Το θέμα είναι ότι οι Εβραίοι ζούσαν μέσα στην Ελληνική αυτοκρατορία και έβλεπαν τους Έλληνες να κατακτούν τον κόσμο και να επεκτείνουν την αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ήταν εκτεθειμένοι στην ανάπτυξη της αυτοκρατορίας και μπορούσαν να παρατηρήσουν πώς διοικούνται οι αυτοκρατορίες για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η κατάσταση είναι η ίδια με τους Ρωμαίους που τους είχαν, αν και το μίσος για τον ευρύτερο πληθυσμό, κατά κάποιο τρόπο πάντα γαντζωμένο στην πλάτη τους για όλο το διάστημα ύπαρξης τόσο της Ελληνικής, όσο και της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Μέχρι να καταλάβουν οι Ρωμαίοι την υπαρξιακή διάβρωση ήταν ήδη πολύ αργά, καθώς δεν μπορούσαν να καταστείλουν τους Εβραίους στρατιωτικά ή αλλιώς.
Η κυρίαρχη ιστορία απλά αναφέρει ότι αυτό έγινε για οποιονδήποτε λόγο αλλά το αποτέλεσμα των αποτελεσμάτων των ενεργειών δείχνει ότι ο Αλέξανδρος ήθελε να επανααρχειοθετήσει τα μέρη όπου προϋπήρχε ένας Άριος Παγανιστικός πολιτισμός αλλά απλά να δημιουργήσει μια αυτοκρατορία βασισμένη στην Παγανιστική αναγέννηση. Μέχρι την εποχή του Αλεξάνδρου η πνευματική κατάπτωση ήταν ήδη εμφανής οι άνθρωποι απλά κολυμπούσαν όλο και περισσότερο στην έλλειψη πνευματικότητας.
Επίσης, πολλοί Λευκοί και άλλοι λαοί που έμοιαζαν με τους Έλληνες ήταν διασκορπισμένοι σε όλες τις περιοχές όπου κυριαρχούσαν οι Έλληνες και γι' αυτό ο Μέγας Αλέξανδρος απέκτησε μια «βάρβαρη» σύζυγο, την Ρωξάνη. Μέσω της Ρωξάνης επίσης και της αριστοκρατικής οικογένειας, ο Αλέξανδρος προσπάθησε να επεκταθεί στην περιοχή της Ινδίας προκειμένου να εκδηλώσει τον πρώτο στόχο της αυτοκρατορίας, που ήταν η αποκατάσταση του Βεδικού πολιτισμού. Αλλά πέθανε πριν καν εκδηλωθεί σωστά κάτι τέτοιο.
Ωστόσο, πρέπει να αναφερθεί ότι όλες οι μη Παγανιστικές εκφράσεις της πίστης, όπως ο Ιουδαϊσμός, τιμωρούνταν με θάνατο. Και οι Εβραίοι της εποχής προσπάθησαν λοιπόν να συγχωνευθούν με την «εξελληνισμένη» σκέψη για να αποφύγουν την εκτέλεση. Αυτός ο θάνατος δεν θα ερχόταν μόνο από την κυβέρνηση αλλά και από τους κανονικούς ανθρώπους. Η Ελληνική αυτοκρατορία επέτρεπε ΟΛΕΣ τις άλλες Παγανιστικές θρησκείες και οτιδήποτε Παγανιστικό, αλλά είχε πρόβλημα μόνο με τους Εβραίους.
Το Ρωμαϊκό μέλλον, στο οποίο οι Εβραίοι θυσίαζαν μωρά, προωθούσαν πνευματικές απάτες, ανέτρεπαν και διαστρέβλωναν τη Ρώμη και έκαναν πνευματικά εγκλήματα, δείχνει ξεκάθαρα γιατί συνέβαινε αυτό.
Οι Εβραίοι έπρεπε να ζήσουν κάτω από δύο συστήματα ηγετών το ένα ήταν οι Έλληνες και το άλλο ήταν οι Ρωμαίοι που βασίζονταν στους Έλληνες. Και οι Έλληνες δημιούργησαν την πρώτη σύγχρονη Βεδική αυτοκρατορία μετά από πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα που δεν υπήρχε τίποτα τέτοιο. Αργότερα αυτή η αυτοκρατορία συγχωνεύτηκε επίσης με την Αίγυπτο και διήρκεσε εκατοντάδες χρόνια.
Εγκαθιδρύθηκε από τον Αλέξανδρο, του οποίου δάσκαλος ήταν ο Αριστοτέλης, και ο Αριστοτέλης ονομάστηκε Σοφός, όπως οι Ινδουιστές αποκαλούν τους δικούς τους Ρίσι. Όλοι οι Έλληνες φιλόσοφοι της εποχής γνώριζαν επίσης την ανατολική σύνδεση, τις καταβολές της Ανατολής και τον αρχαίο προ-ομηρικό Βεδικό πολιτισμό. Ακόμη και ο Όμηρος θεωρείτο μέρος αυτού του Βεδικού πολιτισμού.
Η δεύτερη ύπαρξη του Αριστοτέλη δεν ήταν αυτή του εμπειρικού επιστήμονα, αλλά του αποκρυφιστικού εγκεφάλου. Υπάρχουν περιγραφές όπου ο Αριστοτέλης δίδασκε τον Αλέξανδρο πώς να κάνει τελετουργίες δέσμευσης και πώς να επικαλείται τους Θεούς και πολλά άλλα πράγματα. Η όλη ιστορία έχει φυσικοποιηθεί ως ένα είδος χαζής κατάκτησης του κόσμου για τα όποια πράγματα.
Οι Έλληνες της εποχής ήταν πλούσιοι και μια χαρά δεν απαιτούσαν να μπουν σε χώρες που ήταν εντελώς άχρηστες σε πόρους, σε «βαρβάρους» και πολλά άλλα πράγματα. Αλλά ήταν γνωστό ότι από την αρχαιότητα υπήρχαν απομεινάρια λευκών πληθυσμών στη μέση ανατολή. Απλά αιωρούνταν εκεί ως βάρβαροι ενώ φυλετικά ήταν Άριοι. Η Αρτεμισία, για την οποία γυρίστηκε η επακόλουθη ταινία της ταινίας των 300, ήταν κορυφαία στρατιωτική διοικητής της Περσικής αυτοκρατορίας και είχε Ελληνικό αίμα.
Όμως με τους Έλληνες κάτι συνέβη· οι Έλληνες δεν κάθισαν άπραγοι με την πνευματική γνώση για να λιθοβοληθούν, αξιοποίησαν αυτή τη γνώση και δημιούργησαν έναν από τους σημαντικότερους πολιτισμούς του κόσμου. Όπως έκαναν και οι Αιγύπτιοι. Και οι Εβραίοι το παρακολουθούσαν αυτό από κοντά και ήταν μια πέμπτη φάλαγγα στην τότε Ελληνική αυτοκρατορία. Την εποχή των Ελλήνων και των Αιγυπτίων, οι σοφοί το μόνο που ήθελαν ήταν να επιστρέψει ο κόσμος σε έναν πολιτισμό «Βεδικού» τύπου που υπήρχε στο Χρυσό Γένος.
Οι Εβραίοι είχαν καταλάβει τον μεταγενέστερο Πλατωνισμό, που ήταν η ρίζα της διδασκαλίας της πνευματικής πλευράς της Ελληνικής αυτοκρατορίας και των ανώτερων αποκρυφιστικών σχολών των μυστηρίων. Δεν μπόρεσαν ποτέ να εισέλθουν στον εσωτερικό τους πυρήνα, όπως οι Ορφικοί ή οι Δελφικοί, αλλά μπορούσαν να ψευδοφιλοσοφήσουν όπως κάνουν σήμερα. Λειτουργούσαν επίσης ως μια φυλετική πέμπτη φάλαγγα μέσα στην Ελληνική αυτοκρατορία, καθώς ήταν Εβραίοι στο αίμα αλλά ανατράφηκαν με Ελληνική παιδεία κάτω από την Ελληνική αυτοκρατορία. Ονομάστηκαν Εξόριστοι ή Διασπορά όσον αφορά τους Εβραίους.
Ο Εβραίος που έκαψε τη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας ή Φίλων Ιουδαίος, ήταν ένας από αυτούς τους φυλετικούς Εβραίους της διασποράς που είχαν Ελληνική παιδεία. Το μεγαλύτερο έγκλημα κατά των Ελλήνων και όλου του Παγανιστικού πολιτισμού τότε ήταν η πυρπόληση όλης της κληρονομημένης γνώσης της ανθρωπότητας μέχρι αυτό το σημείο στην Αλεξανδρινή Βιβλιοθήκη. Χιλιάδες κόποι, μόχθοι, έρευνες και γνώσεις για την ιστορία της ανθρωπότητας απλώς πυρπολήθηκαν. Σήμερα οι Εβραίοι δεν μπορούν να πυρπολήσουν τις βιβλιοθήκες της ανθρωπότητας, αλλά έχουν κερδίσει τον πόλεμο της πληροφορίας βεβηλώνοντας οτιδήποτε ουσιαστικό και διαφθείροντάς το. Και λογοκρίνοντας τις πληροφορίες.
Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι το πλαίσιο στο οποίο οι Εβραίοι σήμερα στην Αμερική παριστάνουν τους Αμερικανούς, προσπαθούν να αποφασίσουν εκ μέρους της Αμερικής και ισχυρίζονται ότι είναι Αμερικανοί, ενώ το μόνο που κάνουν είναι να πηγαίνουν την Αμερική στον πολυπολιτισμικό, ανίερο κατήφορο. Αυτή είναι η ίδια συμπεριφορά στην οποία επιδίδονταν πάντα οι Εβραίοι όταν βρίσκονταν κάτω από οποιαδήποτε αυτοκρατορία. Σήμερα, οι σύγχρονοι Εβραίοι λένε ότι οι Εβραίοι βρίσκονται σε εξορία από τον Ησαύ στην Αμερική, καθώς ο Ησαύ είναι ένα λέξη-κωδικός για τους Λευκούς. Και ότι ο Ησαύ πρέπει να καταστραφεί. Οι Εβραίοι αποκαλούν επίσης την Αμερική δεύτερη Ρώμη, και την παραλληλίζουν με την Αρχαία Ελληνική Αυτοκρατορία και την κακοποίησή της απέναντι στους Εβραίους. Γιατί όπως μπορεί να δει κανείς, οι Εβραίοι έχουν πολύ δύσκολη ζωή στις ΗΠΑ, καταλαμβάνοντας τις καλύτερες προμήθειες σε όλα και ζώντας στο Μπέβερλι Χιλς για παράδειγμα.
Όπως λοιπόν σήμερα έχουμε «Αμερικανούς Εβραίους», οι οποίοι είναι φυλετικά και κατά συνείδηση Εβραίοι, αλλά στο διαβατήριο και την εθνικότητα «Αμερικανοί», έτσι είχαμε πριν από χιλιάδες χρόνια «Ελληνιστές» Εβραίους.
Οι Ελληνιστές Εβραίοι ήταν ουσιαστικά φυλετικοί Εβραίοι, οι οποίοι, για να γλιτώσουν την εκτέλεση από την Ελληνική αυτοκρατορία, προσποιήθηκαν ότι ο Ιουδαϊσμός ήταν σε κάποιο βαθμό «εξελληνισμένος». Απλώς κάλυπταν την αλήθεια για το τι πραγματικά εργάζονταν.
Ο σκοπός της διασποράς ήταν να κλέψει και να διαφθείρει τη γνώση από τους ιθαγενείς πληθυσμούς. Ενώ παρέδιδε τις κλεμμένες πληροφορίες στα χέρια των Εβραίων Ραββίνων. Αυτή η συσσώρευση πληροφοριών χρειάστηκε δεκάδες αιώνες μέχρι οι Εβραίοι να φτάσουν σε ένα επίπεδο κατανόησης, όπου θα μπορούσαν να κυριαρχήσουν άμεσα στον πλανήτη. Και είναι λογικό ότι αυτή η γνώση αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως διαμορφωτική γνώση για τις προηγούμενες αυτοκρατορίες.
Η Γεματρία των Εβραίων είναι απλώς η Γεωμετρία των Πλατωνικών ή Πυθαγορείων, πρόκειται απλώς για τη μελέτη των αριθμών, των σχημάτων και των φυσικών συνειρμών τους. Οι Εβραίοι άρπαξαν αυτό το σύστημα και δημιούργησαν τη Γεματρία.
Η Καμπάλα βασίζεται στην έννοια της καμπάνας. Η καμπάνα είναι απλώς το σύμβολο της ζωντανής δόνησης των λέξεων. Το Άιν Σοφ των Εβραίων σημαίνει «Μία Σοφία». Αυτό είναι το όνομα του λεγόμενου παγκόσμιου δημιουργού. Το Άιν Σοφ είναι επίσης αναγραμματισμός του «Ένα Φως», το οποίο οι Αιγύπτιοι περιέγραφαν επίσης ως τη δύναμη του Ρα. Η οποία ήταν η βάση της Ηλιακής Θρησκείας.
Οι Εβραίοι ονομάζουν επίσης τα τσάκρα «σεφιρότ» που είναι απλώς αντιγραφή της λέξης «ζέφυρος» που σημαίνει «κόσμημα». Στην Ανατολή, όλα τα τσάκρα περιγράφονται ως κοσμήματα. Ζέφυρος λέγεται επίσης ο Θεός του ζωτικού ανέμου, ο Βαγιού της Ανατολής.
Το «Νεφές» είναι επίσης κλεμμένο από το «νέφος». Το Νεφές χρησιμοποιείται ως όρος για να περιγράψει το άθροισμα των ζωτικών ανέμων μέσα στο σώμα. Ακόμη και ο Χριστός, που μπαίνει από την πίσω πόρτα στην Καμπάλα, σημαίνει απλώς «ο μυημένος στα μυστήρια» και τίποτα άλλο. Είναι απλώς επίθετο.
Το όνομα «Αδάμ» των Εβραίων προέρχεται από το Ελληνικό «αδάμας». Το «Σώμα του Αδάμ» ή «Αδάμ Κάδμος» είναι το Διαμαντένιο σώμα της Ανατολής, μια άλλη αλλοιωμένη έννοια.
Ο Αδάμ Κάδμος είναι επίσης αντιγραφή του Μυθικού Βασιλιά Κάδμου, Βασιλιά της Θήβας, ο οποίος γεννήθηκε από το στόμα του Φιδιού, όπως είναι ο κοινός μύθος των Θηβαίων. Ο Κάδμος πολέμησε τον δράκο/φίδι και όταν νίκησε γεννήθηκε από το στόμα του. Το όνομα «Κάδμος» έχει επίσης ετυμολογική συγγένεια με το «καίω». Το οποίο οδηγεί στο σώμα της φωτιάς.
Ο μύθος σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, λέει επίσης ότι ο Κάδμος προήλθε από την γη των Φοινίκων, αλλά αυτό είναι φυλετικό θέμα και όχι μια αλφαβητική συζήτηση, καθώς φαίνεται ότι το Ελληνικό Αλφάβητο υπήρχε πριν από το Φοινικικό Αλφάβητο, μιας οι πρώτοι υπολογίσιμοι συσχετισμοί παρατηρούνται το 1000 πΚΕ, ενώ ο Ηρόδοτος με βάση την εποχή του λέει ότι ο Κάδμος εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα 1600 χρόνια νωρίτερα. Οπότε όλο το μιμίδιο ότι η Ελληνική γλώσσα προήλθε από τη Φοινικική δεν μπορεί να σταθεί, καθώς υπάρχει ένα κενό 1000 ετών, με τον Ηρόδοτο να ζει γύρω στο 500 πΚΕ και να λέει ότι ο Κάδμος ήταν Έλληνας βασιλιάς πριν από 2000 χρόνια, αλλά οι πρώτοι συσχετισμοί μεταξύ «Φοινικικού» και «Ελληνικού» να εμφανίζονται το 1050 πΚΕ.
Αυτό καθιστά τη θεωρία «όλα ξεκίνησαν με τους Φοίνικες» περισσότερο από πιθανό λανθασμένη. Σε κάθε περίπτωση, οι Φοίνικες ήταν πιθανότατα έτσι κι αλλιώς απλώς ινδοευρωπαίοι λευκοί, καθώς αυτός ήταν ένας όρος που χρησιμοποιούσαν οι Έλληνες για τους ανθρώπους που ζούσαν στην περιοχή της Τύρου, ή τους οποίους οι Εβραίοι αποκαλούν Χαναναίους, και όπου, μαζί με τους Έλληνες, ήταν μία από τις φυλές που προορίζονταν για εξόντωση στη Βίβλο. Είναι σαφές ότι οι Εβραίοι δεν συνυπήρχαν απλώς ειρηνικά με τους Έλληνες ή τους Φοίνικες και τους ήθελαν νεκρούς. Διότι προφανώς τόσο οι Φοίνικες όσο και οι Έλληνες απλά είχαν βαρεθεί τους Εβραίους και ήταν εναντίον τους και ήθελαν να εξαφανιστούν.
Τους προγραμμάτιζαν συνεχώς όλοι αυτοί οι άνθρωποι και τους έπαιρναν βίαια τη γνώση, με αποτέλεσμα ο ντόπιος πληθυσμός να τους κυνηγάει πάντα για να τους σκοτώσει.
Ο Αδάμ - Καντμόν σχηματίζει τον Αδάμ-Αδμόν που είναι κοντά στον Αδαμαντίνο που σημαίνει Αδαμαντίνη και είναι η ισχυρότερη ουσία που βρίσκεται στη φύση. Η Αδαμαντίνη στη μυθολογία ήταν το πιο άφθαρτο στοιχείο που υπήρχε, δείχνοντας πλήρη άφθαρτη. Ο Κάδμος στην Ελληνική μυθολογία προερχόταν από τα δόντια του φιδιού ή του δράκου. Σήμερα γνωρίζουμε ότι η αδαμαντίνη είναι μέρος των δοντιών μας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο δράκος κατοικεί στο ιερό οστό ή στην ουρά, το οποίο υποτίθεται ότι υποδηλώνει επίσης την άφθαρτη ιδιότητα της αναγέννησης. Το ίδιο το οστό μοιάζει με ένα τεράστιο δόντι.
Ο άγγελος, που χρησιμοποιούν οι Εβραίοι, είναι επίσης μια άλλη κλεμμένη δήλωση, είναι ένα άλλο επίθετο που απλά και χωρίς καμία άλλη χροιά σημαίνει αγγελιοφόρος. Ο Ερμής ήταν ο Άγγελος του Δία, αφού εκτελούσε τα διατάγματα του Δία. Οι Εβραίοι αποκαλούν τους αγγέλους τους «Χερουβείμ», πιθανώς αναφερόμενοι στον Ηρού, ο οποίος είχε κλαπεί από τον Τσι-Ρα, και Ηρώ σημαίνει κυριολεκτικά «το χέρι». Η Ήρα είναι επίσης το όνομα της συζύγου του Δία, γεγονός που δείχνει περί τίνος πρόκειται. Έτσι έχουμε την έννοια του «χεριού του Θεού» ή των «αγγέλων που ενεργούν για λογαριασμό Του. Μετά από αιώνες οι Χριστιανοί είπαν ότι «η Μητέρα Μαρία ήταν χερουβείμ» για να δείξουν πόσο πολύ μπορεί να αλλοιωθεί μια τέτοια δήλωση. Η Μητέρα Ήρα έγινε Μητέρα Μαρία και η Ήρα έγινε τα «Χερουβείμ».
Το Κλιπόθ της Καμπάλα, που σημαίνει απλώς «κελύφη», προέρχεται από την Ελληνική λέξη «Κέλυφος», δηλαδή το κάλυμμα ή το σάβανο, ή ο εξωσκελετός, το καβούκι. Εδώ αναφέρονται στην «φυλάκιση του φωτός». Οι Εβραίοι δηλώνουν ότι προσπαθούν να αφαιρέσουν την «Κελίφα από τα Σεφιρότ», πράγμα που θα πρέπει να είναι σαφές πλέον τι εννοούν. Ως υποτιμητική δήλωση, αποκαλούν τους Παγανιστικούς Θεούς (από τους οποίους όλα αυτά είναι κλεμμένα...) Κλιπόθ.
Για να δείξουν ότι οι Θεοί μας είναι το μεγαλύτερο υπαρξιακό πρόβλημα των Εβραίων και δεν τους επιτρέπουν καν να ζήσουν ή να ευημερήσουν. Κάθε τι αρνητικό που βιώνουν οι Εβραίοι, λένε ότι το κάνουν οι Κλίποτ, το οποίο έχει δύο σημασίες, η μία είναι οι Θεοί μας και η δεύτερη είναι η κλεμμένη έννοια των προβλημάτων με το φως της ψυχής. Προφανώς, αυτό που κάνει εμάς τους μη Εβραίους να λάμπουμε, κάνει τους Εβραίους να εξασθενούν και να πεθαίνουν.
Οι Εβραίοι προσθέτουν επίσης την Ελληνική πρόθεση «κατά» στις λέξεις τους στην Καμπάλα για να δείξουν μείωση. Όπως το Κατνούτ, που είναι η έννοια της μείωσης στα καμπαλιστικά τους γραπτά.
Το Κετέρ ή Στέμμα σημαίνει απλώς Κ-Αιθήρ, από την λέξη Αιθήρ. Το Κ προέρχεται από το Κορώνα. Αυτό είναι το σύμβολο για το τσάκρα της κορώνας στην κορυφή του κεφαλιού.
Ο Μέτατρον, που είναι αυτό που οι Εβραίοι αποκαλούν τον κορυφαίο άγγελό τους, είναι απλώς μια εντελώς αποκομμένη έννοια του Μέτα-Θρόνος, που σημαίνει αυτός που βρίσκεται πέρα από τον θρόνο και συμβολίζει επίσης το τσάκρα της κόμης.
Το Νεσάμα, που είναι το όνομα του πρέπει, προέρχεται από την ανάσα, την αναπνοή ή την δύναμη της αναπνοής. Αυτό και πάλι επιστρέφει στο Ινδουιστικό Βαγιού και στην έννοια της αναπνοής.
Το Αδωνάι προέρχεται από τον Άδωνι, τον έρωτα της Αφροδίτης.
Ολόκληρο το Εβραϊκό αλφάβητο είναι επίσης απλά ένα ξήλωμα κάποιων γλωσσών, όπως το Αιγυπτιακό «γιόθ» που αργότερα το άλλαξαν σε γιοντ, και πολλά άλλα παραδείγματα. Όσον αφορά τα Ελληνικά, πολλά από αυτά τα γράμματα είναι επίσης απλώς αντιγραμμένα από το Ελληνικό αλφάβητο.
Το Άλφα έγινε Άλεφ, το Βήτα έγινε Μπετ, το Γάμμα έγινε Γκίμελ και ούτω καθεξής. Παρομοίως, οι Εβραίοι έχουν ενεργήσει και σε άλλα παραδείγματα, όπως η λανθασμένη μετάφραση των ονομάτων των θεών ώστε να σημαίνουν διαφορετικά πράγματα στη γλώσσα τους, όπως την Αστάρτη σε Αστορέθ, που στα Εβραϊκά σημαίνει περιττώματα.
Η ίδια η ονομασία ολόκληρης της κλεμμένης κουλτούρας ως «Καμπάλα» μπορεί πιθανώς να αποδοθεί στη λέξη κύμβαλα, τα οποία είναι απλώς μουσικά όργανα που παράγουν δονήσεις. Τα τύμπανα χρησιμοποιούνται ως συμβολισμός για να δείξουν τη δόνηση και η Καμπάλα βασίζεται ως έννοια της δημιουργίας μέσω της γλώσσας και των πεδίων δόνησης. Αυτή είναι επίσης μια αιγυπτιακή λέξη, κλεμμένη κατά λέξη ούτως ή άλλως.
Οι ραββίνοι είναι διχασμένοι σε αυτό το θέμα. Αυτοί που παραδέχονται ότι όλα είναι κλεμμένα από τους «εξόριστους» και ότι είναι γνώση που συσσωρεύτηκε από τους Παγανιστές, η λεγόμενη «Καμπάλα», και εβραιοποιήθηκε μέχρι κεραίας. Και εκείνοι που είναι αντίθετοι στο να το αναφέρουν αυτό πολύ ανοιχτά, περιφρονούν τους μεγάλους ραβίνους που το παραδέχτηκαν ακόμη και αυτό, όπως ο Μαϊμονίδης. Οι Εβραίοι έχουν επίγνωση της κλοπής και της απόλυτης διαστροφής τους και χαίρονται γι' αυτό, όπως και να 'χει.
Το γεγονός ότι η Καμπάλα είναι ένα αρχαίο Ελληνικό σύστημα ανάληψης βασισμένο σε Αιγυπτιακές και Βεδικές αρχές θα πρέπει να είναι σαφές. Γιατί όλοι οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί, τουλάχιστον οι σημαντικοί, στην πραγματικότητα σπούδασαν στην Αίγυπτο, ενώ κάποιοι πήγαν και στην Άπω Ανατολή. Το ίδιο και όλοι εκείνοι που παρείχαν το σύστημα για την πνευματική εκπαίδευση στις κρυπτικές σχολές, όπως ο Πυθαγόρας που ήταν άμεσα μαθητής της Αιγύπτου και ταυτόχρονα των Ελληνικών μυστηρίων.
Ο Ιάμβλιχος, από τον οποίο έχουμε σωζόμενα κείμενα για τον Πυθαγόρα, απλώς τονίζει ότι στο μυαλό των γνωρίζοντων τα Ελληνικά μυστήρια και τα αρχαία Αιγυπτιακά ήταν ακριβώς τα ίδια. Και όλα αυτά ανάγονταν στην Άπω Ανατολή, στον πρώτο πολιτισμό της Χρυσής Εποχής. Ως εκ τούτου, κινήθηκαν και αυτοί προς την ανατολή, οι μετέπειτα «κατακτητές» όπως ο Αλέξανδρος.
Αλλά ακόμη και στην εποχή του Πυθαγόρα, όταν προσπάθησε να επαναφέρει τα Μυστήρια στην Ελλάδα, είχε διαπιστώσει ότι η γενική πνευματική κατάσταση του λαού είχε ήδη πέσει πολύ χαμηλά, και ότι ένας λαός είχε αποξενωθεί από αυτό που ήταν ο πραγματικός του πολιτισμός λίγους αιώνες νωρίτερα.
-Αρχιερέας Hooded Cobra 666