Ο Ιουδαϊσμός διδάσκει στους ραββίνους ότι υπάρχουν δύο Μεσσίες, ο ένας είναι ο Επίγειος Μεσσίας, ο γιος του Ιωσήφ, ο οποίος πρέπει να είναι ζωντανή θυσία και του οποίου ο θάνατος θα ανοίξει τον δρόμο για τον δεύτερο, τον Ουράνιο Μεσσία, τον γιο του Δαβίδ, που θα κατέβει και θα φέρει τη Μεσσιανική Αυτοκρατορία των Εβραίων, τον σκοπό της Εβραϊκής θρησκείας.
Οι ραββίνοι αναφέρουν στα γραπτά τους ότι το ουράνιο είναι το αστρικό πεδίο, και το επίγειο είναι το φυσικό πεδίο. Για αυτό οι έμπεροι αποκρυφιστές της ραββινικής τάξης των Εβραίων δημιούργησαν τον Χριστιανισμό. Ο χαρακτήρας του Ιησού είναι και ο γιος του Ιωσήφ, ο οποίος μάλιστα ζει στην Αίγυπτο για ένα διάστημα, και από τη γενιά του Δαβίδ.
Η Εβραϊκή μεσσιανική αποστολή εκπληρώνεται μέσω του Χριστιανισμού. Ο Ιησούς παρουσιάζεται ως ο Επίγειος Εβραίος Μεσσίας που θυσιάζεται και που θα επιστρέψει ως Ουράνιος Μεσσίας με την Ουράνια Ιερουσαλήμ.
Ο σκοπός του χαρακτήρα του Ιησού είναι να δημιουργήσει ένα παγκόσμιο θρησκευτικό πρόγραμμα, στο οποίο θα βασιστεί η άφιξη της Μεσσιανικής Εποχής, με δισεκατομμύρια Εθνικούς να διοχετεύουν τις πνευματικές και ψυχικές τους ενέργειες, οι οποίες αποτυπώνονται στις ψυχές τους, ενώ παράλληλα λειτουργούν ως φυσικοί αγωγοί για να φέρουν αυτή τη σκεπτομορφή από το αστρικό στο φυσικό, εργαζόμενοι ακόμη και ασυνείδητα για να την υλοποιήσουν. Μετά από αιώνες, αυτό οδηγεί στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού λέγεται ότι θα είναι η κάθοδος του Ρούαχ, του «Αγίου Πνεύματος», στον κόσμο. Το Ρούαχ στα ραββινικά κείμενα είναι η ενέργεια που παράγεται από την εκφορά του μάντρα της Τορά, ολόκληρο το βιβλίο της οποίας λέγεται ότι είναι ένα μακρύ όνομα του Θεού τους, ενώ ο Εβραϊκός Θεός είναι απλώς μια σκεπτομορφή που παράγεται από το Εβραϊκό ξόρκι της Τορά, και που απαντάται ακόμη και στα Εβραϊκά κείμενα με τη μορφή των 22 Εβραϊκών γραμμάτων που αποτελούν την Τορά. Και ο Θεός τους μιλάει μόνο πίσω από την κουρτίνα, που αποτελείται από τα 22 γράμματα. Αυτός ο Θεός εμφανίζεται επίσης στον Μωυσή στη Φλεγόμενη Βάτο με την μορφή των 22 γραμμάτων, και ο Μωυσής γράφει την Τορά. Ολόκληρη η Τορά είναι γραμμένη με τα 22 Εβραϊκά γράμματα. Τα μυστικιστικά Εβραϊκά κείμενα λένε ότι η Σεκινάχ δημιούργησε τον Ελοχίμ ή Γιαχβέ, τον Εβραϊκό Θεό. Γιατί η Σεκινάχ είναι η ενέργεια που αποκτούν τα Εβραϊκά γράμματα όταν δονούνται. Ο Εβραϊκός Θεός δεν είναι παρά μια μορφή ενέργειας, που δημιουργείται στο αστρικό πεδίο με την εκφορά των Εβραϊκών γραμμάτων ως μάντρα με συγκεκριμένους συνδυασμούς, για να προκαλέσουν διάφορες καταστάσεις. Η υψηλότερη απόκρυφη διδασκαλία στην Καμπάλα είναι η γνώση της δημιουργίας μέσω των 22 γραμμάτων, η οποία επιτρέπεται να διδάσκεται μόνο σε δύο ραββίνους κάθε φορά και μόνο προφορικά. Η Καινή Διαθήκη έχει σχεδιαστεί για να συνδεθεί με την Τορά, καθώς διοχετεύει τις ενέργειες στη σκεπτομορφή του Εβραϊκού Θεού.
Ο Ιησούς είναι Εβραϊκή σκεπτομορφή. Το ορθό Εβραϊκό του όνομα «Γιεσούα», αποτελείται από το Γιαχ, ένα από τα ονόματα του Γιαχβέ, και το Σου, μια λέξη για την φωτιά, την φωτιά του Γιαχβέ. Η φωτιά είναι το σύμβολο της καταστροφής των Εθνικών από τον Γιαχβέ στην Τορά. Το γράμμα Σιν στην Καμπάλα είναι η φωτιά και το γράμμα της καταστροφής που φέρει ο Γιαχβέ. Στα Εβραϊκά, τα φωνήεντα στις λέξεις είναι εναλλάξιμα. Το Σου γίνεται Σι ή Σιν. Οπότε προκύπτει το «Για Σιν» ή «Γιοντ Σιν». Το δέκατο γράμμα «Γιοντ» και το Σιν. Είναι όνομα του Γιαχβέ. Για αυτό ο Ιησούς παρουσιάζεται συμβολικά στον Λουκά ως το ραβδί του Μωυσή. Το οποίο έχει χαραγμένο πάνω του το όνομα του ΓΧΒΧ. Είναι επίσης το σύμβολο των 22 γραμμάτων.
Η κάθοδος του Ουράνιου Μεσσία και της Ουράνιας Ιερουσαλήμ κατά τα Εβραϊκά κείμενα, είναι το σημείο που η σκεπτομορφή θα είναι αρκετά ισχυρή ώστε να εκδηλωθεί πλήρως και να κατεβεί από το αστρικό στο υλικό, υλοποιώντας έτσι το πρόγραμμα. Μέρος αυτού είναι ο πόλεμος των Γωγ και Μαγώγ, ο μεσσιανικός πόλεμος στον οποίο τα 11 βασίλεια των Εθνικών θα καταστραφούν από τον «Θεό», εννοώντας τους Εβραίους. Το 11 στον Ιουδαϊσμό είναι ο αριθμός του αγγέλου της καταστροφής και του θανάτου. Επομένως, τα 11 βασίλεια των Εθνικών συμβολίζουν την ολοκληρωτική εξόντωση των μη Εβραϊκών λαών και των εθνών τους.
Όλες οι υπερφυσικές περιγραφές της εποχής του Μεσσία είναι απλώς συμβολισμοί για τις αστρικές ενέργειες αυτής της σκεπτομορφής που κατεβαίνει στην ύλη. Η αιώνια ζωή που δίνεται είναι ο αιώνιος έλεγχος που θα έχουν οι Εβραίοι πάνω στον πλανήτη σε αυτή τη βασιλεία. Το σύμβολο της καθόδου του χρυσού κύβου της Ουράνιας Ιερουσαλήμ είναι ο καμπαλιστικός κύβος, το σύμβολο των 22 Εβραϊκών γραμμάτων της σκεπτομορφής των Εβραίων στην Καμπάλα. Τα κείμενα αυτά λέγεται από τους Εβραίους ότι είναι γραμμένα σε συμβολική γλώσσα, επειδή έχουν απόκρυφα νοήματα.
Οι Εβραίοι δηλώνουν ότι η ανάσταση του Μεσσία είναι η ανάσταση της Εβραϊκής φυλής, η οποία θα ενωθεί και θα αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο του κόσμου. Οι Εβραίοι αναφέρουν επίσης ότι ο Μεσσίας είναι Εβραίος ηγέτης που δεν είναι τίποτα περισσότερο από αγωγός αυτής της σκεπτομορφής, ένας δίαυλος. Λέγεται ότι αυτή η «ψυχή» θα κατοικήσει Εβραϊκό σώμα.
Οι Εβραίοι στην Τορά αναφέρουν επίσης ότι ο Αβραάμ δημιουργεί ψυχές, δηλαδή φέρνει και τους Εθνικούς σε αυτό το πρόγραμμα. Η ενέργεια του Εβραϊκού προγράμματος έχει την ικανότητα, μετά από πολλές ενσαρκώσεις, να αλλάζει τη δομή των Εθνικών ψυχών στις οποίες έχει διεισδύσει βαθιά. Για αυτό οι σκληροπυρηνικοί Χριστιανοί συμπεριφέρονται σαν κάτι που βγήκε από το «Body Snatchers». Αυτή η πραγματικότητα της αποτύπωσης στην ψυχή, απαντάται στα Ινδουιστικά κείμενα ως «Σαμκάρα». Γίνεται μέσα από τελετουργίες ενεργητικής σκέψης κατά τη διάρκεια πολλών ενσαρκώσεων, και μπορεί να προκαλέσει μόνιμη αλλαγή στην ψυχή. Στην περίπτωση που μελετάμε, οι Εθνικοί γίνονται δίαυλοι της Εβραϊκής σκεπτομορφής, η οποία υλοποιείται στον αισθητό κόσμο.
Αυτό το μοτίβο επαναλαμβάνεται στην Τορά, όπου ο Αβραάμ αλλάζει το όνομά του από Άβραμ σε Αβραάμ, επειδή ο Γιαχβέ τον εμφύσησε με την πνοή του, το Ρούαχ, δηλαδή με πνευματική ενέργεια, και γι' αυτό προσέθεσε το γράμμα Χε, την πνοή του Γιαχβέ. Έτσι γίνεται Αβραάμ. Μεταμορφώνεται μέσα από το Ρούαχ, την ενέργεια του Εβραϊκού Θεού, σε μια Εβραϊκή ψυχή ή γκόλεμ. Σύμφωνα με την Τορά, ο Αδάμ ήταν επίσης γκόλεμ στο οποίο ο Γιαχβέ εμφύσησε ζωή.
Το γκόλεμ κατά τη ραββινική παράδοση, συμβολίζει μια σκεπτομορφή φτιαγμένη και κατευθυνόμενη από κάποιον Εβραίο. Το γκόλεμ αποτελείται πάντα από τα τέσσερα στοιχεία, συμβολιζόμενα από το ΓΧΒΧ, το οποίο μάλιστα είναι γραμμένο πάνω στο γκόλεμ. Τα τέσσερα γράμματα ΓΧΒΧ συμβολίζουν τα τέσσερα στοιχεία στην Καμπάλα. Ο ραββίνος μεταβιβάζει την ενέργεια στο γκόλεμ και στη συνέχεια το προγραμματίζει.
Για αυτό ο Θεός τους ονομάζεται ΓΧΒΧ. Είναι σκεπτομορφή.
Το ίδιο ισχύει και για τους αγγέλους, οι οποίοι παρουσιάζονται ανοιχτά ως σκεπτομορφές στην Καμπάλα. Τις δημιουργούν και τις επικαλούνται ραββίνοι που γνωρίζουν τα ονόματά τους και την διαδικασία εμφάνισής τους. Η ιστορία του Μέτατρον είναι η δημιουργία ενός αγγέλου από τον «Θεό», δηλαδή από ραββίνους, και ονομάζεται ΓΧΒΧ και υπηρετεί τις εντολές του «Θεού» (των ραββίνων) στον «Παράδεισο» (στο αστρικό πεδίο). Ο Μέτατρον φαίνεται να είναι ο Θεός τους, ο ΓΧΒΧ, που υπηρετεί τον μεγαλύτερο «Θεό», τους ραββίνους. Ο Εβραϊκός Θεός παρουσιάζεται ανοιχτά στον Ιουδαϊσμό ως σκεπτομορφή δημιουργημένη από τους Ραββίνους.
Πηγές:
Tree Of Souls, Schwartz
Idiot's Guide To Hinduism, Johnsen