IV. Αφοσίωση
Η αφοσίωση είναι από τις ύψιστες αρετές όσων θέλουν να γίνουν Θεοί.
Βασισμένη στην γενναιότητα, η αφοσίωση είναι συνδυασμός ικανοτήτων, όπου το άτομο μπορεί να παραμένει σταθερά στο μονοπάτι των Θεών, μαζί με την υπόλοιπη πνευματική του οικογένεια που βαδίζει στην Αιωνιότητα.
Η αφοσίωση στους Θεούς είναι υψίστου σημασίας. Το ίδιο ισχύει και για την αφοσίωση σε ανώτερους σκοπούς, πράγματα και ανθρώπους που έχουν αποδείξει την ποιότητά τους.
Η αφοσίωση, όντας σπάνια αξία, είναι και σημαντική αξία. Οι άνθρωποι που έχουν το κατάλληλο ψυχικό σθένος για την ύπαρξη αφοσίωσης και που οδεύουν πιστά προς κάποιον ανώτερο σκοπό, είναι αυτοί που συνεισφέρουν στα σπουδαία έργα.
Οι άνθρωποι που είναι συνεχώς άπιστοι στους Θεούς και δεν έχουν σημάδια αφοσίωσης και αδελφοσύνης, δεν παράγουν κάτι θετικό για τον εαυτό τους, για την Σατανική Αδελφότητα, ή γενικά για τον κόσμο. Απομονώνονται και μαραίνονται μέσα στο ψεύδος, τον φόβο και τους κινδύνους.
Όπως με κάθε τι, πρέπει να υπάρχει λογική. Όμως η αφοσίωση μιας καθαρής καρδιάς είναι σημαντικότερη από όλους τους επιστήμονες της λογικής μαζί: μια τέτοια καρδιά λάμπει από εσωτερική καθαρότητα.
Για αυτό οι Θεοί βλέπουν την αφοσίωση ως Θεϊκή και ιερή αρετή.
Ρώτησε ένας Μαθητής τον Αζαζέλ γιατί ένας άνθρωπος που δεν ήταν ο καλύτερος σε όλα, κατάφερε να γίνει Θεός και ας μην ήταν πολύ ικανός και χωρίς πολλά σπουδαία επιτεύγματα.
Ο Αζαζέλ απάντησε: "Με έναν πιστό άνθρωπο που έχει αρχές και αξίες μπορούμε να συνεργαστούμε για να τον βελτιώσουμε. Με μια άπιστη ψυχή όμως, ένα τέτοιο έργο θα ήταν κενό και θα καταναλωνόταν από την άβυσσο!"
_______________
"Μέγα Αζαζέλ,
Καθοδήγησέ με ώστε να βρω την δύναμη να παραμείνω αφοσιωμένος,
Αφοσιωμένος στο Μονοπάτι
Αφοσιωμένος στα αδέρφια μου που βαδίζουν το Μονοπάτι,
Αφοσιωμένος και δυνατός για να αντέχω σε όλες τις δοκιμασίες,
Για να γίνω μια μέρα ένας από εσάς, ω Θεοί!"

HOME PAGE