Τα παρακάτω ισχύουν για την κυβέρνηση Κλίντον. Ο Τζορτζ Μπους, ως «αναγεννημένος χριστιανός» και φιλοϊσραηλινός, έχει παραπάνω:
Όταν εξελέγη για πρώτη φορά ο Μπιλ Κλίντον, υποσχέθηκε στον Αμερικανικό λαό ότι η σύνθεση της κυβέρνησής του θα αντανακλούσε το πρόσωπο της Αμερικής. Στην πραγματικότητα, αντανακλούσε το πρόσωπο του Ισραήλ. Παρόλο που οι Εβραίοι αποτελούν μόνο το 2,9% του πληθυσμού της χώρας, το 56% όλων των διορισμών του Κλίντον ήταν Εβραίοι, μερικοί από τους οποίους αναφέρονται παρακάτω:
Αναμφίβολα, ορισμένα από αυτά τα ονόματα άλλαξαν, αλλά ο Εβραϊκός χαρακτήρας της κυβέρνησης Κλίντον παρέμεινε ο ίδιος. Οι Εβραίοι εκπροσωπούνται είκοσι φορές τον πληθυσμό τους (2,9%). Μπορούμε ή πρέπει εμείς οι Εθνικοί να αισθανόμαστε άνετα έχοντας μια τέτοια Εβραϊκή κυριαρχία στην κυβέρνησή «μας»; Επιπλέον, η διαφορά μεταξύ της κυβέρνησης Κλίντον και άλλων κυβερνήσεων (όπως του Μπους, του Ρίγκαν, του Κάρτερ, του Φορντ κ.λπ.) είναι μάλλον του βαθμού παρά του είδους. Για παράδειγμα, ας ρίξουμε μια γρήγορη ματιά σε μερικούς από τους Εβραίους της κυβέρνησης Τζέραλντ Φορντ:
Οι Εβραίοι κατέχουν θέσεις-κλειδιά εδώ και δεκαετίες, διαστρεβλώνοντας τόσο την εξωτερική, όσο και την εσωτερική πολιτική της Αμερικής για να ικανοποιήσουν τους δικούς τους σκοπούς και εκείνους του Ισραήλ. Ο έλεγχος της κυβέρνησής μας είναι σύμφωνος με τις διδασκαλίες του Ταλμούδ - ότι δηλαδή οι Εβραίοι είναι αφέντες, ενώ τα Γκόιμ (Εθνικοί) είναι δούλοι.
[Υπάρχει καλύτερος τρόπος να υποδουλώσεις έναν λαό από το να τον αποκόψεις από τον Θεό του και να καταστρέψεις το παρελθόν του; Κρατάνε τους ανθρώπους μακριά από τον Σατανά με κάθε κόστος, γιατί ο Σατανάς μάς δείχνει ότι δεν είμαστε σκλάβοι! Ο Αληθινός Δημιουργός Θεός μας, ο Σατανάς, αντικαταστάθηκε με τον «ΓΧΒΧ», που δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα σύστημα Εβραϊκής μαγείας, καθώς και από τον νοητό Ναζωραίο Ραββίνο που έκανε περιτομή την όγδοη ημέρα στον ναό, και που βασίστηκε σε τουλάχιστον 18 Παγανιστικούς Θεούς που κρεμάστηκαν από ένα δέντρο].
Το γεγονός ότι η Αμερική δίνει περισσότερη οικονομική βοήθεια στο Ισραήλ από οποιοδήποτε άλλο κράτος στον κόσμο, συνιστά απόδειξη ότι η εξωτερική πολιτική της Αμερικής ακολουθεί Εβραϊκό μονοπάτι. Δεν είναι καθόλου περίεργο που μεγάλο μέρος του Αραβικού κόσμου μισεί την Αμερική. Εξάλλου, θα συμμαχούσαμε με ένα κράτος που δίνει δισεκατομμύρια στους εθνικούς μας εχθρούς;