ώστε στη συνέχεια να εκδηλωθεί στον κόσμο.
Ο στόχος της χρήσης των συλλογικών ενεργειών και των δέκα ενεργειακών ή συνειδησιακών κέντρων της Εβραϊκής φυλετικής ψυχής για αυτό το μαζικό έργο, καθίσταται σαφής στην Καμπάλα:
Πέντε εκδηλώσεις για τους αρσενικούς κόσμους και πέντε εκδηλώσεις για τους θηλυκούς κόσμους. Οι πέντε αρσενικοί κόσμοι αφορούν τις κατάρες έναντι των Εθνικών και οι πέντε θηλυκοί αφορούν την ευλογία της Εβραϊκής φυλής. Αυτό σχετίζεται με την έννοια της αυστηρότητας και του ελέους στην Καμπάλα. Συμβολίζει απλώς την χρήση της ενέργειας των κέντρων της Εβραϊκής ψυχής για διάφορους σκοπούς. Η Καμπάλα παρουσιάζει τον τρόπο χρήσης τους μεμονωμένα, σε ομάδες, ή όλων μαζί, όπως στην περίπτωση του Πάσχα.
Το τελετουργικό αυτό αποκαλύπτει επίσης τον σκοπό του Χριστιανισμού, δηλαδή τον ρόλο που φέρει ως αγωγός των Εβραϊκών τελετουργιών στον υλικό κόσμο, δεδομένου ότι κάθε Χριστιανός είναι συνδεδεμένος με το «Άγιο Πνεύμα» ή τη Σεκινάχ, την ενέργεια της Εβραϊκής Φυλετικής Ψυχής [ΓΧΒΧ]. Στον αποκρυφισμό είναι γνωστό ότι μπορεί κανείς να κατευθύνει ενέργεια σε ένα άτομο, αυτό ονομάζεται «Πρανάμα» στον Ινδουισμό. Η ενέργεια της χριστιανικής λατρείας κατευθύνεται όλη στην Εβραϊκή φυλετική ψυχή, για να εμποτίσει την Εβραϊκή φυλή με μεγάλη πνευματική δύναμη και για να συνδεθούν οι Χριστιανοί με την προβαλλόμενη σκεπτομορφή στο αστρικό, με την οποία ο Χριστιανός συνδέεται και λειτουργεί για τις τελετουργίες των Εβραίων στον φυσικό κόσμο.
Το τελετουργικό του Γιομ Κιπούρ, αν μελετήσετε τους ραββινικούς και Καμπαλιστικούς ειδήμονες, αφορά την μεταφορά της αρνητικής ενέργειας που συγκεντρώνει η Εβραϊκή φυλή από δολοφονικές τελετουργίες όπως του Πάσχα, στους Εθνικούς. Έτσι, καταριούνται τους Εθνικούς και τους βάζουν να καταστρέφουν προς όφελος των Εβραίων. Μεταφέροντας την αρνητική καρμική ενέργεια των Εβραϊκών εγκλημάτων στους Εθνικούς, οι δεύτεροι πληρώνουν για όσα κάνουν οι Εβραίοι εις βάρους τους. Ο Χριστιανισμός το επιτρέπει αυτό. Βασίζεται στη μεταφορά της αρνητικής ενέργειας από τους ενόχους στους αθώους, η οποία δημιουργεί μια συμπαθητική σύνδεση στον μαζικό νου των Εθνικών θυμάτων. Οι Χριστιανοί μαθαίνουν να αισθάνονται συνεχώς ενοχές, να ντρέπονται, και ότι είναι άξιοι τιμωρίας. Αυτό τους καθιστά ΑΠΟΛΥΤΑ ευάλωτους απέναντι στις κατάρες των Εβραίων. Ο Χριστιανός Εθνικός, του οποίου η ψυχή είναι αστρικά συνδεδεμένη με την Εβραϊκή φυλετική ψυχή, επιτρέπει στους Εβραίους να τον καταδικάζουν.
Η αφαίρεση κάθε είδους πνευματικής γνώσης και η ολοκληρωτική καταστροφή της ιστορίας από το Εβραϊκό πρόγραμμα του Χριστιανισμού, κατέστησε τους Εθνικούς ευάλωτους απέναντι στο Εβραϊκό φυλετικό πρόγραμμα.