Σε ένα άρθρο που τελικά εμφανίστηκε στις 19 Αυγούστου 1945, στις πρώτες σελίδες της Chicago Tribune και της Washington Times-Herald, ο Trohan αποκάλυψε ότι στις 20 Ιανουαρίου 1945, δύο ημέρες πριν από την αναχώρησή του για τη συνάντηση της Γιάλτα με τον Στάλιν και τον Τσόρτσιλ, ο πρόεδρος Ρούσβελτ έλαβε ένα 40σέλιδο υπόμνημα από τον στρατηγό Ντάγκλας ΜακΆρθουρ, στο οποίο περιγράφονταν πέντε ξεχωριστές προτάσεις παράδοσης από υψηλόβαθμους Ιάπωνες αξιωματούχους (Το πλήρες κείμενο του άρθρου του Trohan βρίσκεται στο χειμερινό περιοδικό 1985-86, σελ. 508-512).

Το υπόμνημα αυτό έδειχνε ότι οι Ιάπωνες προσέφεραν όρους παράδοσης σχεδόν πανομοιότυπους με αυτούς που τελικά αποδέχθηκαν οι Αμερικανοί στην επίσημη τελετή παράδοσης στις 2 Σεπτεμβρίου - δηλαδή πλήρη παράδοση των πάντων εκτός από το πρόσωπο του Αυτοκράτορα. Συγκεκριμένα, οι όροι αυτών των ειρηνευτικών προσφορών περιελάμβαναν:

• Πλήρη παράδοση όλων των Ιαπωνικών δυνάμεων και όπλων, στο εσωτερικό, στις νησιωτικές κτήσεις και στις κατεχόμενες χώρες.
• Κατοχή της Ιαπωνίας και των κτήσεών της από συμμαχικά στρατεύματα υπό Αμερικανική καθοδήγηση.
• Παραίτηση των Ιαπώνων από όλα τα εδάφη που είχαν καταληφθεί κατά τη διάρκεια του πολέμου, καθώς και από τη Μαντζουρία, την Κορέα και την Ταϊβάν.
• Ρύθμιση της Ιαπωνικής βιομηχανίας ώστε να σταματήσει η παραγωγή οποιουδήποτε όπλου και άλλων πολεμικών εργαλείων.
• Απελευθέρωση όλων των αιχμαλώτων πολέμου και των κρατουμένων.
• Παράδοση των καθορισμένων εγκληματιών πολέμου. ¹

Λίγοι άνθρωποι μπορούν να κατανοήσουν την έκταση της φρίκης που προκάλεσε η χρήση των ατομικών όπλων. Οι πολίτες της Χιροσίμα δέχθηκαν επίθεση νωρίς το πρωί. Οι πολίτες ετοιμάζονταν να πάνε στις δουλειές τους, τα παιδιά ετοιμάζονταν για το σχολείο και κανείς δεν γνώριζε τι επρόκειτο να συμβεί. Όταν ο συνταγματάρχης Τίμπιτς έριξε τη βόμβα, τα ωστικά κύματα ήταν τόσο έντονα που έριξαν το αεροπλάνο στον ουρανό. Η περιοχή όπου χτύπησε η βόμβα- το κέντρο ήταν τόσο καυτό όσο η επιφάνεια του Ήλιου. Οι άνθρωποι έλιωσαν στους τοίχους, μόνο οι σκιές των απανθρακωμένων εικόνων τους έμειναν.

Η κατάσταση των επιζώντων ήταν ακόμη πολύ χειρότερη. Το δέρμα ξεφλουδίζει από τα κόκαλα των πολλών που ζούσαν ακόμα. Οι τρίχες έπεφταν από τα κεφάλια τους κατά συστάδες. Τα έμβρυα έπεφταν κατευθείαν από την κοιλιά των εγκύων γυναικών. Πολλοί άλλοι υπέστησαν εγκαύματα τρίτου βαθμού και μακροχρόνιες φρικτές συνέπειες, όπως χηλοειδείς ουλές που προκλήθηκαν από τη θερμική ακτινοβολία. "Ο πρόεδρος Τρούμαν υπερασπίστηκε σταθερά τη χρήση της ατομικής βόμβας, ισχυριζόμενος ότι «έσωσε εκατομμύρια ζωές» φέρνοντας τον πόλεμο σε γρήγορο τέλος. Δικαιολογώντας την απόφασή του, έφτασε στο σημείο να δηλώσει: «Ο κόσμος θα σημειώσει ότι η πρώτη ατομική βόμβα έπεσε στη Χιροσίμα, μια στρατιωτική βάση. Αυτό έγινε επειδή επιθυμούσαμε σε αυτή την πρώτη επίθεση να αποφύγουμε, στο μέτρο του δυνατού, τη θανάτωση αμάχων».

Αυτή ήταν μια παράλογη δήλωση. Στην πραγματικότητα, σχεδόν όλα τα θύματα ήταν άμαχοι, και η Έρευνα Στρατηγικών Βομβαρδισμών των Ηνωμένων Πολιτειών (που εκδόθηκε το 1946) ανέφερε στην επίσημη έκθεσή της: «Η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι επιλέχθηκαν ως στόχοι λόγω της συγκέντρωσης δραστηριοτήτων και πληθυσμού». Αν η ατομική βόμβα ρίφθηκε για να εντυπωσιάσει τους Ιάπωνες ηγέτες με την τεράστια καταστροφική δύναμη ενός νέου όπλου, αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με την ανάπτυξή της σε μια απομονωμένη στρατιωτική βάση. Δεν ήταν απαραίτητο να καταστραφεί μια μεγάλη πόλη. Και όποια και αν ήταν η δικαιολογία για την έκρηξη της Χιροσίμα, είναι πολύ πιο δύσκολο να υπερασπιστεί κανείς τον δεύτερο βομβαρδισμό του Ναγκασάκι."

Μετά την καταστροφή του Αμβούργου από την πύρινη λαίλαπα του Ιουλίου 1943, το ολοκαύτωμα της Δρέσδης στα μέσα Φεβρουαρίου 1945 και τους βομβαρδισμούς του Τόκιο και άλλων ιαπωνικών πόλεων, οι ηγέτες της Αμερικής - όπως σχολίασε αργότερα ο στρατηγός του Αμερικανικού Στρατού Leslie Groves - «είχαν γενικά εξοικειωθεί με τη μαζική δολοφονία αμάχων». 2

«Το πείραμα ήταν μια συντριπτική επιτυχία», φέρεται να είπε ο πρόεδρος Harry S. Truman στους συναδέλφους του στο πλοίο όταν έμαθε ότι ο Αμερικανικός στρατός έριξε την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα.

«Μετά τους βομβαρδισμούς, Ιάπωνες κινηματογραφιστές προσπάθησαν να καταγράψουν τη φρίκη που άφησαν οι ατομικές βόμβες στην Ιαπωνία. Αναγνωρίζοντας αυτό ως πιθανή απειλή, ο Αμερικανικός στρατός κατέσχεσε όλο το ιαπωνικό κινηματογραφικό υλικό και στη συνέχεια έδωσε εντολή να απαγορευτεί κάθε μελλοντική κινηματογράφηση». ³

Γεγονότα και μύθοι της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι:

• Ψέμα: Έπεσαν φυλλάδια στις Ιαπωνικές πόλεις για να προειδοποιήσουν τους πολίτες να εκκενώσουν τις πόλεις.
• Αλήθεια: Τα φυλλάδια έπεσαν αφού βομβαρδίστηκαν η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.

• Ψέμα: Η χρήση των ατομικών βομβών συντόμευσε τον πόλεμο.
• Αλήθεια: Οι Ιάπωνες αναζητούσαν ειρήνη όταν επέστρεψαν από τη Διάσκεψη του Πότσνταμ στις 3 Αυγούστου 1945, τρεις ημέρες πριν ο Αμερικανικός στρατός βομβαρδίσει τη Χιροσίμα.

• Ψέμα: Η Χιροσίμα ήταν σημαντική βάση του Ιαπωνικού στρατού.
• Αλήθεια: Το κέντρο της Χιροσίμα είχε πληθυσμό 350.000 κατοίκων.
• Αλήθεια: Μόνο τέσσερις από τους 30 στόχους ήταν, στην πραγματικότητα, στρατιωτικοί. ⁴

Στην πραγματικότητα, οι πυρηνικοί βομβαρδισμοί της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι ήταν πειράματα, καθοδηγούμενα και υποστηριζόμενα από Εβραίους.

"Ίσως να μην χρειαστεί ποτέ να χρησιμοποιήσουμε αυτό το ατομικό όπλο σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, καθώς η ίδια απειλή της χρήσης του θα πείσει τον κάθε αντίπαλό μας να παραδοθεί."

-Κάιμ Βάιζμανν (Εβραίος)

Πηγές:

¹ Άρθρο στο "Institute for Historical Review": "Was Hiroshima Necessary? Why the Atomic Bombings Could Have Been Avoided" του Mark Weber

² Ομοίως

³ Ομοίως

⁴ www.naturalnews.com/019176_atomic_bomb_Hiroshima