I. Άνθρωπος
Προτού γίνεις Θεός, τι έχεις κάνει για να είσαι άνθρωπος; Αυτό ρωτάω τον εαυτό μου. Τι ξέρω για την ανθρωπιά μου, τι καταλαβαίνω για αυτήν;
Έχω μυρίσει τα αρώματα και τα λουλούδια; Ή δεν έχω υπάρξει; Νομίζω πως γνωρίζω το μεγαλύτερο βουνό, αλλά δεν έχω καν σκαρφαλώσει το δικό μου βουνό!
Τι σημασία έχει να θαυμάζω το επόμενο βουνό, εάν δεν έχω πρώτα σκαρφαλώσει το τωρινό;
Πρέπει να γίνω άνθρωπος! Εδώ τίθεται το εξής ερώτημα: Έχουμε καταφέρει να γίνουμε αυτό που λέμε "Άνθρωποι";
Πού πάμε;
Ο Πνευματικός Σατανισμός είναι μονοπάτι που κάνει τις κινούμενες σάρκες ανθρώπους, ανθρώπους με πνεύμα.
Αποδέχομαι το πού βρίσκομαι τώρα· Είμαι παιδί, είμαι ενήλικας, είμαι ηλικιωμένος. Είμαι άνθρωπος, αλλά το έχω αποδείξει;
Η κάμπια θα γίνει πεταλούδα, εμείς όμως πρέπει πρώτα να γίνουμε κάμπιες. Στην εποχή που ζούμε, η ανθρωπιά είναι απλώς ιδέα, αυτοαποκαλούμαστε όμως "άνθρωποι".
______________________
"Ω Άρχοντα Βεελζεβούλ,
Δείξε μου την ανθρωπιά,
Διότι το να είσαι άνθρωπος,
Αν γίνει σωστά,
Είναι αρκετό!"

HOME PAGE