Η κυβέρνηση και οι αξιωματούχοι της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας, προσπάθησαν σκληρά να διατηρήσουν και να ζήσουν σύμφωνα με την ηθική του Εθνικοσοσιαλισμού, όπως έκανε κάθε γνήσιος Εθνικοσοσιαλιστής, ακόμη και μετά την ήττα της Γερμανίας στον Β' Παγκόσμιο (Α' Σιωνιστικό) Πόλεμο.

Έτσι, στην ΕΣ Γερμανία, ομάδες όπως οι μουσουλμάνοι και οι βουδιστές, αντιμετωπίζονταν με πλήρη σεβασμό και τους επιτρεπόταν να ασκούν ελεύθερα την θρησκεία τους. Στην περίοδο πριν τον πόλεμο, η ΕΣ Γερμανία βοήθησε στην διοργάνωση ενός πανισλαμικού συνεδρίου στο Βερολίνο. Το ίδιο το Βερολίνο φιλοξενούσε ακμάζουσες μουσουλμανικές και βουδιστικές κοινότητες πολλών φυλών και στο τζαμί του Βερολίνου γίνονταν τακτικές προσευχές ακόμη και κατά την διάρκεια του πολέμου, τις οποίες παρακολουθούσαν Άραβες, Ινδοί, Τούρκοι, Αφγανοί και άνθρωποι πολλών άλλων φυλών. Πράγματι, το τζαμί του Βερολίνου ήταν ένα από τα λίγα κτίρια που επέζησαν από τους φονικούς, αδιάκριτους βομβαρδισμούς και, παρ'όλο που είχε υποστεί ζημιές, ήταν σαφώς αναγνωρίσιμο ως τζαμί ανάμεσα στα γύρω ερείπια.

Η ΕΣ Γερμανία φιλοξένησε εξόριστους από πολλές φυλές, μεταξύ των οποίων σεβαστά άτομα όπως ο Σουμπάς Τσάντρα Μπος, ηγέτης του Ινδικού Εθνικού Στρατού και ο Μοχάμεντ Αμίν Αλ-Χουσεΐνι, ο Μεγάλος Μουφτής της Ιερουσαλήμ. Και οι δύο έλαβαν σημαντική οικονομική υποστήριξη από την Γερμανική κυβέρνηση και συνεργάστηκαν με ενθουσιασμό με τον Χίτλερ.

Υπήρχε φυσικά και η συμμαχία με την Ιαπωνία και, ενώ οι Σύμμαχοι και ιδιαίτερα οι Αμερικανοί αναβίωναν και διέδιδαν υποτιμητική αντι-Ιαπωνική προπαγάνδα (πολλοί Αμερικανοί στρατιώτες θεωρούσαν ότι οι Ιάπωνες δεν ήταν άνθρωποι), οι Γερμανοί εξυμνούσαν τις αρετές τους και τους θεωρούσαν "συμπολεμιστές". Ενώ οι Γερμανοί τίμησαν τον ναύαρχο Ισορόκου Γιαμαμότο με ένα από τα υψηλότερα παράσημα ανδρείας, τον Σταυρό του Ιππότη με Φύλλα Δρυός και Σπαθιά, οι Αμερικανοί στρατιώτες εξολόθρευαν ανελέητα τους Ιάπωνες στρατιώτες, καθώς ήταν κοινή πρακτική τους να "μην παίρνουν αιχμαλώτους" και να εκτελούν κάθε Ιάπωνα στρατιώτη που παραδιδόταν. Παρεμπιπτόντως, τιμήθηκαν από την Γερμανία άλλοι δύο Ιάπωνες πολεμιστές με τον Σταυρό του Ιππότη με Φύλλα Δρυός.

Υπήρχαν επίσης, φυσικά, οι δεσμοί μεταξύ της ΕΣ Γερμανίας, των SS και διαφόρων μουσουλμανικών και Αραβικών οργανώσεων, ακόμη και πριν από τον Α' Σιωνιστικό Πόλεμο. Για παράδειγμα, το Κόμμα των Νεοαιγυπτίων (Young Egypt Party) λάτρευε τόσο τον Μουσολίνι όσο και τον Αδόλφο Χίτλερ, ενώ ο Χασάν Αλ Μπάνα, ο ιδρυτής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (η οποία ζει μέχρι σήμερα σε οργανώσεις όπως η Χαμάς), έκανε αρκετά κολακευτικά σχόλια για τον Χίτλερ. Υπήρξε επίσης μια φιλο-Εθνικοσοσιαλιστική απόπειρα πραξικοπήματος στο Ιράκ, με επικεφαλής τον Ρασίντ Αλί.

Έτσι, ενώ οι Βρετανοί στην Αίγυπτο και στην Παλαιστίνη αντιμετώπιζαν τους Άραβες ως κατακτημένους υπηκόους, οι Γερμανοί τους αντιμετώπιζαν ως ίσους, ως συντρόφους και σέβονταν τον πολιτισμό τους, ώστε ακόμη και σήμερα σε μέρη όπως η Αίγυπτος, πολλοί Άραβες θυμούνται με αγάπη τις συναντήσεις τους με αυτούς τους "Ναζί". Στην πραγματικότητα, η Αίγυπτος έμελλε να γίνει κάτι σαν καταφύγιο για τους Εθνικοσοσιαλιστές μετά τον πόλεμο, με εκατοντάδες πρώην αξιωματικούς των SS και της Βέρμαχτ να βοηθούν την μεταπολεμική αντιβρετανική κυβέρνηση του Γκαμάλ Αμπντάλ Νάσερ, ο οποίος συνδεόταν με την Μουσουλμανική Αδελφότητα και ήταν συγγενής του Αιγύπτιου εκδότη που εξέδωσε την Αραβική έκδοση του Mein Kampf.

Σε αυτούς τους αξιωματικούς των SS και της Βέρμαχτ, ανήκαν και ο υποστράτηγος Όττο Ερνστ Ρέμερ, ο Ιωακείμ Ντέουμλινγκ, πρώην επικεφαλής της Γκεστάπο στο Ντίσελντορφ και ο αξιωματικός των SS Μπέρνχαρντ Μπέντερ, ο οποίος λέγεται ότι ασπάστηκε το ισλάμ.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η προσπάθεια, το 1941 (52yf), της εβραϊκής ομάδας Ίργκουν Ζεβάι Λεούμι (γνωστή στους Βρετανούς στην Παλαιστίνη ως συμμορία Στερν) να συνεργαστεί με τον Χίτλερ και την Γερμανία:

"Υπό τον όρο ότι η Γερμανική κυβέρνηση θα αναγνωρίσει τις εθνικές φιλοδοξίες του "Κινήματος για την Ελευθερία του Ισραήλ", η Εθνική Στρατιωτική Οργάνωση προτείνει να συμμετάσχει στον πόλεμο στο πλευρό της Γερμανίας...". (Αριθμός εγγράφου E234151-8 στο Yad Vashem στην Ιερουσαλήμ).

Η ΕΣ Γερμανική κυβέρνηση αρνήθηκε να αναγνωρίσει τέτοιες εβραϊκές "εθνικές φιλοδοξίες", καθώς έρχονταν σε σύγκρουση με την πολιτική του συμμάχου τους Μοχάμεντ Αμίν Αλ-Χουσεΐνι, ο οποίος ήταν αντίθετος στην ίδρυση εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη. Έτσι, η απόπειρα εβραϊκής συνεργασίας απέτυχε.

Συμπέρασμα: Αυτό ακριβώς που είπε ο Λεόν Ντεγκρέλ, στρατηγός των Waffen SS:

"Ο Γερμανικός φυλετισμός σήμαινε την εκ νέου ανακάλυψη των δημιουργικών αξιών της φυλής τους, την εκ νέου ανακάλυψη του πολιτισμού τους. Ήταν μια αναζήτηση της τελειότητας, ενός ευγενούς ιδανικού. Ο Εθνικοσοσιαλιστικός φυλετισμός δεν ήταν εναντίον των άλλων φυλών, ήταν για την δική του φυλή. Στόχευε στην υπεράσπιση και την βελτίωση της φυλής του και επιθυμούσε όλες οι άλλες φυλές να κάνουν το ίδιο για τον εαυτό τους. Αυτό φάνηκε όταν οι Waffen SS διεύρυναν τις τάξεις τους για να συμπεριλάβουν 60.000 μουσουλμάνους SS. Οι Waffen SS σεβάστηκαν τον τρόπο ζωής τους, τα έθιμά τους και τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Κάθε μουσουλμανικό τάγμα SS είχε έναν ιμάμη, κάθε λόχος είχε έναν μουλά. Ήταν κοινή μας επιθυμία οι ιδιότητές τους να βρουν την υψηλότερη έκφρασή τους. Αυτός ήταν ο φυλετισμός μας. Ήμουν παρών όταν ο καθένας από τους μουσουλμάνους συντρόφους μου έλαβε προσωπικό δώρο από τον Χίτλερ για την πρωτοχρονιά. Ήταν ένα μενταγιόν με ένα μικρό Κοράνι. Ο Χίτλερ τους τιμούσε με αυτό το μικρό συμβολικό δώρο. Τους τιμούσε με αυτό που ήταν η πιο σημαντική πτυχή της ζωής τους και της ιστορίας τους. Ο Εθνικοσοσιαλιστικός φυλετισμός ήταν πιστός στην Γερμανική φυλή και σεβόταν απόλυτα όλες τις άλλες φυλές".

-Λεόν Ντεγκρέλ, Έπος: Η Ιστορία των Waffen SS (Διάλεξη του 1982). Αναδημοσιεύτηκε στο "The Journal of Historical Review", τόμος 3, αρ. 4, σελ. 441-468.

Προσπάθησα να κατανοήσω τον σκοπό της ζωής μας ως ανθρώπινα όντα και έτσι μελέτησα, από πρώτο χέρι και με πρακτικό τρόπο, τις περισσότερες μεγάλες θρησκείες του κόσμου· Βουδισμό, Ταοϊσμό, Ινδουισμό, Χριστιανισμό, Ισλάμ, καθώς και φιλοσοφία από τον Αριστοτέλη ως τον Χάιντεγκερ, λογοτεχνία από τον Όμηρο ως τον Μισίμα και επιστήμη από την αρχή της. Έχω περάσει πολλές ώρες, μέρα με την μέρα, συχνά εβδομάδα με εβδομάδα και μερικές φορές μήνα με μήνα, μιλώντας με μουσουλμάνους μελετητές, βουδιστές και ταοϊστές δασκάλους, χριστιανούς ιερείς και θεολόγους, ινδουιστές ασκητές και ένα πλήθος απλών ανθρώπων διαφορετικών θρησκειών, πολιτισμών και φυλών. Η ίδια μου η ζωή, οι ίδιες μου οι εμπειρίες ανάμεσα στους διαφορετικούς πολιτισμούς, τις διαφορετικές θρησκείες και του κόσμου, αποκαλύπτουν την αλήθεια του Εθνικοσοσιαλισμού: την επιθυμία του για αρμονία, τιμή και τάξη. Η ίδια μου η ζωή, οι εμπειρίες μου, τα Εθνικοσοσιαλιστικά μου γραπτά, αποκαλύπτουν τα προπαγανδιστικά ψέματα εκείνων που αντιτίθενται στον Εθνικοσοσιαλισμό, εκείνων των κοινωνικών μηχανικών που προσπάθησαν και προσπαθούν, μέσω της τοκογλυφίας ενός παγκόσμιου καταναλωτικού καπιταλισμού, να εκμεταλλευτούν αυτόν τον πλανήτη και τους λαούς του και έτσι να καταστρέψουν την ποικιλομορφία, την διαφορετικότητα και οτιδήποτε είναι ευγενές και εξελικτικό.

Ένας αληθινός, γνήσιος Εθνικοσοσιαλιστής, δεν μισεί τους ανθρώπους άλλων φυλών, όπως οι Εθνικοσοσιαλιστές σέβονται τα έθιμα, την θρησκεία και τον τρόπο ζωής των ανθρώπων άλλων φυλών.

Όπως έχω πει και γράψει πολλές φορές, εμείς οι Εθνικοσοσιαλιστές σεβόμαστε τους άλλους πολιτισμούς και τους ανθρώπους άλλων φυλών, επειδή υπερασπιζόμαστε την τιμή. Τιμή σημαίνει να είσαι πολιτισμένος, σημαίνει να έχεις τρόπους, να είσαι ευγενικός, να είσαι συγκρατημένος στην δημόσια ζωή και ούτω καθεξής. Τιμή σημαίνει να αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους με ευγένεια και σεβασμό, ανεξάρτητα από την φυλή και τον πολιτισμό τους. Εμείς οι Εθνικοσοσιαλιστές εκφράζουμε την άποψη ότι ένα άτομο πρέπει να είναι υπερήφανο για τον πολιτισμό και την κληρονομιά του, να σέβεται τους προγόνους του και τον τρόπο ζωής των προγόνων του και να αποδέχεται ότι και οι άλλοι λαοί έχουν το δικαίωμα να είναι υπερήφανοι για τον πολιτισμό και την κληρονομιά τους. Το ιδανικό είναι η προσπάθεια για αμοιβαία κατανόηση και σεβασμό. Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι, κάθε φορά που ακούμε ή βλέπουμε τις λέξεις ρατσισμός και ρατσιστής, ακούμε ή βλέπουμε την Σιωνιστική κοινωνική μηχανική εν λειτουργία. Το καθήκον μας ως Άριοι, είναι να διατηρούμε και να αγωνιζόμαστε να ζούμε σύμφωνα με τις δικές μας Άριες αξίες της προσωπικής τιμής και της πίστης στον λαό μας.

Αναφορά:

David Myatt
111yf