Το παρακάτω άρθρο είναι πολύ αποκαλυπτικό σχετικά με τον πραγματικό σκοπό του Χριστιανισμού και το πώς συνδέεται άμεσα με τον Εβραϊκό κομμουνισμό.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς το «Έτος Μηδέν» που χρησιμοποιείται με την κομμουνιστική κατάληψη μιας χώρας, χρησιμοποιήθηκε επίσης με το π.Χ. και το μ.Χ. στην ιστορία (η ιστορία έχει αλλοιωθεί εκτενώς από τους Εβραίους για να προσαρμοστεί και να προωθήσει την ατζέντα τους με την υποδούλωση του κόσμου).
"Ο όρος Anno Domini είναι μεσαιωνικός Lατινικός όρος, που μεταφράζεται ως το έτος του Κυρίου ή το έτος του Κυρίου μας. Περιστασιακά διατυπώνεται πληρέστερα ως Anno Domini Nostri Iesu (ή Jesu) Christi ("Κατά το Έτος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού")."1
Η υποτιθέμενη γέννηση του νοητού Ναζωραίου ήταν το "Έτος Μηδέν".
"Η ιδέα πίσω από το Έτος Μηδέν είναι ότι όλη η κουλτούρα και οι παραδόσεις μέσα σε μια κοινωνία πρέπει να καταστραφούν ή να απορριφθούν εντελώς και μια νέα επαναστατική κουλτούρα (σημ: Εβραϊκός Κομμουνισμός) πρέπει να την αντικαταστήσει, ξεκινώντας από το μηδέν. Όλη η ιστορία ενός έθνους ή ενός λαού πριν από το Έτος Μηδέν θεωρείται σε μεγάλο βαθμό άσχετη, καθώς ιδανικά θα εκκαθαριστεί και θα αντικατασταθεί εξ ολοκλήρου.
Στην Καμπότζη, οι δάσκαλοι, οι καλλιτέχνες και οι διανοούμενοι διαχωρίστηκαν από τους υπόλοιπους και εκτελέστηκαν κατά τη διάρκεια των εκκαθαρίσεων που συνόδευσαν το Έτος Μηδέν".
«Κάποιοι το λένε Μαρξισμό, εγώ το λέω Ιουδαϊσμό»
(The American Bulletin, Ραββίνος S. Wise, 5 Μαΐου 1935).
«Η κομμουνιστική ψυχή είναι η ψυχή του Ιουδαϊσμού. Επομένως, προκύπτει ότι, όπως ακριβώς στη ρωσική επανάσταση ο θρίαμβος του κομμουνισμού ήταν ο θρίαμβος του Ιουδαϊσμού....»
(Ένα Πρόγραμμα για τους Εβραίους και την ανθρωπότητα, Ραββίνος Χάρι Γουάτον, σελ. 143-144).
Το «Έτος Μηδέν» ήταν το δόγμα της κομμουνιστικής Καμπότζης, η οποία ονομάστηκε η τέλεια κομμουνιστική επανάσταση και υποστηρίχθηκε και τέθηκε στην εξουσία από τους Διεθνείς Εβραίους μέσω της ισχυρής τους επιρροής στην κομμουνιστική Κίνα.
Ήταν το κυριολεκτικό σάρωμα όλου του πολιτισμού, η καταστροφή της οικογενειακής μονάδας για να τελειώσει για πάντα, η κατάργηση κάθε προόδου, μουσικής, χρημάτων, νοσοκομείων, μάθησης, βιβλίων, ανάγνωσης. Η πλήρης εκκαθάριση των μορφωμένων και επαγγελματικών τάξεων. Ακόμα και ο έρωτας μεταξύ των ανθρώπων απαγορεύτηκε, και οι άνθρωποι σκοτώνονταν στα στρατόπεδα σκλάβων ακόμα και για το χαμόγελο μεταξύ τους. Στα οποία οδηγούνταν ολόκληρος ο πληθυσμός. Ακόμα και η λέξη ύπνος ήταν απαγορευμένη. Οι άνθρωποι δούλευαν από τις 3 το πρωί μέχρι τις 11 το βράδυ πάνω σε ένα μπολ ρύζι, αν δεν δούλευαν ή δεν δούλευαν αρκετά γρήγορα από εξάντληση, τους σκότωναν επί τόπου. Τους ανάγκαζαν να ζουν σε αχυρώνες χωρίς τοίχους μεταξύ τους και δεν τους επέτρεπαν να μιλούν μεταξύ τους. Υποβιβάστηκαν σε ζώα. Ο σκοπός της ζωής ήταν να εργάζονται και να πεθαίνουν. Ολόκληρος ο πολιτισμός τους εξαφανίστηκε μαζί με τους ανθρώπους. Και αντικαταστάθηκε από μια κοινωνία σκλάβων του Εβραϊκού κομμουνισμού.
Από τη μεγάλη βιβλιοθήκη της πρωτεύουσας πήραν όλα τα βιβλία και τα κατέστρεψαν οι κομμουνιστές, οι πόλεις εκκενώθηκαν και το ένα τρίτο του πληθυσμού σφαγιάστηκε. Κάθε μορφωμένος άνθρωπος βασανίστηκε μέχρι θανάτου στις διαβόητες φυλακές ως πολιτικά ανακηρυγμένοι «υπάνθρωποι», οι φωτογραφίες τους τραβήχτηκαν την ώρα της σύλληψής τους και οι φωτογραφίες των δολοφονημένων και βασανισμένων πτωμάτων τους τραβήχτηκαν ξανά μετά τη δολοφονία τους. Οι λαιμοί τους κόπηκαν και τα σώματά τους ακρωτηριάστηκαν και τεμαχίστηκαν από τους κομμουνιστές εκτελεστές. Οι περισσότερες από τις πόλεις ισοπεδώθηκαν και ο πληθυσμός παρελαύνει σε μια πραγματική οργουελιανή φάρμα ζώων. Ολόκληρες οικογένειες σφαγιάστηκαν. Γυναίκες σκοτώθηκαν ακόμη και για το έγκλημα ότι ήταν «πολύ όμορφες». Άνθρωποι σκοτώθηκαν επειδή μπορούσαν να διαβάσουν.
Η αρχή του Έτους Μηδέν ήταν το τέλος της ζωής στην κομμουνιστική πλέον Καμπότζη. Αυτή ήταν η τέλεια και ολοκληρωτική εφαρμογή του Εβραϊκού κομμουνισμού. Αυτό ακριβώς είδαμε και με τα προγράμματα του Εβραϊκού Χριστιανισμού και του Ισλάμ. Ο Εβραϊκός Χριστιανισμός ξεκίνησε επίσης το ημερολόγιο στο έτος μηδέν, μ.Χ. Και έκανε σε ολόκληρες κοινωνίες ό,τι έκαναν οι κομμουνιστές στην Καμπότζη. Οι βιβλιοθήκες καταστράφηκαν, οι πνευματικές και άρα μορφωμένες τάξεις σφαγιάστηκαν και βασανίστηκαν, οι πόλεις καταστράφηκαν, κάθε γνώση καταστράφηκε, η τέχνη καταστράφηκε, η μουσική απαγορεύτηκε, ακόμη και το μπάνιο απαγορεύτηκε ως «Παγανιστική πρακτική», με το να μπορείς να διαβάζεις να γίνεται κακούργημα από την εκκλησία. Οι επίτροποι της εκκλησίας καυχιόντουσαν ότι είχαν εξαφανίσει κάθε πολιτισμό και κουλτούρα. Και στη θέση τους ήταν η κοινωνία των σκλάβων του πρωτόγονου κομμουνισμού. Που διοικούνταν από το κόμμα με τη μορφή της εκκλησίας. Έτος Μηδέν.
Όπως δήλωσε σε συνέντευξή του ο κομμουνιστής σύμβουλος του Πούτιν, Αλεξάντρ Ντούγκιν, πιστεύει ότι:
https://www.counter-currents.com/2012/07/interview-with-alexander-dugin/
«Είναι εύκολο να δούμε ότι η εκκοσμίκευση του Δυτικού Χριστιανισμού μας δίνει τον φιλελευθερισμό. Η εκκοσμίκευση της Ορθόδοξης θρησκείας μας δίνει τον κομμουνισμό».
Ο κομμουνισμός είναι το τελικό στάδιο του Χριστιανισμού.
«Η παγκόσμια επανάσταση που πρόκειται να βιώσουμε θα είναι αποκλειστικά δική μας υπόθεση και θα είναι στα χέρια μας. Αυτή η επανάσταση θα εδραιώσει την Εβραϊκή κυριαρχία πάνω σε όλους τους άλλους λαούς».
- Le Peuple Juif, 8 Φεβρουαρίου 1919.
«Η ιδέα πίσω από το Έτος Μηδέν είναι ότι όλη η κουλτούρα και οι παραδόσεις μέσα σε μια κοινωνία πρέπει να καταστραφούν ή να απορριφθούν εντελώς και να αντικατασταθούν από μια νέα επαναστατική κουλτούρα [σημ: Εβραϊκός Κομμουνισμός], ξεκινώντας από το μηδέν. Οποιαδήποτε ιστορία ενός έθνους ή ενός λαού πριν από το Έτος Μηδέν θεωρείται σε μεγάλο βαθμό άσχετη, καθώς ιδανικά θα εκκαθαριστεί και θα αντικατασταθεί από την αρχή. Στην Καμπότζη, οι δάσκαλοι, οι καλλιτέχνες και οι διανοούμενοι ξεχωρίστηκαν και εκτελέστηκαν ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των εκκαθαρίσεων που συνόδευσαν το Έτος Μηδέν».
Αν νομίζετε ότι έχει τελειώσει, θυμηθείτε ότι ο κομμουνισμός είναι το Εβραϊκό μεσσιανικό κίνημα που δημιουργήθηκε και κατευθύνεται από τους Σοφούς της Σιών, όπως οι Ρότσιλντ. Είναι ακόμα εδώ και εξακολουθούν να εργάζονται για να μετατρέψουν ολόκληρο τον κόσμο στο Έτος Μηδέν, τον τελικό στόχο του Ιουδαϊσμού. Ο Σιωνισμός Είναι Ιουδαϊσμός: «Την εποχή του Μεσσία, οι Εβραίοι θα εξοντώσουν όλους τους λαούς της γης».
Απόσπασμα από το "The Elephant Walk Cookbook" των Longteine De Monteiro και Katherine Neudstadt ©1998:
"Η χώρα ήταν βαθιά μπλεγμένη σε έναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ της υποστηριζόμενης από τις ΗΠΑ κυβέρνησης του Λον Νολ, ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον βασιλιά Νοροντόμ Σιχανούκ μετά από πραξικόπημα το 1970, και των κομμουνιστών επαναστατών επαναστατών, των Ερυθρών Χμερ, οι οποίοι θεωρούνταν ότι ήταν κοντά στη νίκη.
Τρεις εβδομάδες νωρίτερα είχα πετάξει στην Πνομ Πενχ για να προσπαθήσω να πείσω τα μέλη της οικογένειας του Κεν και τη δική μου να έρθουν στην Ταϊβάν (όπως είχαν κάνει οι γονείς μου νωρίτερα εκείνο το έτος), όπου θα μπορούσαν να περιμένουν το τέλος του πολέμου με ασφάλεια. Ο Κεν είχε ήδη χάσει συγγενείς του στις μάχες, και η πρωτεύουσα βρισκόταν κάτω από έντονα πυρά καθ' όλη τη διάρκεια της παραμονής μου εκεί. Κατάφερα να πείσω μόνο τρία ανίψια και μία από τις μικρότερες αδελφές μου να φύγουν από την Πνομ Πενχ μαζί μου. Η μητέρα μου, που είχε επιστρέψει για να είναι με τη μητέρα της, ήταν πολύ μεγάλη για να ταξιδέψει, αρνήθηκε να φύγει.
Αργότερα το απόγευμα της 17ης Απριλίου, ο Κεν και εγώ ακούσαμε ένα ραδιοφωνικό δελτίο που ανακοίνωνε ότι η Καμπότζη είχε πέσει στα χέρια των Ερυθρών Χμερ και ότι τα στρατεύματα των ανταρτών βάδιζαν ήδη στην Πνομ Πενχ ως νικητές. Και μετά επικράτησε σιωπή. Πέρασαν οι μέρες, μετά οι εβδομάδες και οι μήνες, χωρίς καμία άλλη επίσημη αναφορά ή λέξη για το τι συνέβαινε, εκτός από τις φήμες και τις απίστευτες μαρτυρίες ανθρώπων που κατάφεραν με κάποιο τρόπο να ξεφύγουν: ιστορίες άγριας σκληρότητας και βίας, εγκεκριμένων εκτελέσεων και τυχαίων δολοφονιών στα χέρια των Ερυθρών Χμερ. Ακούσαμε για την άμεση, μαζική εκκένωση εκατομμυρίων ανθρώπων από την πρωτεύουσα κατά τη διάρκεια μιας μόνο ημέρας, αλλά δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε, ούτε μπορούσαμε να φανταστούμε ότι οι ιστορίες για την επανεγκατάσταση σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στην ύπαιθρο - μέρος του σχεδίου της επανάστασης να επιστρέψει η Καμπότζη σε μια εξ ολοκλήρου αγροτική κοινωνία - ήταν αληθινές.
Ο Κεν προσπαθούσε απεγνωσμένα να έρθει σε επαφή με τη νέα κυβέρνηση, να μάθει νέα για τις οικογένειές μας και να πάρει άδεια να επιστρέψει στην πατρίδα του, όπου ήλπιζε να προσφέρει τις διπλωματικές του ικανότητες. Όταν τελικά πήραμε κάποια επίσημη είδηση, αυτή ήρθε από τη CIA, που μας ενημέρωνε ότι ο σύζυγος της μεγαλύτερης αδελφής μου, ο αρχηγός του Ναυτικού της Καμπότζης, πιστεύεται ότι είχε πεθάνει από τα χέρια των Ερυθρών Χμερ εκείνη την πρώτη ημέρα της κατάληψης της εξουσίας. Θεωρήθηκε ότι και άλλοι συγγενείς μου που κατείχαν παρόμοιες κυβερνητικές θέσεις - συμπεριλαμβανομένου του μεγαλύτερου αδελφού μου, ο οποίος ήταν υπουργός Εμπορίου - είχαν επίσης πεθάνει.
Ξαφνικά, κάθε πιθανότητα επιστροφής στην Καμπότζη εξαφανίστηκε εντελώς, και την ίδια στιγμή που η δουλειά του Κεν στην Ταϊβάν γινόταν όλο και πιο αστήρικτη - πώς θα μπορούσε να είναι εκπρόσωπος αν δεν υπήρχε χώρα να εκπροσωπήσει; Για τον Κεν, αυτό σήμαινε το δραματικό και πρόωρο τέλος της καριέρας του. Για την οικογένεια, σήμαινε ότι αναγκαστήκαμε να εξοριστούμε.
Στους μήνες που εξελίχθηκαν σε χρόνια που ακολούθησαν, βρήκαμε τελικά άσυλο στη Γαλλία και καταλήξαμε στο Béziers, μια μικρή πόλη με ισπανικές επιρροές στα νοτιοδυτικά, όχι μακριά από τη Μεσόγειο, όπου τα επιζώντα μέλη της οικογένειάς μου ξανασυναντήθηκαν. Οι δύο κουνιάδοι μου και ο αδελφός μου θεωρούνταν νεκροί, και εξακολουθούσε να μην υπάρχει κανένα νέο από τη μητέρα ή τη γιαγιά μου, τη μικρότερη αδελφή μου ή από την οικογένεια του Κεν. Από αυτούς, μόνο η αδελφή μου επέζησε. Καθώς οι αποταμιεύσεις μας μειώνονταν και γινόταν αδιαμφισβήτητα σαφές ότι δεν θα υπήρχαν μελλοντικές διπλωματικές θέσεις για τον Κεν, αντιμετωπίζαμε οικονομική κρίση".
"Με τη διάσπαση της κοινωνίας των Χμερ τα τελευταία χρόνια, όπως και πολλοί από τους πολιτιστικούς της θησαυρούς, η καλύτερη παραδοσιακή κουζίνα της Καμπότζης - τόσο η απλή όσο και η περίτεχνη - κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που νοιάζονταν βαθιά για το φαγητό έχουν σκοτωθεί, έχουν εγκαταλείψει τη χώρα ή έχουν πεθάνει από γηρατειά. Σε αυτό το σημείο, δεν θα ήξερα από πού να αρχίσω να ψάχνω για τις ηλικιωμένες γυναίκες που συνήθιζαν να φυλάνε τα μυστικά των καλύτερων μπαχαρικών για κάρυ, διατηρώντας τα για να τα απολαύσουν οι μελλοντικές γενιές. Υποθέτω ότι όλες αυτές οι γυναίκες έχουν φύγει".
"ΕΤΟΣ ΜΗΔΕΝ": Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
"...τον Απρίλιο του 1975, οι κομμουνιστές ανέλαβαν τελικά τον έλεγχο της χώρας. Υπό τον Πολ Ποτ και ένα επιτελείο στενών συμβούλων, η νέα επαναστατική κυβέρνηση άρχισε να δημιουργεί εν μία νυκτί, μια οιονεί Μαρξιστική-Λενινιστική αγροτική κοινωνία, επιστρέφοντας την Καμπότζη σε αυτό που αποκαλούσαν "Έτος Μηδέν": μια κοινωνία, όπως τη χαρακτήρισε ένας ιστορικός, χωρίς "χρήματα, αγορές, επίσημη εκπαίδευση, βουδισμό, βιβλία, ατομική ιδιοκτησία... και ελευθερία κινήσεων" και - περιττό να πούμε - χωρίς κουζίνα.
Ο αντίκτυπος αυτής της εποχής, της εποχής των «πεδίων θανάτου», δύσκολα μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Λιγότερο από τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1979, οι Ερυθροί Χμερ εκδιώχθηκαν από τις βιετναμέζικες δυνάμεις σε αντίποινα για την επίθεσή τους στο Βιετνάμ, αλλά οι πολιτικές και οι πρακτικές τους είχαν οδηγήσει στο θάνατο περισσότερων από ένα εκατομμύριο Καμποτζιανών από πείνα, υπερκόπωση, ασθένειες και βασανιστήρια. Δεκαετίες αργότερα, η χώρα εξακολουθεί να παλεύει για την ανοικοδόμησή της".
ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ! Η ΤΑΙΝΙΑ:
The Killing Fields (1984)
https://www.imdb.com/title/tt0087553/?ref_=nv_sr_1
"Ένας φωτογράφος παγιδεύεται στην Καμπότζη κατά τη διάρκεια της αιματηρής εκστρατείας εκκαθάρισης "Έτος Μηδέν" του τυράννου Πολ Ποτ, η οποία στοίχισε τη ζωή σε δύο εκατομμύρια "ανεπιθύμητους" πολίτες". "Πρωταγωνιστές: Σαμ Ουότερστον, Χάινγκ Σ. Νγκορ, Τζον Μάλκοβιτς"
___________________________________________________
1 https://en.wikipedia.org/wiki/Anno_Domini
Χριστιανισμός, Κομμουνισμός, οι Εβραίοι και η Βίβλος