IX. ΑνδράποδαΟ όρος "Ανδράποδο" χρησιμοποιείτο από Αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους για την περιγραφή ανθρώπων με συνείδηση και συμπεριφορά παρόμοια ή χειρότερη των ζώων.Τα Ανδράποδα κυμαίνονται από ανθρώπους που απλώς δεν έχουν πνευματική συνείδηση, έως τέρατα σε ανθρώπινη μορφή.Ενώ στα ζώα κυριαρχεί το ένστικτο, το οποίο δικαιολογεί τις συμπεριφορές τους, το Ανδράποδο είναι άνθρωπος που έχει απαρνηθεί τον ανώτερο εαυτό του και που δύναται να γίνει φορέας άγνοιας, φαυλότητας και παρακμής.Στα χαμηλότερα επίπεδα των Ανδραπόδων, διακρίνουμε κτηνώδεις, παράλογους, απεχθέστατους, επικίνδυνους και ανήθικους ανθρώπους.Είναι καταστροφικοί για την κοινωνία, αντικοινωνικοί και συνήθως αποτελούν ενσάρκωση του ολέθρου.Στο κατώτερο επίπεδο του μαρασμού, το Ανδράποδο είναι χειρότερο από κάθε άνθρωπο ή ζώο, όντας επικίνδυνο για τον εαυτό του και για την κοινωνία. Αντιπροσωπεύει την χαμηλότερη μορφή καλοσύνης και ευγένειας, ενώ μπορεί να είναι και αισχρό, ή να μην αντιπροσωπεύει τίποτα.Το Ανδράποδο, εκτός από έλλειψη πνευματικής συνείδησης, έχει και έντονη άρνηση της παιδείας, της προόδου και της καλοσύνης, ειδικά απέναντι σε άλλους ανθρώπους.Η ύπαρξη ως απόλυτο Ανδράποδο, αφορά μόνο την εξυπηρέτηση του εαυτού με αυτοκαταστροφικό και ετεροκαταστροφικό τρόπο.Όλοι ξεκινούν από κάποιο στάδιο όπου δεν είναι επαρκώς άνθρωποι. Πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα στο να γίνουν ολοκληρωμένοι άνθρωποι και στο να γίνουν Ανδράποδα.Η παιδεία, η σωματική και νοητική άσκηση, η καλλιέργεια του ήθους και η ενδυνάμωση του ανθρώπινου Πνεύματος είναι απαραίτητα συστατικά για να απαλλαχτεί κανείς από την ύπαρξη ως Ανδράποδο.Οι Πνευματικοί Σατανιστές δεν είναι ποτέ Ανδράποδα, διότι έχουν κάνει μια αλλαγή στην ταυτότητά τους μέσω του Πνευματικού Σατανισμού. Αν κάποιος Πνευματικός Σατανιστής συμπεριφέρεται ως Ανδράποδο, πρέπει είτε να έρθει στα συγκαλά του, είτε να αποκοπεί από την Χαρά του Σατανά.