Από το βιβλίο «The Secret History of the Jesuits» (Η Μυστική Ιστορία των Ιησουιτών) του Edmond Paris- μεταφρασμένο από τα Γαλλικά, 1975:
Σχετικά με τον συγγραφέα «Edmond Paris»:
«Αποκαλύπτοντας μια τέτοια συνωμοσία, έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή του». «Ο Edmond Paris δεν με γνώρισε ποτέ, αλλά τον γνώρισα χωρίς να τον συναντήσω προσωπικά, όταν, μαζί με άλλους Ιησουίτες υπό τον υπέρτατο όρκο και την εισδοχή, ενημερώθηκα για τα ονόματα ιδρυμάτων και ατόμων στην Ευρώπη που ήταν επικίνδυνα για τους στόχους του Ρωμαιοκαθολικού Ιδρύματος. Μας δόθηκε το όνομά του». «Τα έργα του Edmond Paris για τον Ρωμαιοκαθολικισμό επέφεραν την υπόσχεση εκ μέρους των Ιησουιτών: 1] να τον καταστρέψουν, 2] να καταστρέψουν τη φήμη του, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειάς του και, 3] να καταστρέψουν το έργο του».
-Δρ. Αλμπέρτο Ριβέρα
[Πρώην Ιησουίτης ιερέας]
Τα ονόματα και τα πρόσωπα αλλάζουν, αλλά εξακολουθεί να είναι το ίδιο πρόγραμμα με τον Εβραϊκό κομμουνισμό. Ο Χριστιανισμός είναι προετοιμασία για τον κομμουνισμό. Όταν κάποιο από τα δύο αποτυγχάνει, το άλλο είναι έτοιμο να αναλάβει τον έλεγχο μιας περιοχής ή χώρας. Μόλις έπεσε η πρώην ΕΣΣΔ το 1991, μαζί με τις άλλες χώρες του «Σιδηρού Παραπετάσματος», οι Χριστιανοί επέστρεψαν αμέσως σαν ψύλλοι σε σκύλο, κάνοντας ατελείωτο και καταναγκαστικό προσηλυτισμό και προσπαθώντας να μεταστρέψουν τον πληθυσμό. Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο.
«Οι Ιησουίτες εργάζονται κρυφά και αδυσώπητα για την επίτευξη δύο μεγάλων στόχων για το Ρωμαιοκαθολικό Ίδρυμα: 1. «Παγκόσμια πολιτική εξουσία» και 2. «Μια παγκόσμια εκκλησία που θα έχει εκπληρώσει τις προφητείες της Αποκάλυψης 6, 13, 17 και 18». 1
Οι Ιησουίτες [Κοινωνία του Ιησού] είναι οι κατάσκοποι και η ομάδα δολοφόνων της Καθολικής Εκκλησίας. Όσοι πιστεύουν ότι το ίδρυμα αυτό είναι «θρησκευτικό» ή «πνευματικό», δυστυχώς είναι γελασμένοι. Είναι και ήταν πάντα πολιτικό από κάθε άποψη. Είναι ένα πολιτικό μέτωπο που λειτουργεί για να ελέγχει τους ανθρώπους χρησιμοποιώντας ένα πλήθος νοητών θρησκευτικών χαρακτήρων και τελετών κλεμμένων από θρησκείες που προϋπήρχαν ανά τον κόσμο. Ο διαχωρισμός εκκλησίας και κράτους δεν σημαίνει τίποτα για την Καθολική Εκκλησία, η οποία εργάζεται αμείλικτα και αδίστακτα για την παγκόσμια κυριαρχία με κάθε μέσο. Το ίδρυμα αυτό έχει χτιστεί πάνω σε μαζικές δολοφονίες, βασανιστήρια, εκβιασμούς, οργανωμένο έγκλημα, ψέματα και στη στέρηση της αληθινής πνευματικότητας από την ανθρωπότητα. Έχει ελέγξει βασιλιάδες, βασίλισσες, ευγενείς, προέδρους, κυβερνήσεις και σχεδόν οποιονδήποτε βρίσκεται στην εξουσία.
Υπάρχουν ισχυρισμοί για έναν «Μαύρο Πάπα». Αυτό είναι μόνο ένας μύθος- ένας μύθος για να αποσπάσει την ευθύνη από τον Καθολικό Πάπα και την εγκληματική του οργάνωση. Στην πραγματικότητα, χρησιμοποιούν την έννοια του Εγελιανισμού παίζοντας σε διπλό ταμπλό για να αποκτήσουν τον έλεγχο. Αυτό είναι ανάλογο με κάποιον που κάνει κήρυγμα κατά της παράνομης χρήσης ναρκωτικών, εργάζεται για την DEA προσποιούμενος ότι καταπολεμά την παράνομη χρήση ναρκωτικών, ενώ κρυφά, λειτουργεί ένα κύκλωμα λαθρεμπορίου και διανομής ναρκωτικών απευθείας από την DEA- ή με απατεώνα αστυνομικό. Ενώ η Καθολική Εκκλησία ισχυρίζεται ότι είναι θρησκευτικό και φιλανθρωπικό ίδρυμα, κρυφά διευθύνει και ελέγχει οργανωμένες εγκληματικές δραστηριότητες, δουλεύοντας χέρι-χέρι με τον Εβραϊκό κομμουνισμό.
Οι Προτεστάντες είναι πολύ ευτυχείς που καταδικάζουν τους Καθολικούς και τους εκθέτουν, καθώς η μετατόπιση των ευθυνών αίρει την ανάγκη να εξηγήσουν πώς τέτοιος εκφυλισμός και απεχθείς ενέργειες θα μπορούσαν να λαμβάνουν χώρα επανειλημμένα στις Χριστιανικές Εκκλησίες. Φυσικά, όλοι ξέρουμε ότι ο Σατανάς είναι εξ αρχής ο αποδιοπομπαίος τράγος για αυτούς τους εγκληματίες, καθώς είναι πολύ παραπλανημένοι και κατηχημένοι για να δουν ότι ο δικός τους «θεός» είναι εκείνος που ανέκαθεν τους εξαπατά.
Ο Ιγνάτιος Λογιόλα ήταν ο ιδρυτής των Ιησουιτών. Η Προτεσταντική μεταρρύθμιση είχε επιφέρει σοβαρή ζημιά στον αδιαμφισβήτητο έλεγχο της Καθολικής Εκκλησίας όταν έφτασε εκείνος στο προσκήνιο. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο μόνος τρόπος για να ανακτήσει η Καθολική Εκκλησία τη δύναμη που είχε χάσει, ήταν να επιβάλει τους κανόνες και τα δόγματα στην κοσμική εξουσία του Πάπα και όχι μόνο να καταστρέφει ζωές μέσω της Ιεράς Εξέτασης, όπως έκαναν οι Δομινικανοί ιερείς και μοναχές, αλλά να διεισδύει κρυφά σε κάθε τομέα της ζωής.
«Το καταστατικό της Εταιρείας του Ιησού συντάχθηκε τελικά και εγκρίθηκε στη Ρώμη από τον Παύλο Γ', το 1540, και οι Ιησουίτες τάχθηκαν στην υπηρεσία του Πάπα, υποσχόμενοι σε αυτόν άνευ όρων υπακοή». 2
Ο Ιγνάτιος γνώριζε καλύτερα από οποιονδήποτε προηγούμενο Καθολικό ηγέτη, ότι ο καλύτερος τρόπος να ελέγξεις έναν άνθρωπο είναι να γίνεις κύριος του μυαλού του. «Τον διαποτίζουμε με πνευματικές δυνάμεις, τις οποίες θα ήταν πολύ δύσκολο να εξαλείψει αργότερα». «...δυνάμεις πιο διαρκείς από όλες τις καλύτερες αρχές και δόγματα- αυτές οι δυνάμεις μπορούν να ξαναβγούν στην επιφάνεια μερικές φορές, μετά από χρόνια που να μην έχουν καν αναφερθεί, και να γίνουν τόσο επιτακτικές που να είναι αδύνατο να αντιταχθεί σε οποιοδήποτε εμπόδιο και να πρέπει να ακολουθήσει την ακαταμάχητη παρόρμησή τους». 3
Πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι η Καθολική Εκκλησία έχει στη διάθεσή της πολλές εσωτερικές γνώσεις από αιώνες κατάσχεσης, λεηλασίας και συστηματικής αφαίρεσης αυτών των υλικών από τον πληθυσμό. Οι Ιησουίτες έχουν χρησιμοποιήσει αυτή τη γνώση εις βάρος της ανθρωπότητας. Χωρίς να το γνωρίζουν οι περισσότεροι, οι Ιησουίτες έχουν διεισδύσει σε κάθε χώρα της γης και έχουν εκδιωχθεί από πολλές. Μέσω του Καθολικού μυστηρίου της εξομολόγησης, οι Ιησουίτες απέκτησαν τον έλεγχο βασιλιάδων και βασιλισσών, ηγεμόνων και ευγενών. Τους προσφέρθηκαν ακόμη και σημαντικά πολιτικά αξιώματα. Δεν είναι καθόλου περίεργο που συχνά χρησιμοποιούνταν εκβιασμοί.
«Κάθε φορά που μια χώρα μολυνόταν με Ιησουίτες, κατάφερναν να αποκτήσουν τον έλεγχο. Αυτό γινόταν μέσω της διείσδυσης. Σύντομα, οι αρχές άρχιζαν να τους συμβουλεύονται για σημαντικά ζητήματα, άρχιζαν να εισρέουν μεγάλες δωρεές και σε λίγο καιρό, «κατέλαβαν όλα τα σχολεία, τους άμβωνες των περισσότερων εκκλησιών και τα εξομολογητήρια όλων των υψηλόβαθμων ατόμων». 4
«Το κοινό πρακτικά αγνοεί τη συγκλονιστική ευθύνη που φέρουν το Βατικανό και οι Ιησουίτες του στην έναρξη των δύο παγκόσμιων πολέμων - μια κατάσταση που μπορεί να εξηγηθεί εν μέρει από τα γιγαντιαία οικονομικά που έχουν στη διάθεσή τους το Βατικανό και οι Ιησουίτες του, δίνοντάς τους εξουσία σε τόσους πολλούς τομείς, ιδίως μετά την τελευταία σύγκρουση». 5
«Κανένα κράτος δεν υπέφερε τόσο πολύ όσο η Πολωνία κάτω από την κυριαρχία των Ιησουιτών». «Και σε καμία άλλη χώρα εκτός από την Πορτογαλία, δεν ήταν τόσο ισχυρή η κοινωνία». «Ενώ η Πολωνία όδευε γρήγορα προς την καταστροφή, ο αριθμός των Ιησουιτικών ιδρυμάτων και σχολείων αυξανόταν τόσο γρήγορα, ώστε ο Στρατηγός κατέστησε την Πολωνία ειδική ενορία το 1751». 6
Οι διδασκαλίες της Άπω Ανατολής αλλοιώθηκαν με την άφιξη και τη μόλυνση των Ιησουιτών. Ο Ιησουίτης Ρομπέρτο ντε Νόμπιλι εγκαταστάθηκε στην Ινδία για να προσηλυτίσει τις εκεί μάζες στον Καθολικισμό. Πιστός στην φύση του Ιησουίτη, διείσδυσε στην ιερατική κάστα των Βραχμάνων [που πάντα απευθύνονταν στις άρχουσες τάξεις]. «Διαμόρφωσε την ενδυμασία, τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής των Βραχμάνων, ανακάτεψε τις τελετές τους με Χριστιανικές, και όλα αυτά με την έγκριση του Πάπα Γρηγορίου ΙΕ'». Προσηλύτισε πάνω από 250.000 Ινδουιστές. 7
Από αυτό, πολύ πιθανόν να προέρχονται πολλές από τις γελοίες διδασκαλίες του New Age με την προώθηση του ναζωραίου, των διδασκαλιών του «κάρμα» και των αγγέλων - Χριστιανική διείσδυση.
«Στη Νότια Αμερική, κατέκτησαν τους ιθαγενείς, οι οποίοι στη συνέχεια αναγκάστηκαν να ζήσουν υπό τον αυστηρό Καθολικισμό». «Οι Ιησουίτες τους παρακολουθούν...» «...τιμωρούν και το παραμικρό λάθος... Το μαστίγιο, η νηστεία, η φυλακή, ο εξευτελισμός στη δημόσια πλατεία, η δημόσια μετάνοια στην εκκλησία, αυτές είναι οι τιμωρίες που χρησιμοποιούν».
«Ο ένοχος ντυμένος με τα ρούχα του μετανοημένου, συνοδευόταν στην εκκλησία όπου εξομολογείτο για το σφάλμα του. Στη συνέχεια, τον μαστίγωναν στη δημόσια πλατεία σύμφωνα με τον ποινικό κώδικα... Οι ένοχοι δέχονταν πάντα αυτή τη τιμωρία, όχι μόνο χωρίς γκρίνια, αλλά και με ευχαριστίες... Ο ένοχος, αφού τιμωρείτο και συμβιβαζόταν, φιλούσε το χέρι εκείνου που τον χτυπούσε, λέγοντας: «Ο Θεός να σε ανταμείψει που με απάλλαξες, με αυτή την ελαφριά τιμωρία, από τις αιώνιες θλίψεις που με απειλούσαν»». 8
«Θα συνθέσουμε ποιήματα- αλλά ας είναι οι ποιητές μας Χριστιανοί και όχι οπαδοί Παγανιστών που επικαλούνται Μούσες, Νύμφες του Βουνού, Νηρηίδες, την Καλλιόπη, τον Απόλλωνα κλπ... ή άλλους Θεούς και Θεές. Επιπλέον, αν αυτά αναφερθούν, ας είναι με σκοπό να τα γελοιοποιήσουν, καθώς δεν είναι παρά Δαίμονες». 9
«Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ήταν μεταξύ των πλουσιότερων γαιοκτημόνων στη Βόρεια Αφρική. Στο Μεξικό είχαν ορυχεία αργύρου και διυλιστήρια ζάχαρης, στην Παραγουάη φυτείες τσαγιού και κακάο, εργοστάσια χαλιών, αλλά και τον έλεγχο της προμήθειας τροφίμων, καθώς τους ανήκαν τα βοοειδή και «εξήγαν 80.000 μουλάρια ετησίως». «Και για να βγάλουν ακόμη μεγαλύτερο κέρδος, οι πατέρες δεν δίσταζαν να εξαπατούν το κρατικό ταμείο, όπως φαίνεται στη γνωστή ιστορία των λεγόμενων κιβωτίων σοκολάτας που ξεφορτώθηκαν στο Κάδιθ και ήταν γεμάτα σκόνη χρυσού». 10
Στις 7 Ιανουαρίου 1960, στη Ρώμη, πραγματοποιήθηκε μια σύνοδος κορυφής που είχε ως στόχο να φέρει μια ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ των Σοβιετικών και του Ανατολικού Μπλοκ, και της Δύσης. Στις ΗΠΑ, ο Καρδινάλιος Σπέλμαν [ο οποίος έχει πολλές φωτογραφίες σε περιοδικά και εφημερίδες όπου στέκεται δίπλα σε σημαντικούς παγκόσμιους ηγέτες] προέτρεψε τους Καθολικούς να δείξουν ανοιχτή εχθρότητα προς τον κ. Χρουστσόφ, όταν επισκέφθηκε τις Ηνωμένες Πολιτείες και ήταν φιλοξενούμενος εδώ. Ο Καρδινάλιος Ottaviani, Γραμματέας του Ιερού Γραφείου, εκφώνησε έναν οξύτατο λόγο στη βασιλική της Σάντα Μαρία Ματζόρε εναντίον των Σοβιετικών και των Δυτικών Δυνάμεων που συμμετείχαν στο σχέδιο ειρήνης. 11
Θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί ποιον σκοπό εξυπηρετεί ο πόλεμος, όταν ένα ίδρυμα όπως η Καθολική Εκκλησία επιδιώκει την παγκόσμια κυριαρχία. Τίποτα γνωστό στην ανθρωπότητα δεν αλλοιώνει ζωές, δεν προκαλεί καταστροφές και δεν καθιστά τους ανθρώπους επιρρεπείς στην κυριαρχία περισσότερο από τον πόλεμο. Και οι δύο πλευρές της σύγκρουσης βοηθούνται και χρηματοδοτούνται από εκείνους που σκοπεύουν να εγκαθιδρύσουν την παγκόσμια κυριαρχία και τη δημιουργία ενός κράτους σκλάβων. Στο τέλος του πολέμου, όλες οι εμπλεκόμενες χώρες βρίσκονται στο χρέος των διεθνών τραπεζιτών, μεγάλο μέρος των οποίων ανήκει και διοικείται από το Βατικανό. Αυτό δεν σημαίνει ότι αγνοούμε τους άλλους που εργάζονται για τους ίδιους στόχους. Όλα τα εμπλεκόμενα μέλη χρησιμοποιούν το ένα το άλλο για να επιτύχουν αυτούς τους σκοπούς στην πορεία, και τα δύο περιφρονούν το ένα το άλλο από απληστία και επιδιώκουν την καταστροφή του άλλου, ώστε αν επιτευχθεί ο στόχος, ο νικητής να τα πάρει όλα. Αυτό που όλα τα μέλη έχουν κοινό, είναι η λατρεία του ίδιου «Θεού».
Πηγές:
¹ Vatican Assassins: Wounded in the House of My Friends, The Diabolical History of the Society of Jesus Including: Its Second Thirty Years' War [1914-1945], its Cold War [1945-1990], and Its Assassination of America's First Roman Catholic President, John Fitzgerald Kennedy [1963] του Eric Jon Phelps, ©2001
² Ομοίως, σ. 23
³ Ομοίως, σ. 21
4 Ομοίως, σ. 38
5 Ομοίως, σ. 9
6 Ομοίως, σ. 41
7 Ομοίως, σ. 50-51
8 Ομοίως, σ. 56-57
9 Ομοίως, σ. 62
10 Ομοίως, σ. 68
11 Ομοίως, σ. 184
Άλλες αναφορές:
«The Secret History of the Jesuits» (Η Μυστική Ιστορία των Ιησουιτών) του Edmond Paris- μεταφρασμένο από τα Γαλλικά, ©1975